Czy usługi świadczone przez Panią, jako indywidualnego twórcę, korzystają ze zwolnienia od podatku (...)

Czy usługi świadczone przez Panią, jako indywidualnego twórcę, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 4 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 875/12, stwierdza że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 7 maja 2012 r. oraz 9 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do konkretnych pracy konserwatorskich wykonywanych w roku 2012 - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 2 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla świadczonych usług.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W roku 2012 planuje Pani podjęcie prac artystycznych w zakresie rewitalizacji obiektów dzieł sztuki, będących jednocześnie obiektami zabytkowymi. Zakres prowadzonych czynności obejmie następujące prace: pierwszy rodzaj pracy ? dotyczyć będzie szeregu czynności zmieniających aktualny stan artystyczny całości trzech ołtarzy i metalowej kutej kraty. W ramach wykonywanych prac nastąpi wprowadzenie w obiekcie nieistniejących obecnie warstw i zdjęcie warstw istniejących. Zmieni się całkowicie kolorystyka, warstwy złoceń, a także częściowo kształt. Drugi rodzaj pracy jest tworzeniem nieistniejącego ołtarza w oparciu o własny projekt na bazie fragmentów dawnych oraz substancji nowych - w tym wykonane będą drewniane i metalowe elementy, rzeźby itd.

Ww. czynności wykonywane będą osobiście, własnymi metodami wg indywidualnego programu i indywidualnych środków. Po zakończeniu prac nastąpi przekazanie prawa do licencji praw autorskich. Działalność ta jest ściśle artystyczna plastyczna.

Prowadzona przez Panią działalność w latach 2004 - 2009 została określana wg PKD 92.52 B, natomiast w 2011 wg 9103Z. Wykonuje Pani prace w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, która jest rejestrowana w urzędzie na okres jej wykonywania - dla celów podatkowych i ubezpieczeniowych. Prowadzona działalność nie jest działaniem ciągłym lecz jest podejmowana w celu wykonania dzieła plastycznego opisanego powyżej.

Przed złożeniem ww. wniosku o interpretację wykonała Pani analizę, również w oparciu o autorytety, dotyczącą definicji prawno-rzeczowej i filozoficznej pojęcia ?działanie twórcze?. W oparciu o powyższe dane dokonała Pani własnej interpretacji opisanych prac, które zawarła Pani w przedstawionym stanowisku.


W uzupełnieniu do wniosku wskazała Pani, iż właściwą klasyfikacją dla wykonywanych prac jest klasyfikacja PKD 9003Z. Z opisu klasy 09003 wynika, iż mieści się w niej artystyczna i literacka działalność twórcza, w której podklasie zawiera się:


  • działalność indywidualnych artystów takich jak: rzeźbiarze, malarze, rysownicy, grawerzy, artyści uprawiający kwasoryt itp. oraz
  • renowacja prac artystycznych, takich jak obrazy itp.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy usługi świadczone przez Panią, jako indywidualnego twórcę, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. l pkt 33 lit. b ustawy?


Pani zdaniem, nie ulega wątpliwości, że planowane działania są działaniami w dziedzinie kultury. Czynności wykonywane będą w interesie publicznym, dotyczącym dzieł sztuki ogólnie dostępnych.


Powstało pytanie czy działanie to jest twórcze w znaczeniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Z punktu widzenia rzeczowego (przedmiotowo) jest to działanie twórcze zgodne z ww. ustawą bowiem :


  1. usługi plastyczne w tym prace restauratorskie, rewitalizacyjne, konserwatorskie są praktycznie ze sobą ściśle splecione i w każdej z tych płaszczyzn wymuszają programowanie i realizację indywidualną i twórczą, nie ulega także wątpliwości, że są w całości usługami w dziedzinie kultury;
  2. prace konserwatorsko-plastyczne są chronione prawem autorskim, gdyż stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, co wynika z zaliczenia działalności plastycznej również w zakresie ochrony zabytków jako działania chronione prawem autorskim;
  3. są to prace artystyczne z dziedziny rzeźby, pozłotnictwa, malarstwa. Prace te powstają (najczęściej) na bazie istniejących obiektów - ale następuje twórcza zmiana zasadniczych warstw obiektu - w szczególności malowidła, rzeźby, warstwy pozłotniczej. Takich warstw, ani związków chemicznych wcześniej nie było. Odpowiada to zasadom rozdziału 1 art. 3 ustawy o prawie autorskim. Działania twórcze zasadzają się właśnie na wytworzeniu idei plastycznego opracowania obiektu z materiałów, które nie istniały wcześniej. Są więc tworzeniem zupełnie nowej jakości. Jest to działanie całkowicie autorskie i niepowtarzalne. Inny artysta stworzy na tej samej bazie inną jakość. Dzieło jest podpisane i udokumentowane jako dzieło autorskie przy czym prawa są przekazywane na zleceniodawcę. Za prace te pobierane jest honorarium.
  4. czynności planowane do wykonania stanowią działania twórcze, odpowiadające interpretacji działania twórczego w znaczeniu encyklopedycznym.


W zakresie przedmiotu działania planowanego na 2012 rok sprawca działania twórczego (czyli Pani) koniecznie musi dokonać zmiany nieszablonowej w podmiocie - zgodnej z własnym autorskim projektem. Istotą tego działania twórczego jest więc indywidualny, artystyczny (w tym wypadku) projekt, a wizualną, zaś fizycznie stwierdzalnym faktem zaistnienia nowej twórczej jakości jest zmiana plastyczna, potwierdzana metodami fizycznymi (w tym wypadku przez komisję odbioru dzieła, która stwierdza zrealizowanie projektu w postaci powstania nowej jakości). Taka nowa jakość jest niepowtarzalna, gdyż jest dokonana przez konkretnego artystę na skutek jego indywidualnego wyczucia artystycznego i stosowania technik, wynikających z jego artystycznych przekonań, kolorystyki, materiałów, metod, środków, kolejności działań itd. Planowana przez Panią w tym roku działalność dotyczyć będzie przedmiotów zabytkowych. W zakresie prowadzonej działalności będzie Pani również tworzyć dzieła rzeźbiarskie lub malarskie na bazie już istniejących, dzieła te nie są objęte ochroną zabytków. W Pani ocenie, w każdym przypadku wykonywana praca jest twórcza i prowadzi do powstania nowej nieistniejącej przed pracą jakości. Działalność planowana przeze Panią ma także znaczenie dla kultury naszego kraju - czego ochronę zaleca także prawo unijne.

Zgodnie z Dyrektywą Rady Unii 2006/112 z dnia 28 listopada 2006 r. świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych (art. 132 n), powinny być zwolnione jako czynności wykonywane w interesie publicznym.

W Pani ocenie, o tym czy można Panią uznać za twórcę kultury decyduje fakt posiadania Dyplomu Wydziału Sztuk Pięknych z tytułem magistra artysty konserwatora dzieł sztuki oraz poświadczenie Ministerstwa Kultury i Sztuki stwierdzającego, że prowadzi Pani działalność jako twórca kultury od 1981 roku.

Kontynuując uzasadnienie wyrażonego stanowiska stwierdziła Pani, iż należy odróżnić prace konserwatorskie, remontowe o charakterze nieartystycznym, twórczym, ale wyłącznie technicznym np. dotyczące czyszczenia murów maszynowo, osuszeń, wzmocnień itp. nie wykonywane przez podmiot artystyczny (np. przedsiębiorstwo budowlane, remontowe niekiedy nazywające siebie renowacyjnym), od prac wykonywanych przez Panią. Podmioty, wykonujące wyżej opisane prace nie mają uzasadnień podmiotowych (brak właściwego dyplomu, który może dotyczyć wyłącznie jednej osoby - indywidualnego artysty dyplomowanego, nie firmy), prace takie nie spełniają także warunków przedmiotowych (nie są to bowiem dzieła artystyczne, artystycznie - koniecznie twórcze działania na obiekcie zabytkowym). Stanowią one jedynie działania remontowe i nie są w ścisłym pojęciu usługami kulturalnymi. W Pani ocenie wykonywanie planowanych czynności spełnia warunki zwolnienia o podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ww. ustawy.

Pani zdaniem, jednolite traktowanie pod względem podatkowym wykonawców technicznych, którzy powołują się na działania artystyczne i indywidualnych wykonawców twórców ? artystów, którzy realizują twórczy projekt, nie jest zgodne z ideą ustawy o podatku od towarów i usług.

W interpretacji indywidualnej z dnia 27 czerwca 2012 r. znak ITPP1/443-389/12/IK oceniono Pani stanowisko za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła Pani skargę.

Wyrokiem wydanym przez Wojewódzki Sądu Administracyjny w Bydgoszczy z dnia 4 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 875/12,, zaskarżona interpretacja została uchylona.

W uzasadnieniu tego wyroku Sąd wskazał, iż zaskarżona interpretacja nie spełnia wymogów art. 14c ustawy Ordynacja podatkowa. Sąd zwrócił uwagę, że uzasadnienie prawne powinno zawierać nie tylko argumentację prawną na poparcie stanowiska organu w sprawie, ale także wskazać, przy użyciu również argumentów prawnych, dlaczego stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za nieprawidłowe. Uzasadnienie stanowiska nieprawidłowego winno być wyczerpujące i kompleksowo odnosić się do zawartego stanowiska w kontekście przedstawionego stanu faktycznego. W ocenie Sądu do naruszenia art. 14c Ordynacja podatkowa przyczyniło się w pierwej kolejności błędne sformułowanie pytania zawartego we wniosku, jak również brak analizy prac wykonywanych w 2012 r. w kontekście powołanych przepisów.

Tut. organ, kierując się powyższymi wskazówkami, wykonując powyższy wyrok uznał za niezbędne do wydania przedmiotowej interpretacji i dokonania prawidłowej oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, doprecyzowanie okoliczności przedstawionych we wniosku w zakresie szczegółowego opisania prac wykonanych w 2012 r., jak również wskazania, czy efekt wykonywanych prac w 2012 r. daje podstawę, aby uznać, że jest Pani ich autorem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.


W uzupełnieniu z dnia 7 kwietnia 2013 r. wyjaśniła Pani, iż wykonane zostały prace projektowe, tworzące programy konserwatorsko-restauratorskie w odniesieniu do:


  • dwóch ołtarzy,
  • jednego ołtarza tworzonego z nowych i odnalezionych różnych fragmentów (w I fazie pracy użyto 94 drobne fragmenty)
  • jednej chrzcielnicy (I etap),
  • stacji Drogi Krzyżowej,
  • renesansowej kutej kraty, zawierającej obrazowe (I etap).


Wszystkie wykonane prace spowodowały duże i zasadnicze zmiany w stosunku do wyrazu plastycznego oraz stanu w momencie podjęcia działań, zgodnych z własnym autorskim projektem i wykonaniem.

Prace dotyczyły działań w zakresie malarstwa, aranżacji rzeźbiarskiej, pozłotnictwa. Istotne zmiany dotyczyły kolorystyki, rzeźby MB, złoceń. Zmienił się odbiór plastyczny obiektów. Efekt jest realizacją indywidualnego autorskiego programu, autorstwo jest możliwe do identyfikacji, a również oznaczone w opracowaniach, które posiada, każda wykonywana przez Panią praca, w której również znajduje się przekazanie praw autorskich stronie zlecającej zadania.

W dniu 4 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 875/12.


W świetle obowiązującego stanu prawnego ? biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 875/12 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, dotyczącego możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do konkretnych usług wykonywanych przez Panią w roku 2012, uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146 f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.


I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:


  1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
  2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.


Z analizy powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jednoznacznie wynika, iż zwolnienie ma charakter przedmiotowy-podmiotowo. Oznacza to, iż warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na jego podstawie jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, albo indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym za wykonaną usługę w formie honorarium. Ponadto podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 33 lit. a tego artykułu, nie mogą osiągać w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia zyski te przeznaczane są w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Ustawodawca w rozpatrywanym art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b wymienił usługi indywidualnych twórców i artystów wykonawców, odsyłając w celu zdefiniowania tych pojęć do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. Nr 90, poz. 631 ze zm.) wynika, że prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. W myśl art. 8 ust. 2 ww.

ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Ponadto w dalszych ustępach tego artykułu, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku ? właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Przedmiotem praw, zgodnie z treścią art. 1 ww. ustawy jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Utwór w myśl art. 1 pkt 3 tejże ustawy, jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.


Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:


  1. stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);
  2. stanowić przejaw działalności twórczej;
  3. mieć indywidualny charakter.


Tak sformułowana treść przepisów, określających zwolnienie od podatku VAT, gdzie szczególnie akcentowana jest ?indywidualność twórców i artystów wykonawców?, w zestawieniu z brzmieniem przepisów ustawy o prawie autorskim pozwala stwierdzić, iż intencją ustawodawcy podatkowego było objęcie zwolnieniem wyłącznie takich usług kulturalnych, które świadczone są przez twórców, artystów wykonawców, z uwzględnieniem ich szczególnych relacji z dziełem, utworem.

Zgodnie z wytycznymi przedstawionymi w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 875/12, tut. organ dokonał analizy wykonywanych prac w roku 2012 r. pod kątem definicji utworu dokonanej przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 stycznia 2006 r., I CK 281/05 (OSNC 2006/11/186). Wynika z niej, iż utworem jest przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W ocenie Sądu, oceniając spełnienie wymagań stawianych utworom w rozumieniu art. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych należy brać pod uwagę całość cech w ich konkretnym, oryginalnym zestroju. W wyroku tym Sąd wskazał, że wymóg nowości nie jest niezbędną cechą twórczości jako przejawu intelektualnej działalności człowieka. Utworem może być kompilacja, wykorzystująca dane powszechnie dostępne, pod warunkiem że ich wybór, segregacja i sposób przedstawienia mają znamiona oryginalności.


Z treści wniosku, jak również jego uzupełnień wynika, iż przedmiotem prac wykonywanych w 2012 r. będą działania w zakresie malarstwa, aranżacji rzeźbiarskiej, pozłotnictwa. W ramach prac artystycznych zostały wykonane prace projektowe, tworzące programy konserwatorsko-restauratorskie w odniesieniu do:


  • dwóch ołtarzy,
  • jednego ołtarza tworzonego z nowych i odnalezionych różnych fragmentów,
  • jednej chrzcielnicy (I etap),
  • stacji Drogi Krzyżowej,
  • renesansowej kutej kraty, zawierającej obrazowe (I etap).


Zmiana stanu artystycznego ołtarzy polega na wprowadzeniu nieistniejących obecnie warstw i zdjęciu warstw istniejących. Wskutek wykonanych prac zmieni się całkowicie kolorystyka, warstwy złoceń, a także częściowo ich kształt. Odtworzenie nieistniejącego ołtarza nastąpi w oparciu o Pani autorski projekt na bazie fragmentów dawnych oraz nowych substancji. Powstały efekt stanowi realizację Pani indywidualnego autorskiego programu, którego autorstwo jest możliwe do identyfikacji również na podstawie oznaczeń w opracowaniach Pani prac. Każda wykonywana przez Panią praca zawiera prawa autorskich, które są następnie przekazywane stronie zlecającej czynności.

Odnosząc zatem przedstawione okoliczności do powołanych przepisów prawa oraz poglądów orzecznictwa w tym zakresie, stwierdzić należy, iż skoro ww. zadania będą wykonywane osobiście, według własnego (autorskiego) pomysłu i indywidualnych środków, a ponadto prowadzą do rezultatu o cechach twórczych, którego pomysł i realizacja zawarta jest w opracowaniach, które posiada każda z Pani prac, jak również biorąc pod uwagę fakt, że każda z prac jest przedmiotem przekazania praw autorskich zleceniodawcy, to w świetle tak przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, iż w odniesieniu do czynności wykonywanych przez Panią w roku 2012 r., w zakresie malarstwa, aranżacji rzeźbiarskiej, pozłotnictwa w odniesieniu do dwóch ołtarzy, jednego ołtarza tworzonego z nowych i odnalezionych różnych fragmentów, chrzcielnicy (I etap), stacji Drogi Krzyżowej, renesansowej kutej kraty, zastosowanie znajdzie zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo, informuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii uznania Panią, za indywidualnego twórcę, bądź artystę wykonawcę, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż wykracza to poza dyspozycję art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Dlatego też interpretację wydano wyłącznie przy założeniu, że jest Pani twórcą, bądź artystą.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika