Prawo do odliczenia z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2010 roku został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 15 marca 2010 r. i 12 kwietnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwot wydatkowanych z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka jawna na podstawie art. 93a § 2 pkt 1 lit. a ustawy Ordynacja podatkowa jest następcą prawnym spółki cywilnej (przekształcenie w trybie art. 26 § 4 Kodeksu spółek handlowych). Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym od dnia 1 lipca 2004 r. do chwili obecnej do składania kwartalnych deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K). Spółka cywilna nabyła w dniu 28 stycznia 1999 r. kasę fiskalną, zgłaszając przed jej instalacją we właściwym organie podatkowym, iż posiadać będzie wyłącznie jedno stanowisko kasowe, w którym będzie zainstalowana oraz użytkowana jedna kasa rejestrująca, oraz rozpoczęła od roku 1999 ewidencję za pośrednictwem tej kasy sprzedaży towarów handlowych i usług dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej.

W 2006 r. Spółka otworzyła nowy punkt handlowy, w którym została zainstalowana dodatkowa kasa fiskalna, za pośrednictwem której od października 2006 r. do chwili obecnej jest rejestrowana sprzedaż towarów osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej. Z tytułu nabycia przedmiotowej kasy fiskalnej Spółka poniosła wydatek kwocie netto 1.099,00 zł, który został udokumentowany fakturą VAT. Przed zainstalowaniem kasy fiskalnej Spółka zawiadomiła właściwego naczelnika urzędu skarbowego, iż będzie posiadać dodatkowe stanowisko kasowe, w którym będzie zainstalowana dodatkowa kasa fiskalna. Składając deklarację dla podatku od towarów i usług (VAT-7K) za III kwartał 2006 r. Spółka nie odliczyła od podatku należnego wydatku w kwocie 1.099,00 zł z tytułu nabycia kasy fiskalnej do drugiego punktu handlowego.

W dniu 14 stycznia 2010 r. Spółka mając za podstawę § 3 ust. 1 rozporządzenia z 2008 r. zgłosiła właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, iż nabywa nową kasę fiskalną, która będzie użytkowana przy ewidencji sprzedaży towarów po dokonaniu odczytu pamięci fiskalnej z kasy uprzednio użytkowanej od 1999. Kasa fiskalna ze względów technicznych (zapisanie modułów ewidencji) będzie użytkowana do dnia 30 stycznia 2010 r. W styczniu 2010 r. Spółka z tytułu nabycia nowej kasy fiskalnej poniesie wydatek kwocie około 2.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy stronie będzie przysługiwało prawo do odliczenia od podatku należnego za I kwartał 2010 r. kwoty 700,00 złotych wydatkowanej na zakup nowej kasy fiskalnej do siedziby Spółki...

Czy stronie przysługuje prawo do odliczenia od podatku należnego za III kwartał 2006 r. wydatku w kwocie 1.099,00 zł na zakup dodatkowej kasy fiskalnej do drugiego punktu handlowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, mając za podstawę treść art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. oraz fakt, iż rozłożenie ciężaru zakupu nowej kasy rejestrującej powinno obciążać nie tylko Spółkę ale też Skarb Państwa, strona będzie miała prawo odliczyć od podatku należnego za I kwartał 2010 r. kwotę 700,00 zł wydatkowaną na zakup nowej kasy fiskalnej.

Mając za podstawę treść art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2006 r. oraz fakt, iż rozłożenie ciężaru zakupu nowej kasy rejestrującej powinno obciążać nie tylko Spółkę ale też Skarb Państwa, Spółce przysługuje także prawo odliczenia od podatku należnego za III kwartał 2006 r. wydatku na zakup kasy fiskalnej do punktu handlowego w Warszawie w kwocie 549,00 (pięćset czterdzieści dziewięć) złotych, co skutkuje prawem do złożenia korekty deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K) za III kwartał 2006 r. oraz prawem do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników sprzedających towary i świadczących usługi, w tym również w zakresie handlu i gastronomii, na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych, wynikał z przepisów art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r.

o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Zgodnie z art. 29 ust. 2b tej ustawy, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 50% jej ceny zakupu (bez podatku od towarów i usług), nie więcej jednak niż 2.500 zł.

Powyższe regulacje ustawowe znalazły odzwierciedlenie w obowiązującej od 1 maja 2004 r. ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 tej ustawy i dotyczy podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Stosownie do zapisu art. 111 ust. 4 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 50% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 2.500 zł.

Obecnie w przedmiotowym zakresie ma zastosowanie przepis art. 111 ust. 4 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. Stosownie do jego treści, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Z powyższych norm prawnych wynika zatem, iż prawo podatnika do skorzystania z odliczenia kwot wydatkowanych w związku z nabyciem kas rejestrujących obejmuje wyłącznie taką ilość kas, którą na dzień powstania obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących podatnik odpowiednio wcześniej zgłosił do użytkowania.

Powyższą wykładnię wspierają przepisy rozporządzeń w sprawie kas rejestrujących na mocy których Minister Finansów reguluje m.in. kwestie dotyczące między innymi sposobu, warunków i trybu odliczeń kwot wydatkowanych z tytułu zakupu kas rejestrujących.

W stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. zastosowanie w tym zakresie znajdywał przepis § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 146, poz. 953 ze zm.), zgodnie z którym dokonanie odliczenia następuje pod warunkiem złożenia przez podatnika w urzędzie skarbowym, co najmniej na 14 dni przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego oświadczenia o liczbie kas i miejscu (adresie) ich używania do ewidencjonowania.

Natomiast w 2006 r. obowiązywało w przedmiotowym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 51, poz. 375 ze zm.)

Stosownie do treści § 8 ust. 1 tego rozporządzenia, dokonanie odliczenia następuje pod warunkiem złożenia przez podatnika do naczelnika właściwego urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania. Przepis ten nawiązuje do zgłoszenia, o którym mowa w art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W obecnym stanie prawnym, kwestie rozliczenia wydatków poniesionych w związku z nabyciem urządzeń fiskalnych regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. Nr 228, poz. 1509).

W myśl § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia dokonanie odliczenia następuje pod warunkiem złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do ewidencjonowania.(?)

Odliczenia mogą dokonać podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie nie później niż w obowiązujących ich terminach, przy użyciu kas rejestrujących spełniających wymagania określone w przepisach dotyczących kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (§ 3 ust. 2 rozporządzenia).

Uwzględniając treść powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, iż skorzystanie przez podatnika z prawa do odliczenia części kwot wydatkowanych z tytułu zakupu kas rejestrujących, możliwe jest jedynie po spełnieniu łącznie warunków określonych przez ustawodawcę. Należy jednak podkreślić, że prawo do odliczenia wydatków poniesionych z tytułu zakupu kas dotyczy wyłącznie tych kas, które zostały zgłoszone do użytkowania przez podatnika na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania, czyli jak wskazuje ustawodawca, na dzień powstania obowiązku. Oznacza to, że ulgą nie są objęte kasy nabywane w przypadku niezaplanowanego w dniu rozpoczęcia ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących rozszerzenia działalności oraz kasy nabywane w celu wymiany starych modeli na nowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 1999 r. zgłosił we właściwym urzędzie skarbowym, iż posiada wyłącznie jedno stanowisko kasowe, w którym rozpocznie ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W 2006 r. Wnioskodawca rozszerzył prowadzoną działalność gospodarczą, otwierając nowy punkt handlowy. Przed zainstalowaniem kasy rejestrującej w nowo otwartym punkcie Wnioskodawca dokonał we właściwym urzędzie skarbowym zgłoszenia dodatkowego stanowiska kasowego. Natomiast w styczniu br. Wnioskodawca zgłosił zakup nowego urządzenia fiskalnego, które planuje zainstalować w związku z zapełnieniem pamięci fiskalnej w kasie pracującej od 1999 r. na pierwotnym stanowisku kasowym.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia kwot wydatkowanych z tytułu zakupu kasy rejestrującej do otworzonego w 2006 r. w związku z rozszerzeniem działalności punktu handlowego. Prawo do odliczenia nie będzie również przysługiwało w stosunku do urządzenia fiskalnego, które w związku z zapełnieniem pamięci fiskalnej ma zastąpić kasę pracującą w pierwszym punkcie sprzedaży.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.