Czy z tytułu otrzymania przez Izbę Rolniczą materiału siewnego powstanie zobowiązanie podatkowe (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony dnia 5.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego w przypadku nieodpłatnego otrzymania materiału siewnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy darowizny podpisanej w roku 2007 Izba Rolnicza (nie będąca podatnikiem VAT) otrzymała nasiona siewne rzepaku od polskiej firmy zajmującej się obrotem nasionami. Wartość materiału siewnego wynosiła 37.965,80 zł i został on przeznaczony jako pomoc rolnikom, którzy ponieśli straty w wyniku klęski żywiołowej. Zgodnie z treścią umowy Izba Rolnicza zobowiązana jest do sporządzenia listy gospodarstw, na rzecz których nieodpłatnie rozdysponowała darowiznę. Z zawartej umowy wynika ponadto, że Izba Rolnicza jest jedynie pośrednikiem w rozdysponowaniu materiału siewnego dla rolników, którzy są ostatecznymi odbiorcami. Izba Rolnicza działa na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych, która pozwala jej wyłącznie na prowadzenie działań ustawowych i statutowych na rzecz rolnictwa. Powołana ustawa nie zezwala na prowadzenie działalności gospodarczej (art. 7 ust. 1 ustawy). Dochody Izby Rolniczej stanowią odpisy z tytułu podatku rolnego oraz dotacje na określone zadania ustawowe i statutowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu otrzymania przez Izbę Rolniczą materiału siewnego powstanie zobowiązanie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług ...

Zdaniem wnioskodawcy nie powinien on ponieść konsekwencji podatkowych w zakresie podatku VAT z tytułu otrzymania materiału siewnego, bowiem przedmiotowa darowizna nie przyniesie jakichkolwiek korzyści majątkowych Izbie Rolniczej, która w ten sposób wypełnia swoje zadania statutowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport i import towarów, a także wewnątrzwspólnotowe nabycie i dostawa towarów. Natomiast przepis art. 7 ust. 2 ww. ustawy definiuje dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W oparciu o art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Ponadto w rozumieniu art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Odnosząc powołane regulacje prawne do przedstawionego stanu faktycznego należy zauważyć, że w opisanej transakcji Izba Rolnicza występuje jako obdarowany, a nie darczyńca. Konstrukcja podatku od towarów i usług w odniesieniu do transakcji dostawy towarów na terenie kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy), wiąże powstanie obowiązku podatkowego w zakresie tego podatku z czynnością dostawy (sprzedaży, zbycia) towarów, a nie z ich nabyciem lub otrzymaniem. Z uwagi na powyższe po stronie obdarowanego (Izby Rolniczej) nie powstanie obowiązek podatkowy.

Ponadto powstanie zobowiązania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy wyłącznie czynnych podatników podatku od towarów i usług lub osób czy też podmiotów wykonujących działalność gospodarczą, które w sytuacjach określonych w ustawie mogą stać się podatnikami tego podatku. Wynika to głównie z charakteru wykonywanej przez te podmioty działalności oraz wysokości uzyskanych obrotów rocznych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Izba Rolnicza nie prowadzi działalności gospodarczej, czego zabrania jej ww. ustawa o izbach rolniczych i w konsekwencji nie jest podatnikiem podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.