Możliwości odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanego dokumentu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 11 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 17 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanego dokumentu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 17 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego na podstawie otrzymanego dokumentu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15 grudnia 2008 r. podpisała Pani umowę leasingu operacyjnego na 3 samochody dostawcze typu van. Z dniem 14 grudnia 2011 r. dokonała Pani wykupu przedmiotu leasingu i otrzymała całkowitą dokumentację pojazdów wraz z kartami pojazdu oraz innymi dokumentami koniecznymi do ich przerejestrowania. W dniu 30 grudnia 2011 r. otrzymała Pani z Towarzystwa Leasingowego pismo wzywające do zapłaty podatku VAT wraz z zestawieniem faktur korygujących od początku trwania umowy leasingowej tj. od dnia 15 grudnia 2008 r. na 3 pojazdy (data sporządzenia pisma 12 grudnia 2011 r., data wysłania 23 grudnia 2011 r.). Wezwanie dotyczyło naliczonego w grudniu 2011 r. VAT-u od dnia 15 grudnia 2008 r. za usługi dodane, tj. ubezpieczenie samochodów (faktury, jakie Pani otrzymywała wcześniej dotyczyły ubezpieczenia i posiadały pozycję ? ?zwolnione z VAT?). Wskazała Pani, iż kontaktowała się kilkukrotnie z Towarzystwem Leasingowym, wskazując, iż otrzymane dokumenty nie spełniają wymogów faktury korygującej ? są tylko ich zestawieniem. Stanowisko takie potwierdza forma tegoż pisma ? w nagłówku jest opis ?korekty faktur VAT? z datą wystawienia 12 grudnia 2011 r., a w dalszej treści wykazane numery faktur korygujących wraz z ich datami wystawienia. Podkreśliła Pani, iż nigdy nie otrzymała faktur korygujących wykazanych w zestawieniu ?korekty faktur VAT?. Poprosiła Pani Towarzystwo Leasingowe o przesłanie duplikatów faktur korygujących wykazanych w zestawieniu, niestety otrzymała odmowę przekazania tychże faktur korygujących z interpretacją Towarzystwa, iż przesłany dokument nie jest zestawieniem, lecz dokumentem mającym znamiona faktury korygującej, zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. i jest to ich stanowisko ostateczne. Wskazała Pani, iż z całą korespondencją udała się do Urzędu Skarbowego celem ustalenia faktycznego. Wstępna analiza pracownika Urzędu Skarbowego potwierdziła Pani zastrzeżenia, jednakże to stanowisko nie może być wykładnią. Ponowiła Pani kontakt z Towarzystwem Leasingowym, przedstawiając stanowisko, iż wykaz ?korekty faktur VAT? jest zestawieniem (wskazane są dokładnie nr faktur, nr faktur korygujących, daty wystawienia oraz kwoty podlegające korekcie), jednakże Towarzystwo odmówiło po raz kolejny przesłania stosownych faktur korygujących.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, iż otrzymany zbiorczy wykaz faktur korygujących zawiera: daty wystawienia poszczególnych faktur korygujących równe datom wystawienia faktur sprzedaży, numery faktur korygowanych, opis przedmiotu faktury, dane sprzedawcy, dane nabywcy, kwoty korekt. Zestawienie to nosi znamiona zbioru - wykazu faktur korygujących wystawionych w różnych terminach i dotyczących różnych lat rozliczeniowych począwszy od 2008 r. Trzy samochody dostawcze typu van były użytkowane w leasingu. Na podstawie otrzymywanych faktur z Towarzystwa Leasingowego odliczała Pani w całości podatek VAT od rat leasingowych.

W związku z powyższym w uzupełnieniu wniosku sformułowano następujące pytania:

Czy na podstawie tak wystawionego dokumentu Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego? Z jaką datą Wnioskodawca może odliczyć VAT?

Pani zdaniem, wyrażonym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, tak wystawiony dokument przez Towarzystwo Leasingowe nosi znamiona wykazu wystawionych w różnych okresach i różnych latach faktur korygujących, a nie zbiorczej faktury korygującej. Potwierdzeniem stanowiska może być:

1. Określenie nazwy ?Korekty faktur VAT?, a nie ?Korekta VAT? lub ?Faktura korygująca? (zgodnie z rozporządzeniem MF); określenie ?korekty? wskazuje na liczbę mnogą i wskazuje, że mamy do czynienia z większą niż jedna fakturą korygującą.
2. Dokument otrzymany wskazuje na istnienie kilkunastu faktur korygujących określonych odrębną numeracją, wystawionych w kilkunastu odrębnych terminach. Zbiorcza faktura korygująca, wskazała Pani, jest fakturą jednostkową wystawioną w określonym dniu ? niemożliwe jest wystawienie jednej zbiorczej faktury korygującej, która zawiera kilkanaście dat wystawienia i kilkanaście numerów faktur korygujących.

Pani zdaniem nie ma konieczności wystawiana zbiorczej faktury korygującej, skoro zostały wystawione faktury korygujące (zgodnie z dokumentami otrzymanymi z Towarzystwa Leasingowego - mamy określone numery oraz daty ). Wystarczy, że Towarzystwo Leasingowe dostarczy stosowne duplikaty faktur korygujących. Pani zdaniem, tak wystawiony dokument nie stanowi podstawy do odliczenia podatku naliczonego i dokonania księgowań w ciężar kosztów działalności firmy, a co za tym idzie nie stanowi podstawy do zapłaty określonych w dokumencie zobowiązań. Przyjęcie tak wystawionego przez Towarzystwo Leasingowe dokumentu może spowodować roszczenia Towarzystwa o odsetki ustawowe, ponieważ w tym dokumencie wskazane są daty faktur korygujących oraz znajduje się tam adnotacja o płatności w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury. Natomiast dokument ?Korekty faktur VAT? nie posiada numeru, co oznacza, iż termin płatności odnosi się do faktur wskazanych w zestawieniu wraz z datą sprzedaży (np. 14 dni od dnia 15 grudnia 2008 r.), tym bardziej że zgodnie z interpretacjami Towarzystwo Leasingowe musi skorygować deklaracje VAT 7 wstecz oraz dokonać płatności korekty powiększonej o odsetki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

• z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak stanowi art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:





1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
   





3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
   
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na 3 samochody dostawcze typu van.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W praktyce w obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, w których należy skorygować uprzednio wystawiony i wprowadzony do obrotu prawnego dokument. Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Na mocy § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ?FAKTURA VAT?.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Jak stanowi § 13 ust. 2 powyższego rozporządzenia, w przypadku, gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów i usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:





1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;




3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
   
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Stosownie do § 13 ust. 3, w przypadku, gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Przepisy ust. 1 i 2 ? w oparciu o ust. 5 wskazanego wyżej paragrafu ? stosuje się również w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów lub zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy,
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 13 ust. 8).

Zgodnie natomiast z § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jak stanowi § 14 ust. 2 powyższego rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;

4. kwotę podwyższenia podatku należnego.

Faktura korygująca wystawiona w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3).

Zaznaczyć należy, iż przepisy prawa podatkowego nie stanowią wprost o zbiorczej fakturze korygującej, lecz wystawienie takiego dokumentu, o ile dokumentuje prawnie dopuszczalną zmianę obrotu i zawiera wszystkie wymagane dla faktury korygującej elementy, można uznać za prawidłowe. Dlatego też nie ma przeszkód, by wystawiać zbiorcze faktury korygujące do co najmniej kilku faktur dokumentujących pierwotną sprzedaż. Na takiej fakturze powinny być podane jednak wszystkie informacje dotyczące faktur pierwotnych, które pozwolą jednoznacznie stwierdzić, których faktur pierwotnych przedmiotowa faktura korygująca dotyczy, wskazywać których towarów i usług korekta dotyczy oraz wymieniać elementy kwotowe związane z korektą.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, a w szczególności stwierdzenie Wnioskodawcy, iż otrzymany dokument nie nosi znamion faktury korygującej stwierdzić należy, iż jeżeli faktycznie otrzymany przez Wnioskodawcę dokument nie zawiera wszystkich wymaganych elementów, jakie powinna zawierać faktura korygująca, zgodnie z powołanymi wyżej przepisami rozporządzenia, nie może on stanowić wystawionej zgodnie z prawem faktury korygującej do faktur dokumentujących pierwotną sprzedaż. W takiej sytuacji Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. Zatem stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Należy jednakże zaznaczyć, iż niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że opisany dokument nie wypełnia znamion faktury korygującej, o której mowa w ww. przepisach rozporządzenia.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Interpretacje indywidualne, wydawane w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, stanowią formę wyrażenia stanowiska, w jaki sposób należy interpretować oraz stosować przepisy prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych. Zatem rolą Ministra Finansów przy wydawaniu interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska strony, w konkretnych opisanych we wniosku okolicznościach faktycznych, ściśle w takim zakresie, w jakim sprawa ta została przez podatnika przedstawiona. Organ ogranicza się jedynie do wykładni treści przepisów prawa podatkowego stanowiących podstawę dokonanej kwalifikacji, potwierdza istnienie lub nieistnienie określonych uprawnień i obowiązków ze sfery prawa podatkowego. Z tych też względów stwierdzić należy, iż weryfikacja konkretnych dokumentów pod kątem zgodności ze stanem rzeczywistym i przepisami prawa podatkowego, jak również oceny prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji. Tut. organ w trakcie postępowania w sprawie wydawania interpretacji indywidualnej nie dysponuje odpowiednimi narzędziami, umożliwiającymi weryfikację określonych dokumentów, jako że na mocy art. 14h Ordynacji podatkowej przepisy działów IV i VI, regulujących postępowanie dowodowe, nie mają zastosowania. W związku z tym niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku, a załączone (skopiowane) do niego dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto w interpretacji nie odniesiono się do innych kwestii, na które we wniosku wskazał Wnioskodawca, tj. prawidłowości odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu użytkowania samochodów na podstawie umowy leasingu.

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie mogła być również poruszona we wniosku kwestia wzajemnych rozliczeń i wynikających z nich zobowiązań pomiędzy stronami umowy leasingu. Tut. organ nie ma bowiem możliwości dokonania analizy ocennej stosunków cywilnoprawnych kształtowanych przez strony. Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji. Kwestie sporne winny być ustalane pomiędzy stronami stosunku cywilnoprawnego, zaś ewentualne spory wynikające ze stosunków cywilnoprawnych pomiędzy stronami, rozstrzygają właściwe sądy powszechne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.