Sprzedaż nieruchomości sygn: ITPP1/443-490/12/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2012 r. (data wpływu 23 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 12 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości niezabudowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan właścicielem następujących nieruchomości, których zbycie rozważa w najbliższym czasie:

• działki nr X stanowiącej działkę budowlaną, położonej w obrębie ewidencyjnym XXX- o powierzchni 1154 m2, którą otrzymał w dniu 18 lipca 2007 roku od swoich rodziców w drodze darowizny;
  
• działki nr X stanowiącej grunty orne, położonej w obrębie ewidencyjnym XXX - o powierzchni 0,18 ha oraz udziału wynoszącego 15/100 części we współwłasności nieruchomości obszaru 0,13 ha; działka obciążona jest ograniczonym prawem rzeczowym w postaci służebności gruntowej przejazdu i przechodu na rzecz XXX; działka ta w obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest na teren zabudowy letniskowej i pensjonatowej; nabycia dokonano 26 lipca 2007 roku;
  
• bezpośrednio sąsiadujących ze sobą i tworzących czworokąt niezabudowanych działek nr od X do X, stanowiących grunty orne, położonych w o powierzchni odpowiednio: 0,1114 ha, 0,0951 ha, 0,0882 ha, których nabycia dokonano 14 czerwca 2006 roku (w odniesieniu do dwóch pierwszych działek) i 19 lipca 2006 roku (w odniesieniu do ostatniej);
  
• bezpośrednio sąsiadujących ze sobą niezabudowanych działek nr X i X położonych w XXX obręb 15 położonych przy XXX wraz z udziałem wynoszącym 74/1250 części nieruchomości stanowiącej działkę X- drogę.

Nieruchomości te wchodzą w skład majątku prywatnego. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. W odniesieniu do działek znajdujących się w XXX zawarł Pan umowy o przyłączenie ich do sieci elektroenergetycznej (umowa z dnia 19 stycznia 2007 roku) za co zapłacił łącznie ok. 6.000 zł. W odniesieniu do działki w XXX zawarł Pan umowę o przyłączenie do sieci gazowej (umowa z dnia 20 grudnia 2004 roku), za co zapłacił łącznie 1.295,64 zł.

Na działce w X (tej o powierzchni 1154 m2) planował Pan budowę domu letniskowego, na co otrzymał pozwolenie na budowę. Na działkach znajdujących się w XXX planował Pan budowę dużego domu, w którym by zamieszkał na stałe. Natomiast na działce położonej w XXX planował Pan budowę zakładu produkcji biżuterii. W uwagi na niedawny zakup gotowego domu jednorodzinnego od dewelopera oraz likwidację działalności gospodarczej, co było skutkiem braku koniunktury na biżuterię, działki te stały się dla Pana bezużyteczne. Działki w XXX straciły jakiekolwiek znaczenie z uwagi na planowaną w pobliżu lokalizację elektrowni atomowej - nie planuje Pan budować tam domku letniskowego, a realizacja innych inwestycji jest w zasadzie tam wykluczona. Wskazał Pan, iż nie podejmował żadnych kroków mających na celu zmianę przeznaczenia ww. nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, uchwalenie planu, zaskarżanie planu, uzyskanie warunków zabudowy, czy też przekwalifikowanie gruntów z rolnych na inwestycyjne, mieszkaniowe lub budowlane. Nie podejmował Pan żadnych czynności mających przygotowanie ww. działek do sprzedaży i ewentualne zwiększenie zysku. Rozważa Pan zbycie ww. nieruchomości, gdyż w chwili obecnej generują one jedynie koszty i stały się zbędne z uwagi na zakup innej nieruchomości i zaprzestanie działalności gospodarczej. Zbycie nieruchomości chciałby Pan powierzyć licencjonowanemu pośrednikowi w obrocie nieruchomościami. Nie dysponuje Pan zorganizowanym w tym celu przedsiębiorstwem.

W uzupełnieniu do wniosku podkreślił Pan, iż żadna z wymienionych nieruchomości nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, ani też nie była wprowadzana do ewidencji środków trwałych. Prowadził Pan działalność gospodarczą od dnia 9 września 1993 r., którą zawiesił w dniu 6 lipca 2011 r., przy czym z uwagi na brak koniunktury na rynku nie zamierza Pan tej działalności wznawiać w najbliższym czasie. Działalność ta była wykonywana w zakresie objętym PKD 32.12.Z, tj. obejmowała obróbkę pereł, szlifowanie kamieni szlachetnych i półszlachetnych, włączając kamienie szlachetne przemysłowe, syntetyczne i odtworzone kamienie szlachetne i półszlachetne, produkcję biżuterii z metali szlachetnych lub nieszlachetnych platerowanych metalami szlachetnymi lub z kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi lub jako połączenie metali szlachetnych z kamieniami szlachetnymi lub półszlachetnymi lub z innymi materiałami, produkcję wyrobów złotniczych z metali szlachetnych lub innych metali platerowych metalami szlachetnymi, zastaw stołowych itp.

W odniesieniu do działki o powierzchni 0,1896 ha położonej w obrębie ewidencyjnym XXX została nabyta w celu wybudowania po jej odrolnieniu całorocznego domu dla Pana rodziców, gdy przejdą na emeryturę. Bliskość drugiej działki (gdzie zamierzał Pan wybudować domek letniskowy) umożliwiłaby rodzicom na ?całoroczne doglądanie? domku w celach konserwacyjnych, czy dla ochrony przed złodziejami. Nie wykluczał Pan też przeniesienia się na większą działkę i sprzedaży mniejszej (tej z pozwoleniem na budowę), aby móc sfinansować odrolnienie i wybudowanie domu. Przedmiotowe działki były nabywane okazyjnie, gdy nie było jeszcze zbyt dużego zainteresowania okolicznymi nieruchomościami. W żadnym przypadku działki te nie były kupowane na cele działalności gospodarczej, czy też aby na nich zarobić.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż jednej, kilku lub wszystkich (w zależności od popytu) ww. nieruchomości w okolicznościach niniejszej sprawy będzie zakwalifikowana jako dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Pana zdaniem, szczególne okoliczności niniejszej sprawy przesądzają o tym, że sprzedaż jednej, kilku lub wszystkich (w zależności od popytu) ww. nieruchomości nie będzie się kwalifikować jako wykonane w ramach działalności gospodarczej.

Dla oceny, czy dana aktywność ma charakter działalności gospodarczej nie ma znaczenia wpis w ewidencji działalności gospodarczej. O prowadzonej działalności gospodarczej w tego typu sprawach, związanych ze zbywaniem nieruchomości świadczą podejmowane przez Pana czynności takie jak: podział nabytego gruntu, wytyczenie drogi dojazdowej, sprzedaż z dużym zyskiem. W niektórych orzeczeniach przyjmuje się, że chodzić tu może również o takie czynności jak przyłączenie do sieci energetycznej lub ogłoszenia w prasie. Uważa Pan, iż w ocenie organów podatkowych takie działania mogą być uznane za wykraczające poza konieczne czynności do zbycia składników majątku osobistego. Wykazują zorganizowany charakter i cel osiągnięcia korzyści, co jest charakterystyczne dla czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Jednakże cechą prowadzonej działalności gospodarczej jest również jej ciągłość, częstotliwość i zarobkowy -przynajmniej w intencji - charakter (wyrok NSA z dnia 2 marca 2012 roku, II FSK 1549/10).

W Pana ocenie, w okolicznościach niniejszej sprawy nie można uznać przyłączenia do sieci energetycznej za okoliczność przesądzającą o prowadzeniu działalności gospodarczej. Do zawarcia stosownej umowy doszło bowiem w pierwszej połowie 2008 roku, gdy podatnik planował Pan jeszcze osiedlenie się i kontynuowanie działalności gospodarczej w G. Upływ czasu oraz zmiana planów życiowych wskazuje, że podłączenie to nie zostało wykonane w celu zwiększenia wartości działek, aby sprzedać je z zyskiem.

Okolicznością przesądzającą o prowadzeniu działalność gospodarczą nie może być również skorzystanie z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami. Jest to po prostu skorzystanie z usługi osoby fachowej, kompetentnej w dziedzinie sprzedaży nieruchomości. Korzystanie z usług pośrednictwa jest coraz częstsze - przede wszystkim decydują się na to nie tylko przedsiębiorcy, ale i liczne osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Nie są to zatem działania wykraczające poza konieczność do zbycia majątku osobistego stanowiącego nieruchomości. Działania pośrednika nie przekładają się na uzyskanie wyższej ceny a wiążą się z koniecznością zapłaty pośrednikowi wysokiego wynagrodzenia.

Uzupełniając wniosek we własnym stanowisku przywołał Pan orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Pana zdaniem na uwagę zasługuje fakt, iż TSUE podkreślił, że zakres sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Dużych transakcji można dokonywać również jako czynności osobistych. Zwraca Pan uwagę, że w myśl ww. orzeczenia, jeśli podatnik w celu dokonania sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 8 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy VAT, należy uznać podatnika za podmiot prowadzący ?działalność gospodarczą? w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika VAT. Przyjąć należy, iż chodzi tu o działania specyficzne i charakterystyczne wyłącznie dla producentów, handlowców i usługodawców, a nie takie działania, które mogą być wykonywane również przez inne podmioty. W związku z powyższym podkreślił Pan, że nie korzystał i nie zamierza korzystać ze środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, a jedynie ze środków zwyczajnych, używanych w normalnym toku rzeczy przy zbywaniu nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964, Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług ? w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie ? musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż jest Pan właścicielem kilku nieruchomości, które zostały nabyte w drodze zakupu lub darowizny i wchodzą w skład majątku prywatnego. Na otrzymanej w drodze darowizny działce o pow. 1154 m2 planował Pan budowę domu letniskowego. Działkę XXX stanowiącą grunty orne o pow. 0,1896 ha nabył Pan celem wybudowania domu dla rodziców, gdy przejdą na emeryturę (po jej odrolnieniu). Na działkach od XXX do nr XXX planował Pan natomiast budowę dużego domu, w którym, miał Pan zamieszkać na stałe. Na sąsiadujących ze sobą działkach o nr XXX i XXX wraz z udziałem wynoszącym 74/1250 części nieruchomości stanowiącej działkę XXX planował Pan budowę zakładu produkcji biżuterii. Z uwagi na niedawny zakup gotowego domu jednorodzinnego od dewelopera oraz likwidację działalności gospodarczej, opisane działki stały się dla Pana bezużyteczne. Ponadto, z uwagi na planowaną w pobliżu lokalizację elektrowni atomowej nie zamierza Pan już budować domu letniskowego. Wskazał Pan, iż nie podejmował żadnych czynności mających przygotowanie ww. działek do sprzedaży i ewentualne zwiększenie zysku. Jedynie na działce, na której miał Pan zamiar wybudować dom oraz działce przeznaczonej pod zakład produkcyjny dokonał Pan przyłączenia odpowiednio: do sieci elektroenergetycznej i sieci gazowej. Obecnie z uwagi, na zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej oraz na fakt, iż przedmiotowe działki generują jedynie koszty zamierza Pan je sprzedać

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenia oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że grunty spełniają pojęcie towarów zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy. Jednakże w przypadku działek znajdujących się w, XXX z przedstawionych we wniosku okoliczności nie wynika, żeby działał Pan charakterze handlowca. Zatem planując sprzedaż przedmiotowych działek, w tym konkretnym przypadku, korzystać będzie Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe [w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)] - że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań ? planowana przez Pana sprzedaż działek (położonych w XXX? nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w przypadku sprzedaży działek położonych w XXX, wskazać należy, że mamy do czynienia z transakcją opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ugruntowało się stanowisko, że za podatnika uznaje się również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i dokonała w tym celu pewnych nakładów, mimo że sama sprzedaż jeszcze się nie rozpoczęła, czy nawet nigdy nie zostanie rozpoczęta. Bardzo istotnym elementem, przesadzającym o prowadzeniu działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje dany podmiot w związku z rozpoczęciem działalności. Sam zamiar prowadzenia działalności powiązany z zakupami realizowanymi w tym celu nadaje status podatnika podatku od towarów i usług, już nawet w fazie dokonywania czynności przygotowawczych, co wynika m. in. z orzeczenia TSUE z dnia 29 lutego 1996 r. C-10/94 w sprawie Intercommunale voor zeewaterontzilting (INZO).

Ponadto z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika również, że dokonał Pan zakupu sąsiadujących ze sobą niezabudowanych działek nr XXX położonych w XXX wraz z udziałem wynoszącym 74/1250 części nieruchomości stanowiącej działkę XXX? drogę w celu wybudowania na nich zakładu produkcji biżuterii. Obecnie planuje Pan przedmiotową nieruchomość sprzedać.

Zatem zakup ww. nieruchomości znajdującej się w XXX nie został dokonany na Pana osobiste potrzeby, (np. celem wybudowania dla siebie lub rodziny domu), bowiem od samego początku, a więc od momentu nabycia nie przyświecał Panu cel związany z zaspokojeniem potrzeb osobistych. Nieruchomość zakupiona została w celu pobudowania na niej obiektu ? zakładu produkcji biżuterii, czyli w celu wykorzystania do czynności o charakterze zarobkowym.

Reasumując sprzedaż przedmiotowej nieruchomości położonej w XXX podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, tj. 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy), a Pan z tytułu jej dostawy staje się podatnikiem, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym oceniając całościowo Pana stanowisko uznano je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń