Czy korzystanie z bezumownego lokalu użytkowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2007 r. (data wpływu 15 października 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 października 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT bezumownego korzystania z lokalu użytkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT bezumownego korzystania z lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W lipcu 2006 r. nabył Pan nieruchomość, na którą składa się m.in. lokal użytkowy wynajmowany przez poprzedniego właściciela nieruchomości firmie 'A'. Warunki umowy najmu zawartej z poprzednim właścicielem nieruchomości przewidywały, że firma 'A'. była zwolniona z opłacania czynszu. W dniu 31 lipca 2007r. wypowiedział Pan umowę najmu przedmiotowego lokalu. Najemca nie chciał lokalu opuścić oraz płacić czynszu. W okresie od stycznia 2006 r. do maja 2007 r. toczyły się postępowania sądowe (najpierw wytoczone przez 'A' o unieważnienie sprzedaży nieruchomości, a następnie przez Wnioskodawcę o odszkodowanie za bezumowne korzystanie i opuszczenie lokalu użytkowego). W wyroku z dnia 14 grudnia 2006 r. Sąd uznał powództwo Wnioskodawcy za zasadne i nakazał wydanie mu lokalu oraz zapłatę odszkodowania za bezumowne zajmowanie nieruchomości w wysokości 33.000 zł wraz z odsetkami oraz zwrot kosztów sądowych. Zasądzoną kwotę firma 'A' wpłaciła. Ponadto w okresie od maja do września 2007 r. wpłacono tytułem ,,dobrowolnego odszkodowania? za bezumowne korzystanie z lokalu kwotę 14.700 zł (w maju wpłaciła kwotę 2.700 zł., a za okres od czerwca do września po 3.000 zł miesięcznie), przy czym lokal nie został opuszczony. Po prowadzonych od maja do października 2007 r. negocjacjach, w dniu 6 października 2007 r. została zawarta z firmą 'A' umowa najmu przedmiotowego lokalu, w której firma zobowiązała się do dopłaty do ,'odszkodowania? wpłaconego za okres od maja do września 2007 r. w kwoty 4.200 zł, do dnia 15 listopada 2007 r.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w związku z przekroczeniem wartości sprzedaży opodatkowanej z tytułu najmu w kwocie 39.600 zł, w dniu 8 października 2007 r. złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota 4.200 zł, która ma być uregulowana zgodnie z zawartą umową najmu do dnia 15 listopada 2007 r. podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy kwota 4.200 zł jest zwolniona z podatku od towarów i usług, ponieważ jest to odszkodowanie wypłacone osobie fizycznej za okres kiedy osoba ta nie była podatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ustawy o VAT). W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi że, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Należy podkreślić jednak, iż do zakwalifikowania danego świadczenia jako przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług niezbędne jest spełnienie łącznie dwóch warunków:

• świadczenie musi mieć charakter usługi lub dostawy towarów,
• czynność wykonana musi być odpłatnie (z wyjątkiem czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT)
.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie stanu faktycznego wskazuje, że po stronie najemcy, tj. firmy 'A' zachodzi tzw. bezumowne korzystanie z rzeczy.

Kwestie bezumownego korzystania z cudzej własności regulują przepisy art. 224 oraz art.

Bezumowne korzystanie z lokalu użytkowego przez najemcę lokalu, nie jest świadczeniem usług pod warunkiem, że wynajmujący podjął kroki zmierzające do eksmisji lokatora. Wnioskodawca wskazał, że po orzeczeniu Sądu podjął negocjacje w celu wydania mu lokalu. Negocjacje zakończyły się ostatecznie podpisaniem w dniu 6 października 2007 r. umowy najmu lokalu przez firmę 'A'. Zarówno skutek negocjacji, jak i fakt posiadania tytułu egzekucyjnego uprawniającego do wszczęcia postępowania w celu wydania lokalu, jakim jest prawomocny wyrok nie pozwala uznać, że lokal był zajmowany bez przyzwolenia.

Ponadto analiza stanu faktycznego na tle powołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że kwota 4.200 zł nie może zostać potraktowana jako odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu użytkowego. Kwota ta jest bowiem dopłatą do wpłacanych należności za zajmowanie przez firmę lokalu za okresy miesięczne (w okresie od maja do września 2007 r. w wysokości 14.700 zł, a więc po uprawomocnieniu się orzeczenia Sądu zasądzającego przedmiotowe odszkodowanie.

Reasumując należy uznać, iż wpłacana przez najemcę kwota jest wynagrodzeniem będącym w istocie odpłatnością za świadczoną usługę. Stanowi zatem czynność wymienioną w art. 5 ust. 1 pkt 1 podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Referencje

ITPB1/415-358/07/IG, interpretacja indywidualna