Czy do wyliczenia limitu obrotu, którego przekroczenie spowoduje powstanie obowiązku prowadzenia ewidencji (...)

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2007 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej filmów DVD oraz sprzedaży detalicznej papierosów, słodyczy i kart telefonicznych. Ponadto, na podstawie umowy agencyjnej z 'T', wnioskodawca wprowadził sprzedaż kuponów lotto. Zyskiem podatnika z tytułu tej sprzedaży jest określona kwota prowizji. Do tej pory nie wystąpił obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej z uwagi na niewielkie obroty z tytułu sprzedaży detalicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do wyliczenia limitu obrotu, którego przekroczenie spowoduje powstanie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej należy wliczyć 30-krotność prowizji z tytułu sprzedaży kuponów lotto...

Zdaniem wnioskodawcy, obrotu w postaci uzyskiwanej na podstawie umowy agencyjnej prowizji, która jest dokumentowana fakturą VAT, nie należy uwzględniać przy ustaleniu limitu obrotu zobowiązującego do rozpoczęcia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej z uwagi na fakt, że sprzedaż kuponów lotto nie będzie ewidencjonowana poprzez kasę wnioskodawcy .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jedynym kryterium decydującym o obowiązku ewidencjonowania jest więc rodzaj odbiorcy sprzedawanych przez podatnika towarów lub usług, natomiast nieistotny jest tu fakt dokumentowania sprzedaży fakturami.

Jednocześnie w art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy zawarto upoważnienie dla Ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia na czas określony niektórych grup podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1 ustawy, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu. W wykonaniu przedmiotowej delegacji Minister Finansów wydał w dniu 25 czerwca 2007 r. rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 116, poz. 804). Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte są w § 2 i 3 tego rozporządzenia.

Jak wynika z treści art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, przy czym kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 4 tejże ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Z powyższego wynika, że w przepisie tym ustawodawca nie definiuje odrębnie obrotu, stąd wniosek, że dla celów ustalenia limitu obrotu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących należy stosować definicję obrotu zawartą w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Potwierdzeniem tego stanowiska jest zapis § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. nr 108, poz.

948 ze zmianami). Zgodnie z tym przepisem podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

A zatem, jednym z podstawowych kryteriów warunkujących powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest wartość faktycznie osiągniętego obrotu przez podatnika z tytułu sprzedaży lub usług wykonanych na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy. Z powołanych przepisów nie wynika, aby dla ustalenia terminu rozpoczęcia realizacji przedmiotowego obowiązku miał zastosowanie przepis art. 113 ust. 8 ustawy .

Reasumując, dla celów określenia obowiązków ewidencyjnych pośrednika, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należy brać pod uwagę kwotę należną z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, także w imieniu innych podatników a nie tylko prowizję stanowiącą wynagrodzenie z tytułu dokonanej sprzedaży kuponów lotto.

Należy zaznaczyć, iż prowizja wyliczana jest z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz Totalizatora a więc podmiotu gospodarczego, który niewątpliwie nie mieści się w katalogu osób, o których mowa w powołanym przepisie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 wyżej wymienionej ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 tejże ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 powołanej ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.