Opodatkowania dostawy działek budowlanych. sygn: ITPP1/443-633/07/11-S/MS

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1991 r. nabył Pan jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, niezabudowaną działkę gruntu o nr 87/7 na potrzeby własne do majątku osobistego. Z uwagi na fakt, iż nie posiada Pan potrzeby użytkowania zakupionego gruntu, zamierza Pan przeprowadzić postępowanie podziałowe, w wyniku którego z ww. nieruchomości powstanie ok. 10 działek. Zgodnie z decyzją Burmistrza o warunkach zabudowy działki te będą mogły zostać wykorzystane pod budownictwo mieszkalno-pensjonatowe. Zamierza Pan dokonać zbycia kilku działek, które powstaną w wyniku podziału. Obecnie prowadzi Pan działalność gospodarczą, jednak ani nabycie ani użytkowanie nigdy nie było związane z żadną działalnością gospodarczą. Grunty, które zamierza Pan przeznaczyć do sprzedaży nabył Pan na potrzeby własne, do majątku osobistego. W dniu 12 grudnia 2007 r. tutejszy organ wezwał Pana do uzupełnienia przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie: w jakim celu nabył Pan przedmiotowe grunty; w jaki sposób przedmiotowe grunty przeznaczone do sprzedaży były przez Pana wykorzystywane od dnia nabycia do chwili obecnej (czy prowadzono na nich działalność rolniczą); czy podjął Pan lub zamierza podjąć działania (nakłady) w celu przygotowania gruntu do sprzedaży (podanie charakteru tych działań); czy w przeszłości nabywał i odsprzedawał Pan grunty. W odpowiedzi na powyższe wskazał Pan, iż: przedmiotowe grunty nabył w celu prowadzenia własnego gospodarstwa rolnego; w dniu ich nabycia nie prowadził Pan działalności gospodarczej, ani też nie pozostawał Pan w stosunku zatrudnienia; objęte wnioskiem grunty miały stanowić dla Pana źródło utrzymania; w planie zagospodarowania przestrzennego obowiązującego w momencie zakupu grunty te miały ?przeznaczenie pod działalność turystyczną? i również taką formę działalności brał Pan pod uwagę; grunty, które zamierza Pana sprzedać, były wykorzystywane w działalności rolniczej na własne potrzeby (tj. uprawa warzyw, czynności pielęgnacyjne gruntu); za przedmiotowe grunty opłacał Pan podatek rolny; w 2007 r. w związku z zamiarem sprzedaży gruntów, złożył Pan wniosek o dokonanie podziału przedmiotowego gruntu i na własny koszt zlecił Pan wykonanie koncepcji podziału przez geodetę, w oparciu o którą podział został dokonany; procedura ta została zakończona zgłoszeniem zmian w ewidencji gruntów i budynków.

Ponadto w przeszłości dokonywał Pan zakupów i sprzedaży nieruchomości rolnych.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy dostawa działek (majątek własny) powstałych w wyniku podziału będzie uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegać opodatkowaniu...

Pana zdaniem, sprzedaż nieruchomości powstałych w wyniku podziału, nabytych w 1991 r. do majątku osobistego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą, nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska wskazał Pan wyrok NSA w Warszawie z dnia 29 października 2007 r. sygn. I FPS 3/07.

W interpretacji indywidualnej z dnia 11 lutego 2008 r. znak ITPP1/443-633/07/MS oceniono Pana stanowisko za nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę.

Wyrokiem z dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 630/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Sąd w konkluzji wyroku stwierdził, że ?(...) żadne okoliczności wskazane we wniosku skarżącego nie dowodziły, że przedmiotową nieruchomość nabył w celach prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, czy w innych czyniących z niego handlowca w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej. Organ nie wykazał więc, by skarżący w chwili nabycia nieruchomości działał jako osoba wykonująca działalność gospodarczą, ani tym bardziej, że w przyszłości sprzedając wydzielone z tej nieruchomości działki będzie występował w takiej roli. Inaczej mówiąc, organ nie wykazał, że skarżący kupił nieruchomości, jako towar handlowy, czyli po to aby sprzedać, w całości lub w wydzielonych częściach. Zdaniem sądu (?) okoliczność, że już w przeszłości (w latach 2005-2007) skarżący dokonywał zakupu i sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie może przesądzić, iż przy sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości rolnej nabytej w 1991 r. - bez wskazania, że nabył tę nieruchomość w celach handlowych ? skarżącego należy uznać za podatnika VAT.?

Minister Finansów, kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1666/11, została oddalona.

W dniu 20 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. organu wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 1666/11. Sąd w wyroku tym powołuje tezy zawarte w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10, w których zawarto analizę art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w kontekście odpowiednich przepisów prawa Unii Europejskiej - art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Sąd podzielając tezy zawarte w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE stwierdził, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie wykazano, iż istnieją podstawy do przyjęcia, że sprzedaż wydzielonych działek z gospodarstwa rolnego nie mieści się w zakresie realizacji zarządu majątkiem prywatnym. Istotnym jest bowiem ustalenie czy działaniom podjętym przez Skarżącego można przypisać szczególnie aktywny charakter, który jest typowy dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie handlu. Natomiast zbycie nawet kilkunastu działek budowlanych powstałych z podziału gruntu rolnego nie stanowi per se działalności handlowej, podlegającej opodatkowaniu VAT. Brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów, która byłaby porównywana do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego i stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemających cech działalności gospodarczej ponieważ sprzedaż działek w przedmiotowym przypadku nie będzie działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 3 stycznia 2012 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 630/08, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1666/11 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 630/08 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.