Sprzedaż lokali użytkowych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży dwóch lokali użytkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą jako wspólnik spółki jawnej. Ponadto jest Pani zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z powodu przekroczenia limitu 10.000 EUR z tytułu najmu. W dniu 3 lipca 2007 roku jako osoba fizyczna nabyła Pani od przedsiębiorstwa, które jest podatnikiem VAT dwa lokale użytkowe. Lokale użytkowe, o których mowa we wniosku, są apartamentami stanowiącymi odrębne nieruchomości, w których znajdują się pokoje, aneks kuchenny, łazienka i przedpokój. Jak Pani wskazała lokale nabyła Pani dla celów mieszkaniowych na własny użytek. Nie zamierzała Pani w nich prowadzić żadnej działalności gospodarczej ani też wynajmować ich jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. W chwili obecnej zamierza Pani sprzedać te lokale jako dwa odrębne mieszkania, dwóm różnym nabywcom. Lokale wymienione we wniosku są lokalami nowymi, od wybudowania ich nie minęło 5 lat. Wydatki na ulepszenie lokali nie przekroczyły 30 % wartości początkowej. Jako nabywca zapłaciła Pani podatek VAT naliczony przez sprzedającego, jednak jako osoba fizyczna nie odliczyła Pani tego podatku, ponieważ nie przysługuje Pani prawo do odliczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż lokali użytkowych będzie zwolniona od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy skoro przy nabyciu lokali, Pani jako osobie fizycznej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (mimo, że w cenie lokali był doliczony podatek), to przy zbyciu nie będzie naliczany podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Pojęcia ?podatnik? i ?działalność gospodarcza?, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto z określonego w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT pojęcia działalności gospodarczej wynika, że dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Decydujące znaczenie ma częstotliwość dokonywania czynności. W efekcie dostawa lokali użytkowych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia ?zamiar?, jak również nie precyzuje pojęcia ?sposób częstotliwy?, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Jak wynika z wniosku, przedmiotowe lokale użytkowe?apartamenty nabyła Pani w lipcu br. na własny użytek, w celu zamieszkania w nich. Jednak już w listopadzie br., tj. po upływie czterech miesięcy zamierza Pani dokonać sprzedaży tych lokali, jako dwóch odrębnych mieszkań, dwóm różnym nabywcom.

Trudno zatem w przedstawionym stanie faktycznym dopatrywać się własnych potrzeb mieszkaniowych. Ponadto poniosła Pani wydatki na ulepszenie zakupionych apartamentów, które nie przekroczyły 30 % wartości początkowej. Nakłady poniesione przez Panią mogły zmierzać zatem do uatrakcyjnienia lokali, a co za tym idzie znaleźć odzwierciedlenie w uzyskaniu jak najwyższej ceny sprzedaży. W efekcie dostawa przedmiotowych lokali użytkowych jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a sprzedaż należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stanowi, iż zwalnia z podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkalnego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkałe po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Z kolei budynki przeznaczone na cele inne niż mieszkaniowe mogą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, jednak pod pewnymi warunkami. Mianowicie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem powołanego powyżej pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 43 ust. 2 ww. ustawy przez towary używane rozumie się: 1) budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat, 2) pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik: 1) miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków, 2) użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedstawionej sprawie nie mamy do czynienia z dostawą obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, bowiem jak Pani wskazała we wniosku są to lokale użytkowe ? apartamenty. Przedmiotowe lokale nie spełniają również definicji towarów używanych, ponieważ od ich wybudowania nie minęło 5 lat. A zatem w oparciu o powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż dostawa przedmiotowych lokali użytkowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.