Czy w przedstawionym stanie faktycznym nie prowadzi Pan wraz z współmałżonką działalności gospodarczej (...)

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania w podatku od towarów i usług sprzedaży dwóch działek o przeznaczeniu budowlanym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej ani nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W dniu 01 lutego 2002 r. dokonał Pan wraz z współmałżonką nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu działki nr 74 w udziale #189; części a w dniu 19 kwietnia 2004 r. nabył Pan wraz ze współmałżonką prawo wieczystego użytkowania gruntu działki nr 75/1. Przedmiotowe działki zostały nabyte w celu zabudowy obiektem sanatoryjno ?wypoczynkowym. Po realizacji projektu sanatorium miało zostać wydzierżawione zagranicznej firmie turystycznej. W związku z faktem, iż koszty budowy uległy znacznemu powiększeniu zaprzestano realizacji wykonania budynku sanatorium i podjęto decyzje o sprzedaży przedmiotowych działek. Ponadto w latach 2005 -2006 dokonał Pan jako współwłaściciel sprzedaży dwóch działek o charakterze budowlanym, które miały być przeznaczone do wybudowania budynku wielorodzinnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym nie prowadzi Pan wraz z współmałżonką działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) w związku z czym sprzedaż w/w działek jest zwolniona z podatku od towarów i usług ...

Pana zdaniem nie prowadzi Pan wraz z współmałżonką działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust.1 i 2 cyt. ustawy, gdyż zamiarem nie był obrót gruntami lecz budowa obiektu sanatoryjno- wypoczynkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust.

1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak wynika z art. 2 pkt 6 tejże ustawy towarami w rozumieniu w/w ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów handlowców i usługodawców, w tym podatników pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 43 ust. 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, że prawo podatkowe, w tym również przepisy ustawy o podatku VAT, nie zawierają definicji pojęcia 'zamiar' i w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było prowadzenie działalności gospodarczej. Sama intencja dokonywania czynności winna być wykazywana w chwili dokonywania tej czynności, a nie po jej zawarciu.

Ponadto osoba fizyczna jest obowiązana do opodatkowania podatkiem VAT dokonanej dostawy gruntu jeżeli okoliczności wskazują na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ponieważ przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia ?częstotliwy? należy odwołać się do Słownika Języka Polskiego ( wyd. PWN, Warszawa 1978r. ) według którego częstotliwy to następujący raz po raz, jeden po drugim, często, wielokrotny, czasownik oznaczający czynność lub stan, które się powtarzają. Czynność wykonywana jednorazowa będzie opodatkowana, jeżeli osoba dokonuje takiej czynności po raz kolejny, co sugeruje w ten sposób nieprzypadkowa jej powtarzalność stanowiącą istotę prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w latach 2005-2006 dokonał Pan dostawy dwóch działek budowlanych a w chwili obecnej zamierza Pan zbyć udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu dwóch kolejnych działek.

Zatem w obecnym stanie prawnym sprzedaż przedmiotowych działek należy uznać zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług jako działalność gospodarczą z uwagi na częstotliwy charakter oraz fakt, iż w momencie nabycia działek miał Pan już zamiar wykorzystać je do prowadzonej działalności (dzierżawa wybudowanego obiektu), a więc zmierzał nadać im zorganizowanego charakteru.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń