Czy konieczna jest korekta podatku VAT związana z ?zamknięciem? działalności gospodarczej o wartość (...)

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania zgłoszenia likwidacji działalności gospodarczej i prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z dniem 30 czerwca 2014 r. ?zamknęła? Pani działalność gospodarczą prowadzoną jako osoba fizyczna. W posiadaniu firmy był lokal użytkowy zakupiony na podstawie faktury VAT w dniu 30 kwietnia 2000 r. Do dnia zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej lokal ten był wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Po zamknięciu działalności gospodarczej zamierza Pani wynajmować ww. lokal jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy konieczna jest korekta podatku VAT związana z ?zamknięciem? działalności gospodarczej o wartość VAT odliczoną przy nabyciu lokalu w IV 2000 roku ?

Czy po zamknięciu działalności (przychód w 2013 r. poniżej 150.000 zł , w tym roku za sześć miesięcy 63.000 zł) wynajmując lokal jako osoba fizyczna może Pani wyrejestrować się z rejestru czynnych płatników podatku VAT z tytułu nie osiągnięcia limitu przychodów?

Pani zdaniem, VAT musi być korygowany jeżeli od dnia zakupu minęło mniej niż 10 lat, czyli w tym wypadku korekta nie jest konieczna. Ponadto, skoro nie przekroczyła Pani limitu obrotu który zobowiązuje do posiadania statusu czynnego podatnika VAT, to może Pani złożyć druk VAT-Z z dniem zamknięcia działalności i od września 2014 r. wynajmować lokal już nie obciążając go podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.).

Kwestie związane z rejestracją podatników reguluje art. 96 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 96 ust. 1, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak wynika z art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Natomiast w myśl art. 96 ust. 12, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681, z późn. zm). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że z dniem 30 czerwca 2014 r. zakończyła Pani dotychczas prowadzoną działalność gospodarczą, przy czym zamierza wynajmować posiadany lokal użytkowy, wykorzystywany w tej działalności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

Wskazać zatem należy, że wykonując cywilną umowę najmu, będzie Pani świadczyć na rzecz najemcy usługi w rozumieniu przepisów ustawy. W wykonaniu umowy najmu dokonuje bowiem na jego rzecz świadczeń niebędących dostawą towarów. Będący Pani własnością lokal użytkowy będzie wynajmowany za odpłatnością (czynsz). W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że zaprzestanie wykonywania dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej nie zmieni faktu, że nadal będzie Pani wykonywała czynności opodatkowane, wobec czego nie zaistnieje w tym przypadku okoliczność powodująca obowiązek w zakresie dokonania zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT-Z) i wykreślenie z ewidencji podatników.

Z okoliczności sprawy wynika również, że lokal użytkowy, który ma być przedmiotem najmu nabyła Pani w kwietniu 2000 r. Na podstawie faktury VAT dokumentującej jego nabycie dokonała Pani odliczenia podatku naliczonego i wprowadziła był do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym powzięła Pani wątpliwość, czy należy dokonać korekty podatku naliczonego w związku z zakończeniem dotychczas prowadzonej działalności.

Kwestie dotyczące korekty podatku naliczonego regulują przepisy art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, że wskazane przepisy nie mają jednak zastosowania w odniesieniu do przypadków określonych w art. 163 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, z którego wynika, że w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175 (tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ? Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.).

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, podatnik dokonujący sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną ? art. 20 ust. 2 cyt. ustawy.

Na podstawie art. 20 ust. 3 tej ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może także zmniejszyć podatek należny o taką część podatku naliczonego, która odpowiada procentowemu udziałowi wartości sprzedaży towarów opodatkowanych podatkiem w wartości sprzedaży ogółem. Przy ustalaniu wartości sprzedaży nie uwzględnia się kwot podatku.

W myśl art. 20 ust. 4 ww. ustawy w przypadku nabycia towarów, o których mowa w art. 21 ust. 3, procentowy udział wartości sprzedaży towarów opodatkowanych w wartości sprzedaży ogółem oblicza się na podstawie sprzedaży z ostatnich sześciu miesięcy. Przepis ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 20 ust. 5 cyt. ustawy, podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego.

Z powyższych przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. wynika, że ww. unormowania nie przewidywały korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług zaliczanych do środków trwałych podlegających amortyzacji po okresie dłuższym niż 6 miesięcy.

Nie zachodzi zatem obowiązek dokonywania korekt, w przypadku gdy towary i usługi nabyte zostały przed dniem 1 maja 2004 r., bowiem w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2004 r. przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, nie przewidywały konieczności dokonywania tego typu korekt.

Korekta podatku naliczonego w oparciu o art. 91 obecnie obowiązującej ustawy dotyczy jedynie składników majątku nabytych od dnia 1 maja 2004 r.

Odnosząc się natomiast do kwestii zwolnienia podmiotowego należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje należy zauważyć, że prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przysługuje podatnikowi nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił to zwolnienie lub z niego zrezygnował, pod warunkiem, że wartość sprzedaży opodatkowanej (bez podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od 1 stycznia, nie jest tym samym możliwy wybór zwolnienia od dowolnego miesiąca (kwartału) w danym roku podatkowym.

W świetle powyższego, zgodnie z zasadą wynikającą z powołanego art. 96 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczącą aktualizacji danych w przypadku wszelkich zmian objętych zgłoszeniem rejestracyjnym, chcąc dokonać wyboru zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik jest zobowiązany poinformować właściwy urząd skarbowy w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, czyli od momentu wyboru przez podatnika zwolnienia podmiotowego na formularzu VAT-R.

Reasumując, w świetle powyższych regulacji należy stwierdzić, że w związku z zaprzestaniem prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej i podjęciem decyzji o wynajmowaniu wykorzystywanego w tej działalności lokalu użytkowego, następuje zmiana zakresu prowadzonej działalności, co nie zmienia faktu, że nadal będzie Pani wykonywała czynności opodatkowane. W tej sytuacji nie ma podstaw do dokonania zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT-Z), a zmiana danych objętych zgłoszeniem rejestracyjnym powinna być dokonana poprzez jego aktualizację. Dlatego też, stanowisko Pani w tym zakresie uznano za nieprawidłowe.

Ponadto, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że tutejszy organ podziela wprawdzie przedstawione we wniosku stanowisko, co do braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu lokalu użytkowego w związku z jego planowanym wynajmowaniem, niemniej z uwagi na fakt, że obowiązujące przepisy art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług nie mają w niniejszej sprawie zastosowania nie można się zgodzić z uzasadnieniem tego stanowiska.

Tutejszy organ nie podziela również stanowiska Pani odnośnie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w bieżącym roku. Należy bowiem zauważyć, że jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, osiągający w bieżącym roku obroty z tytułu prowadzonej działalności nie może Pani skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w trakcie roku podatkowego. Stosownie bowiem do zapisu art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług ze zwolnienia podmiotowego będzie Pani mogła skorzystać począwszy od stycznia 2015 r. pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków wynikających z obowiązujących w tym zakresie przepisów.

Mając powyższe na względzie, oceniając całościowo przedstawione przez Panią stanowisko uznano je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.