Możliwość zastosowania preferencyjnej stawki VAT 5% do sprzedaży usług związanych z transportem (...)

Możliwość zastosowania preferencyjnej stawki VAT 5% do sprzedaży usług związanych z transportem mleka.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2014 r. (data wpływu 11 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwej stawki przy świadczeniu opisanych usług - jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 11 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwej stawki przy świadczeniu opisanych usług.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółka w swojej podstawowej działalności gospodarczej zajmuje się skupem i sprzedażą hurtową wyrobów mleczarskich w szczególności mleka surowego. Skup mleka odbywa się bezpośrednio u producentów tj. rolników ryczałtowych, spółdzielni produkcyjnych, indywidualnych przedsiębiorstw gospodarczych oraz podmiotów zorganizowanych w formie spółek. Sprzedaż natomiast skierowana jest bezpośrednio do przedsiębiorstw produkcyjnych wykorzystujących mleko m.in. jako surowiec z swojej działalności produkcyjnej. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadą jest opodatkowanie towarów i usług stawką podstawową, która w 2014 r. nadal wynosi 23%. Jednak dla pewnych towarów i usług zastosowanie ma preferencyjna, obniżona stawka podatkowa do 8%, 5% i 0%. Tak jest m.in w przypadku mleka surowego pochodzącego od bydła mlecznego. Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT i załącznikiem nr 10 do ustawy, należy według PKWiU 2008 przyporządkować do niego symbol 01.41.20.0, dla którego obowiązuje obniżona stawka VAT tj. 5%.

Poza sprzedażą towarów, Spółka świadczy również usługi związane z transportem mleka bezpośrednio od dostawcy do odbiorcy zgodnie z obowiązującymi przepisami regulującymi sposób przewozu mleka świeżego w przystosowanych do tego cysternach. Koszt transportu nie jest wkalkulowany w cenę mleka. Spółka nie posiada własnego taboru samochodowego, dlatego korzysta z usług wyspecjalizowanych przedsiębiorstw transportowych. Na okoliczność poniesionych kosztów, Spółka otrzymuje faktury z uwzględnieniem stawki VAT w wysokości 23%. Usługi transportowe co do zasady opodatkowane są podstawową stawką VAT tj. 23%. Niemniej w przypadku Spółki sprzedaż usług transportowych nie jest główną działalnością gospodarczą, a jedynie świadczeniem dodatkowym w ramach działalności podstawowej, którą jest hurtowa sprzedaż mleka. Sama usługa transportowa nie wystąpiłaby bez sprzedaży mleka -więc ?rozumiejąc ideę wprost? jest to koszt bezpośrednio związany ze sprzedażą mleka surowego. Zgodnie z art. 29a ust. 1 - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Zgodnie z ust. 2 - w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust 2. podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. W myśl. ust. 3 - przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie z art. 29a ust. 4 - w przypadku przemieszczenia towarów, w stosunku do którego obowiązek podatkowy powstaje na podstawie art. 20a ust. 1, podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z ust. 1, 6, 7, 10, 11.


W oparciu o art. 29a ust. 5 - w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. W oparciu o art. 29a ust. 6 - podstawa opodatkowania obejmuje:


  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w świetle przedstawionej sytuacji, można sprzedaż usług związanych z transportem mleka, potraktować jako koszt dodatkowy i zastosować do tego rodzaju usługi, preferencyjną stawkę VAT w wysokości 5% - czyli taką jaką stosuje się przy sprzedaży towaru podstawowego (mleka)?


Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przytoczonego wyżej art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, gdzie wskazano katalog elementów, które należy wliczyć do podstawy opodatkowania czyli m.in. koszty dodatkowe takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy - koszt transportu mleka jest kosztem dodatkowym związanym w sposób bezpośredni z działalnością podstawową jaką jest hurtowy skup i sprzedaż mleka świeżego. Sama usługa nigdy nie wystąpi, jeżeli nie wystąpi równocześnie obrót towarem. Dla klarowności ustalenia zysku, jaki występuje na sprzedaży jednego litra mleka, Spółka wyodrębnia na fakturze sprzedaży, osobną cenę na mleko i osobną pozycję związaną z transportem sprzedanego mleka. Spółka uważa, że zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku od towarów i usług, do usługi związanej z transportem mleka należy zastosować obniżoną stawkę VAT tj. w wysokości 5%.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).


W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?)., w tym również:


  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2).


Stosownie do art. 146a, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:


  1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Natomiast, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.


W myśl art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Co do zasady stawka podatku VAT wynosi 23%, jednak ustawodawca na niektóre towary i usługi przewidział stawki obniżone lub też zwolnienie od podatku. W załączniku nr 10 do ustawy zostały wymienione towary, dla których stawka podatku VAT wynosi 5%. Możliwość zastosowania stawki obniżonej uzależniona jest w głównej mierze od symbolu PKWiU pod jakim dany towar został sklasyfikowany.

Dla celów podatku od towarów i usług klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującą od dnia 1 stycznia 2011 r., jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W załączniku nr 10 do ustawy, zawierającym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, pod poz. 14 zostały wymienione towary - ex. 01.4 tj.:


Zwierzęta żywe i produkty pochodzenia zwierzęcego, z wyłączeniem:


  1. zwierząt żywych i ich nasienia,
  2. wełny strzyżonej, potnej z owiec i kóz, włączając wełnę praną z drugiej strzyży (PKWiU 01.45.30.0),
  3. jaj wylęgowych (PKWiU 01.47.23.0),
  4. kokonów jedwabników nadających się do motania (PKWiU 01.49.25.0),
  5. wosków owadzich i spermacetów, włączając rafinowane i barwione (PKWiU 01.49.26.0),
  6. embrionów zwierzęcych do celów reprodukcyjnych (PKWiU 01.49.27.0),
  7. produktów zwierzęcych niejadalnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 01.49.28.0),
  8. skór futerkowych surowych oraz skór i skórek surowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 01.49.3).


Zgodnie z objaśnieniami: ex ? dotyczy danego wyrobu/usługi z danego grupowania.

Wskazać również należy, iż zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce ?nazwa towaru?.

Sprzedawany przez Spółkę produkt (mleko surowe) jak wynika z wniosku, został sklasyfikowany w grupowaniu PKWiU - 01.41.20.0 (tj. ?Surowe mleko bydła mlecznego?), a zatem nie zawiera się w wyłączeniach ze stosowania stawki podatku VAT w wysokości 5%.

Stosownie do art. 29a ust. 1 powołanej ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.


Jak stanowi art. 29a ust. 6 ww. ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:


  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.


Wskazany przepis przykładowo wskazuje na koszty dodatkowe, które nawet jeśli są odrębnie pobierane (odrębnie rozliczane) między stronami czynności podstawowej (dostawy towarów czy też świadczenia usług), wchodzą do podstawy opodatkowania dla czynności podstawowej (i powinny być łącznie z nią opodatkowane). W myśl tych przepisów koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy wchodzą do podstawy opodatkowania dla danej czynności podstawowej. Przepis ten jako regułę (a nie wyjątek) uznaje więc doliczanie kosztów dodatkowych do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Tylko przykładowo wskazuje on na rodzaje kosztów, jakie są wliczane do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Z jednej strony oznacza to, że także inne koszty dodatkowe mogą być wliczane do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Z drugiej natomiast strony trzeba przyjąć, że powyższe świadczenia ? o kosztach których przykładowo stanowi przepis ? w niektórych sytuacjach mogą być potraktowane jako odrębne świadczenia.

Z kolei za koszty dodatkowe należy uznać wszelkie opłaty i należności, formalnie odrębne od ceny świadczenia głównego (podstawowego), jednakże w istocie składające się na zapłatę za świadczenie zapewniane w ramach wykonywania świadczenia podstawowego. Koszty dodatkowe będą wartością tych wszystkich świadczeń dodatkowych, które nie stanowią samoistnego świadczenia (przedmiotu opodatkowania), lecz są elementami świadczenia złożonego (kompleksowego).

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Stosownie do art. 73 powołanej Dyrektywy, (?) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Zarówno przepis art. 73 Dyrektywy jak i art. 29a ust. 1 ustawy o VAT posługuje się pojęciem zapłaty, którą dostawca lub świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa Członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zajmuje się skupem i sprzedażą hurtową wyrobów mleczarskich w szczególności mleka surowego. Skup mleka odbywa się bezpośrednio u producentów, natomiast sprzedaż skierowana jest bezpośrednio do przedsiębiorstw produkcyjnych wykorzystujących mleko m.in. jako surowiec z swojej działalności produkcyjnej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami przy sprzedaży mleka surowego pochodzącego od bydła mlecznego (sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU 01.41.20.0) Spółka stosuje obniżoną stawkę VAT w wysokości 5%. Sprzedając towar Spółka świadczy również usługi związane z transportem mleka bezpośrednio od dostawcy do odbiorcy zgodnie z obowiązującymi przepisami regulującymi sposób przewozu mleka świeżego w przystosowanych do tego cysternach. Koszt transportu nie jest wkalkulowany w cenę mleka, bowiem Spółka nie posiada własnego taboru samochodowego, lecz korzysta z usług wyspecjalizowanych przedsiębiorstw transportowych, za które to usługi otrzymuje faktury z uwzględnieniem stawki VAT w wysokości 23%. Z uwagi na fakt, że sprzedaż usług transportowych nie jest główną działalnością gospodarczą Spółki, a świadczeniem dodatkowym związanym z hurtową sprzedażą mleka i bez tej sprzedaży nie wystąpiłaby, Spółka uważa, że jest to koszt bezpośrednio związany ze sprzedażą mleka, dlatego powinien być włączony do podstawy opodatkowania ze stawką właściwą dla dostawy mleka. Ze stanu faktycznego nie wynika, aby Spółka miała podpisane umowy na oddzielne od dostawy towaru świadczenie usług transportowych z nabywcami mleka.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że koszty transportu doliczone do wartości świadczenia głównego, jakim jest w tym przypadku sprzedaż mleka, nie stanowią wynagrodzenia z tytułu wykonania samodzielnej usługi. Jest to koszt podstawowej czynności. W tym przypadku, koszty transportu są kosztami związanymi ze świadczeniem głównym, które w efekcie kształtują kwotę ostateczną żądaną od nabywcy.

W konsekwencji, koszty te ponoszone w związku z podstawową sprzedażą stanowią element świadczenia zasadniczego, a zatem zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu sprzedaży świadczenia głównego i powinny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla świadczenia głównego. Koszty te stanowią bowiem element rachunku kosztów zmierzający do ustalenia kwoty odpłatności za świadczenie zasadnicze - sprzedaż zamówionych towarów, bowiem z ekonomicznego punktu widzenia dopełniają to świadczenie i nie należy ich sztucznie oddzielać. A zatem koszty transportu Spółka winna wliczyć do podstawy opodatkowania świadczenia zasadniczego, nawet jeżeli są wyszczególnione na fakturze pod odrębną pozycją.

Ponadto zauważyć należy, że odrębne potraktowanie dodatkowych kosztów stanowiących usługi pomocnicze stanowiłoby sztuczne dzielenie świadczenia zasadniczego. Podobne stanowisko wyraża Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w orzeczeniu z dnia 25 lutego 1999r. w sprawie Card Protection Plan Ltd v Commissioners of Customs and Excise (C -349/96), rozstrzygnął kwestię, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako pojedyncze świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń.

Zdaniem TSUE, pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że skoro mamy do czynienia z usługą transportu jako bezpośrednio związaną z dostawą mleka surowego (przy sprzedaży, którego Spółka stosuję stawkę podatku VAT w wysokości 5%), powinna być ona opodatkowana tą samą stawką podatku co sprzedaż tego produktu. Tym samym, w świetle brzmienia art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy, dostawa mleka powiększona o kwotę usługi transportowej powinna być opodatkowana tą samą stawką podatku VAT jako jedno świadczenie, tj. stawką podatku od towarów i usług w wysokości 5%.

Ponadto podkreślić należy, że skoro w przedmiotowej sprawie ww. koszty transportu nie stanowią samodzielnej usługi lecz są elementem podstawowej czynności jaką jest sprzedaż towarów, zatem co do zasady nie powinny być wykazywane w odrębnej pozycji faktury dokumentującej sprzedaż towarów. W takiej bowiem sytuacji koszty te należałoby uznać za odrębny przedmiot sprzedaży. Jednocześnie jednak należy zaznaczyć, że elementy faktury określone w przepisach prawa podatkowego nie są jedynymi, które mogą być zamieszczone na dokumencie faktury. Ustawodawca w żaden sposób nie ograniczył prawa podatnika do zamieszczania na fakturach dodatkowych informacji. Zatem kalkulację kosztów transportu można przedstawić dodatkowo w części informacyjnej faktury lub na oddzielnym załączniku do niej.

Końcowo podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane w złożonym wniosku. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika