Czy Spółka słusznie naliczyła podatek od towarów i usług?

Czy Spółka słusznie naliczyła podatek od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku w zamian za przejęcie długu ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 14 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynku w zamian za przejęcie długu.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


W dniu 23 sierpnia 2004 r. Wnioskodawca (spółka z o.o. z kapitałem zagranicznym) zawarł umowę pożyczki z osobą fizyczną zamieszkałą w Niemczech. Umowa została zawarta w Niemczech w walucie Euro, a środki przekazane na rachunek walutowy spółki z Niemiec. Aktem notarialnym z dnia 10 czerwca 2008 r. pełnomocnik Wnioskodawcy uznał dług wobec osoby fizycznej i przeniósł prawa tego długu na rzecz ?D? w L. (Niemcy), która jest udziałowcem Wnioskodawcy. W zamian za przejęcie długu Wnioskodawca przeniósł na rzecz ?DC? w L. prawo użytkowania wieczystego działki gruntu położonej w Wałczu i prawo własności odrębnej nieruchomości stanowiącej budynek warsztatowy. Zgodnie z aktem notarialnym wydanie w posiadanie przedmiotu przeniesienia własności określono na dzień podpisania aktu notarialnego. Wartość nieruchomości strony określiły na kwotę odpowiadającą wartości długu. Nieruchomość będąca przedmiotem zbycia nie spełnia definicji towaru używanego pomimo, iż zakupiona została przez Wnioskodawcę bez podatku od towarów i usług, jednak w trakcie użytkowania budynku dokonano wydatków na jej ulepszenie, uprawniających do odliczenia podatku od towarów i usług o wartości przewyższającej 30% wartości początkowej budynku, a okres jej użytkowania od ulepszenia nie przekroczył 5 lat (art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług). Ponieważ przeniesienie prawa własności dotyczy gruntu oraz nieruchomości położonych w kraju, a przejmujący ?DC? (Niemcy) nie ma siedziby na terytorium Polski, to w tym przypadku nie występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru. Definicja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zawarta jest w art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazuje, iż w opisanej sytuacji dokonał czynności przeniesienia prawa własności nieruchomości - na podstawie aktu notarialnego i wystawił fakturę sprzedaży z 22% stawką podatku od towarów i usług dla gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym oraz dla budynku.

W piśmie z dnia 14 października 2008 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż Spółka została powołana w dniu 1 lutego 1998 r. i na podstawie umowy dzierżawy korzystała z budynku warsztatowego, posadowionego na działce gruntu Nr 75/22 o powierzchni 3,819 m2. Okres dzierżawy obejmował okres od dnia 1 lutego 1998 r. do dnia 25 czerwca 2002 r. W dniu 26 czerwca 2002 r. Wnioskodawca zakupił przedmiotowy budynek posadowiony na działce gruntu Nr 75/22. Faktura została wystawiona z poz. VAT ? zwolniona. W związku z zakupem, nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (środek trwały używany). Aktem notarialnym Repertorium ?A? numer (?), nastąpiło przeniesienie prawa użytkowania wieczystego działki gruntu (na której stoi budynek warsztatowy) oraz przeniesienie praw własności budynku na Wnioskodawcę. W 2005 r. podjęto decyzję o rozbudowie, którą zakończono w dniu 31 grudnia 2006 r. Wnioskodawca podniósł, iż w okresie rozbudowy dokonywał odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z uwagi na to, że realizuje sprzedaż opodatkowaną. Ponadto wskazał, iż w punkcie 52 wniosku ORD-IN przedstawił stanowisko, iż z tytułu dokonanej transakcji należy wystawić fakturę, jednakże Wnioskodawca nie chce interpretacji o obowiązku wystawienia faktury dotyczącej ww. transakcji, lecz jedynie o opodatkowaniu tej transakcji właściwą stawką podatku od towarów i usług.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy Spółka słusznie naliczyła podatek od towarów i usług...


Zdaniem Wnioskodawcy należy wystawić fakturę VAT i naliczyć podatek od towarów i usług według 22% stawki podatku od gruntu, będącego w użytkowaniu wieczystym oraz wartości budynku. Uwzględniając to, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, ww. czynność uznano za dostawę. O odpłatności dostawy świadczy fakt, iż następuje ona w zamian za zwolnienie z długu. Naliczenie podatku wg stawki 22% wynika z tego, iż dostawa nie spełnia warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz definicji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zawartej w art. 13 ust. 1 ustawy. Nie nastąpiło przemieszczenie towaru między państwami członkowskimi, miejscem dostawy jest terytorium Polski.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mając na względzie szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru (zawarta w cytowanym wyżej art. 2 pkt 6 ustawy) obejmuje grunty, należy przyjąć, że zbycie prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dochodzi bowiem do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz nabywcy, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel.

Co do zasady stawka podatku ? na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ? wynosi 22%, jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.


Stosownie natomiast do art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:


  1. budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;
  2. pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.


Ponadto w myśl art. 43 ust. 6 ww. ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:


  1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
  2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.


Kwestię podstawy opodatkowania w przypadku dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki lub ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z obniżonej stawki lub ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu.

Ponadto na mocy § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

W tym miejscu zauważyć należy, iż jak słusznie wskazał Wnioskodawca, przedmiotowa transakcja nie spełnia wymogów do uznania jej, na mocy art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, przez którą rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 6 na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Uwzględniając to, iż w przedstawionej sytuacji przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu i prawa własności położonego na niej budynku stanowiącego odrębną nieruchomość nastąpiło w zamian za przejęcie przez podmiot trzeci długu Wnioskodawcy, a zatem przeniesienie praw do rzeczy oznaczonych co do tożsamości nastąpiło odpłatnie, w niniejszych okolicznościach stwierdzić należy, iż dokonana w ramach umowy zobowiązaniowej czynność stanowi, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatną dostawę towarów. W przedmiotowej sprawie mamy bowiem do czynienia z przeniesieniem własności nieruchomości, bezsporny jest także odpłatny charakter tej czynności, jak również to, że nieruchomość jest towarem, a jej przeniesienie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów.

W przedstawionym opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż budynek warsztatowy nie spełnia definicji towaru używanego, bowiem w trakcie jego użytkowania dokonano wydatków na ulepszenie o wartości przewyższającej 30% wartości początkowej budynku, uprawniających do odliczenia podatku od towarów i usług, a okres użytkowania budynku od ulepszenia nie przekroczył 5 lat.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż użyte w art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług sformułowanie ?użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych? wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację. Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy wyłączający ze zwolnienia od podatku od towarów i usług znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza możliwość zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części. W analizowanym stanie faktycznym, budynek warsztatowy spełnia warunki dla uznania go za towar używany, którego dostawa korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług bowiem pomimo, iż wydatki na ulepszenie przekroczyły graniczną kwotę wskazaną przez ustawodawcę, to jednak okres użytkowania budynku w celu wykonywania czynności opodatkowanych był dłuższy niż 5 lat. Wobec tego nie zostały łącznie spełnione warunki wymienione w art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, których zaistnienie wyłącza możliwość korzystania ze zwolnienia od opodatkowania,

Reasumując stwierdzić należy, iż przeniesienie prawa własności budynku warsztatowego, jak również prawa użytkowania wieczystego gruntu podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług i § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z art. 29 ust. 5 cyt. ustawy. A zatem Wnioskodawca nieprawidłowo opodatkował przedmiotowa transakcję 22% stawką podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej -powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika