Roboty budowlano-montażowe w budynkach mieszkalnych - dokumentowanie i obowiązek podatkowy

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2008 roku został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 22 grudnia 2008 r. i 6 stycznia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego i dokumentowania usług budowlano-montażowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza świadczyć usługi w zakresie montażu stolarki budowlanej - okna, drzwi, dla potrzeb budownictwa mieszkaniowego. Planowane roboty budowlano-montażowe, (PKWiU 45.42), Spółka będzie wykonywać w obiektach sklasyfikowanych według PKOB w sekcji 1 działu 11. Spółka planuje zakup okien i drzwi od producenta, a następnie sprzedaż usługi zawierającej w sobie wartość zakupionych elementów. Podstawą do wykonania usługi byłoby przyjęte pisemne zlecenie od osoby fizycznej lub umowa z innym podmiotem gospodarczym (np. właścicielem bloku mieszkalnego). Potwierdzeniem wykonania usługi byłaby faktura VAT z adnotacją o potwierdzeniu odbioru usługi przez zleceniodawcę oraz informacją o sposobie i terminie zapłaty. Od 1998 r. Spółka jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie sprzedaży towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zapłaty nie później niż 30 dnia od wykonania usługi... Czy wystarczającym dokumentem potwierdzającym wykonanie usługi jest faktura VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia tych usług powstaje w chwili zapłaty, ale nie później niż 30-go dnia od wydania usługi. Wystarczającym dokumentem będzie faktura VAT wskazująca datę sprzedaży (wykonania usługi), podpisana przez odbiorcę (mimo, że ustawodawca nie nakłada takiego obowiązku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek podatkowy, zgodnie z dyspozycją art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W przypadkach, gdy dostawa towarów lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, stosownie do przepisu art. 19 ust. 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jednakże, od wyżej wskazanej zasady ogólnej ustawa przewiduje szereg wyjątków. Między innymi przepis art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy stanowi, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych. Powyższy przepis ma również zastosowanie do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych (art. 19 ust. 14).

Z powołanych przepisów wynika zatem, że obowiązek podatkowy w przypadku planowanych usług montażu stolarki budowlanej powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, jednak nie później niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Natomiast stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z zapisu art. 106 ust. 4 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008 r. (Dz. U. nr 212, poz. 1337).

W treści § 9 powołanego rozporządzenia zawarto ogólne zasady dotyczące terminu wystawiania faktur. Zgodnie z zapisem ust. 1 tego paragrafu, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12. W przypadku, gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się ? w myśl ust. 2 cyt. paragrafu - nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Od tych ogólnych zasad Minister Finansów przewidział odstępstwa. I tak, w § 11 ust. 1 postanowiono, iż m.in. w przypadku usług budowlano-montażowych fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Natomiast w ust. 2 tegoż paragrafu zapisano, że faktury o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Z informacji zawartych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie wykonywać usługi na podstawie pisemnego zlecenia od osoby fizycznej lub umowy z innym podmiotem gospodarczym (np. właścicielem bloku mieszkalnego). Potwierdzeniem wykonania usługi byłaby faktura VAT z adnotacją o potwierdzeniu odbioru usługi przez zleceniodawcę oraz informacją o sposobie i terminie zapłaty.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego w odniesieniu do powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wykonania planowanych przez Spółkę usług budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, jednak nie później niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje momentu wykonania usługi zatem, przy jego ustalaniu należy mieć na uwadze datę potwierdzenia odbioru robót przez nabywcę. Zatem w sytuacji, gdy nabywca wykonanej usługi potwierdzi jej odbiór odpowiednią adnotacją na otrzymanej fakturze VAT dokumentującej tą usługę, faktura ta będzie wystarczającym dokumentem potwierdzającym wykonanie przedmiotowej usługi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.