Podatek od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania świadczenia pieniężnego z tytułu przedterminowego (...)

Podatek od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania świadczenia pieniężnego z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy leasingu z przyczyn leżących po stronie Korzystającego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania świadczenia pieniężnego z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy leasingu z przyczyn leżących po stronie Korzystającego ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 28 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia pieniężnego z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy leasingu z przyczyn leżących po stronie Korzystającego.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zawarł umowy leasingu, w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca jako finansujący oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, drugiej stronie, zwanej dalej ?Korzystającym?, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów. Zawarte umowy spełniają warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej określane jako umowy leasingu operacyjnego (LO). Umowy zostały zawarte w oparciu o postanowienia umów leasingowych i Ogólnych Warunków Umów Leasingowych (OWUL). W OWUL finansujący określił zasady rozliczania umów leasingowych w razie wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym m.in. w przypadku, gdy Korzystający opóźnia się w zapłacie Opłaty Wstępnej lub jednej Raty Leasingowej lub innych należności na łączną kwotę równą jednej Racie Leasingowej i pomimo wyznaczenia mu przez Finansującego na piśmie dodatkowego siedmiodniowego terminu do zapłaty tych należności wraz z odsetkami, Korzystający ich nie zapłacił.

W przypadku wypowiedzenia Umowy Leasingu, Korzystający jest zobowiązana niezwłocznie, nie później niż w terminie wyznaczonym przez Finansującego, zwrócić kompletny Przedmiot Leasingu na swój koszt i ryzyko w miejsce wskazane przez Finansującego na terenie Polski wraz ze wszystkimi instrukcjami obsługi i innymi dokumentami związanymi z Przedmiotem Leasingu, wolny od wad fizycznych oraz oznaczeń Korzystającego. Niezależnie od powyższego Finansujący jest uprawniony do odbioru Przedmiotu Leasingu na koszt Korzystającego z miejsca przechowywania Przedmiotu Leasingu bez potrzeby uzyskiwania odrębnej zgody Korzystającego. W przypadku uchybienia przez Korzystającego obowiązkowi zwrotu Przedmiotu Leasingu, Finansujący jest uprawniony do żądania od Korzystającego zapłaty kary umownej w wysokości 1/15 ostatniej zafakturowanej Raty Leasingowej Brutto, za każdy dzień opóźnienia w zwrocie Przedmiotu Leasingu.

W przypadku wypowiedzenia Umowy Leasingu i powstającym w związku z tym obowiązkiem zwrotu Przedmiotu Leasingu, Finansujący ma prawo do dowolnego rozporządzania Przedmiotem Leasingu, a w szczególności do jego sprzedaży lub oddania do używania osobie trzeciej lub też zachowania na potrzeby własne. W przypadku, gdy po wypowiedzeniu Umowy Leasingu uzyskana przez Finansującego cena sprzedaży netto Przedmiotu Leasingu albo wartość rynkowa netto Przedmiotu Leasingu ustalona przy oddaniu Przedmiotu Leasingu innemu korzystającemu w leasing lub przejęciu na potrzeby własne Finansującego po potrąceniu kwoty kosztów poniesionych przez Finansującego w związku z odebraniem, ubezpieczeniem i transportem Przedmiotu Leasingu, jego wyceną, naprawą, usunięciem oznaczeń Korzystającego, przechowywaniem, konserwacją lub sprzedażą jest niższa od Kwoty Zdyskontowanej, wówczas Korzystający jest zobowiązany zapłacić Finansującemu różnicę, niezależnie od wszelkich innych wymagalnych wierzytelności głównych i ubocznych Finansującego przysługujących mu od Korzystającego. Kwota zdyskontowana oznacza należność Finansującego, powstającą w przypadku wygaśnięcia lub wypowiedzenia Umowy Leasingu, stanowiącą sumę pozostałych do zapłaty zdyskontowanych rat leasingowych netto, których termin zapłaty nie nastąpił do dnia wygaśnięcia lub wypowiedzenia Umowy Leasingu. Wysokość dyskonta określa Umowa Leasingu.

W przypadku, gdy Przedmiot Leasingu ? w ciągu 60 dni od daty wypowiedzenia Umowy Leasingu nie został odzyskany przez Finansującego lub nie został sprzedany lub przekazany do używania innemu korzystającemu, jak również nie został przejęty na potrzeby własne, to niezależnie od takiego stanu rzeczy, Finansujący jest uprawniony do żądania od Korzystającego kwoty zdyskontowanej powiększonej o kwotę netto kosztów poniesionych w tym okresie przez Finansującego w związku z odebraniem, ubezpieczeniem i transportem Przedmiotu Leasingu, jego wyceną, usunięciem oznaczeń Korzystającego, naprawą, konserwacją, przechowaniem Przedmiotu Leasingu. Korzystający zobowiązany jest zapłacić należności określone powyżej w terminie 14 dni od otrzymania wezwania do zapłaty od Finansującego.

Wnioskodawca wskazuje, że na skutek wypowiedzenia umowy leasingu, z dniem określonym w umowie, świadczenie usługi leasingu na rzecz Korzystającego zostaje zakończone. Używanie przez Korzystającego przedmiotu leasingu po dniu wygaśnięcia umowy i upływie wyznaczonego terminu zwrotu przedmiotu leasingu jest bezprawne i zagrożone dodatkowo karą umowną.

Wnioskodawca wskazuje także, że stosownie do brzmienia art. 1 ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca jako spółka komandytowo-akcyjna, której rok obrotowy zakończył się 31 grudnia 2013 r., jest uznawany za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.


W związku z powyższym opisem zadano m. in. następujące pytanie.


Czy przysługujące Finansującemu na podstawie umowy leasingu świadczenie pieniężne wynikające z końcowego rozliczenia umowy leasingu, obliczone na podstawie zdyskontowanej sumy opłat leasingowych na moment sporządzenia rozliczenia, przy uwzględnieniu wszystkich kosztów poniesionych przez Finansującego w związku z wypowiedzeniem umowy i odbiorem przedmiotu leasingu, a także ceny uzyskanej ze sprzedaży przedmiotu leasingu lub ceny rynkowej przedmiotu leasingu w związku przekazaniem go na potrzeby innego Korzystającego lub przekazaniem na potrzeby własne Finansującego, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?


Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powyżej opisanym stanem faktycznym uznać należy, że świadczenia pieniężne, które otrzymuje Wnioskodawca od Korzystających za przedterminowe rozwiązanie umowy leasingu stanowią zadośćuczynienie za utracone korzyści i nie podlegają tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług bowiem nie stanowi ono wynagrodzenia za odpłatne świadczenie usług, ani za odpłatną dostawę towarów.

Do końca 2013 r. podstawę opodatkowania stanowił obrót definiowany jako kwota należna z tytułu sprzedaży (obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej), pomniejszona o kwotę należnego podatku. Z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawodawca zrezygnował z definiowania podstawy opodatkowania podatkiem jako obrotu. Podstawą opodatkowania jest obecnie wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Z punktu widzenia problemu przedstawionego przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku zmiana przepisów dotyczących definiowania podstawy opodatkowania nie zmienia jednak faktu, że w art. 5 ust. 1 ustawy, ustawodawca określił zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług, które to przepisy pozostały bez zmian. Tym samym świadczenie pieniężne wypłacane Wnioskodawcy przez Korzystającego na podstawie OWUL, nie stanowi wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, ani też świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy, jak również innej czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 ustawy. Zatem nie podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajduje swoje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 marca 2012 r. nr ITPPl/443-1685a/11/MN, w której wyraźnie wskazano, iż ?roszczenia Spółki związane z przedwczesnym rozwiązaniem umowy leasingu operacyjnego/finansowego, najmu lub dzierżawy posiadają charakter odszkodowawczy i mają na celu zabezpieczenie interesów Spółki i zrekompensowanie jej straty z tytułu utraty korzyści, pozostają one poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i konsekwentnie nie powinny być dokumentowane przez Spółkę fakturą VAT (...)?. Pogląd powyższy aprobowany jest także przez inne organy podatkowe i tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 21 maja 2008 r. nr ILPP2/443-181/08-7/EWW wskazał, że ?W art. 5 ust.

1 ustawy, ustawodawca określił zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowe odszkodowanie umowne wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta, nie stanowi wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, ani też świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy, jak również innej czynności wymienionej w art. 5 ust 1 ustawy. Zatem należy stwierdzić, że nie podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?. Podobne stanowisko zostało także zaprezentowane w interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 grudnia 2012 r. nr IPPP1/443-1007/12-2/JL, a także w innych interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, m.in. z dnia 1 grudnia 2011 r. nr IPPPl/443-1341/11-2/AS, czy też z dnia 24 sierpnia 2010 r. nr IPPP2/443-378/10-4/IG oraz z 14 marca 2013 r. nr IPPP1/443-1260/12-3/AS. Podobny pogląd wyraził także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2011 r., IPTPP3/443-28/11-4/IB, stwierdzając, iż kary umowne, które pełnią funkcję odszkodowawczą za poniesione straty nie mieszczą się w katalogu czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług więc nie podlegają one opodatkowaniu tym podatkiem, oraz w interpretacji indywidualnej z 5 lutego 2014 r. nr IPTPP4/443-789/13-4/OS.


Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę jest również zbieżne z orzecznictwem sądów administracyjnych.


Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 kwietnia 2008 roku, III SA/Wa 2166/07 wskazał mianowicie, iż ?Opodatkowaniu podlegają dostawa towarów i świadczenie usług za wynagrodzeniem, które powinno mieć formę przysporzenia (zwiększenia aktywów po stronie beneficjenta) z tytułu konkretnego świadczenia. W sytuacji kar, czy odszkodowań brak jest zachowania symetrii pomiędzy świadczeniem a wynagrodzeniem. W takich przypadkach mamy do czynienia jedynie z wynagrodzeniem, które zwykle stanowi formę zadośćuczynienia, zatem nie ma zwiększenia aktywów po stronie beneficjenta?. Kwestię ujmowania odszkodowania na gruncie podatku od towarów i usług rozstrzygał także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdzając, iż ?Wynagrodzenie za szybsze rozwiązanie umowy najmu jest rezultatem niewykonania umowy, ma ono cechy rekompensaty, odszkodowania, mającego pokryć straty wynajmującego w związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy podnajmu lokalu, polegającej na utracie czynszu, który wynajmujący otrzymałby gdyby umowa została zrealizowana. Nie ma ono natomiast cech wynagrodzenia za świadczoną usługę, w związku z brakiem bezpośredniego związku z czynnością wykonywaną przez skarżącego. Utracona korzyść nie jest ani czynnością ani zdarzeniem, podlegającym opodatkowaniu VAT. Skarżący nie realizuje tu żadnego obrotu, wręcz przeciwnie wypłacając sporną kwotę unika kosztów postępowania w związku z niewykonaniem umowy? (wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 października 2010 roku, I SA/Łd 1018/12). Podobne stanowisko zostało także zaprezentowane w wyroku WSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2010 roku, III SA/Wa 2774/10.

W nawiązaniu do obecnie obowiązujących przepisów do podstawy opodatkowania wlicza się wszystko co stanowi zapłatę za dostawę towarów czy też świadczenie usług, włącznie z subwencjami.

Warto w tym miejscu więc odwołać się jeszcze do Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w związku z którą zaistniała konieczność dostosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz która w art. 78 zawiera wyraźne wskazanie, co może stanowić podstawę opodatkowania. I tak zgodnie z powyższym przepisem do podstawy opodatkowania wlicza się podatki, cła, opłaty i inne należności z wyjątkiem samego podatku od towarowi usług, koszty dodatkowe, do których zaliczmy m.in. koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia. W myśl natomiast art. 79 Dyrektywy, o której mowa powyżej podstawa opodatkowania swoim zakresem nie obejmuje obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, upustów, czy też obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji, kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym. Powyższe unormowania nie wskazują zatem by odszkodowanie otrzymywane za utratę korzyści wchodziło w skład podstawy opodatkowania, ponadto w odniesieniu do sformułowania przez ustawodawcę przepisu dotyczącego podstawy opodatkowania w literaturze przedmiotu wskazuje się, iż poprzez zapłatę należy rozumieć należność za daną czynność opodatkowaną (A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, Lex 2013). W przypadku odszkodowania nie można jednakże mówić o należności za czynność opodatkowaną, a jedynie o należności za utratę korzyści stanowiącej formę zadośćuczynienia.

Biorąc pod uwagę powyżej przedstawione interpretacje organów podatkowych, jak i stanowisko reprezentowane przez sądy administracyjne oraz obecnie obowiązujące przepisy ustawy o VAT, zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie pieniężne, które otrzymuje Spółka w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy z przyczyn leżących po stronie Korzystającego, stanowi odszkodowanie, które również na gruncie obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. brzmienia art. 29a ust. l oraz przepisów regulujących zakres przedmiotowy podatku od towarów i usług, tj. art. 5 ust. 1 ustawy o VAT ?podobnie jak wstanie prawnym obowiązującym w 2013 r. i wcześniej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowi ono bowiem jedynie rekompensatę za poniesione szkody i utracone korzyści.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).


Natomiast przez świadczenie usług ? stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy ? każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:


  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług winno być opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem istnieje jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne, natomiast świadczenia nie oparte na tytule prawnym, wskazującym obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia ? nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Z opisanych we wniosku okoliczności wynika, iż Spółka zawarła umowy leasingu operacyjnego w oparciu o postanowienia umów leasingowych i Ogólnych Warunków Umów Leasingowych (OWUL). W OWUL finansujący określił zasady rozliczania umów leasingowych w razie wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym m.in. w przypadku, gdy Korzystający opóźnia się w zapłacie Opłaty Wstępnej lub jednej Raty Leasingowej lub innych należności na łączną kwotę równą jednej Racie Leasingowej i pomimo wyznaczenia mu przez Finansującego na piśmie dodatkowego siedmiodniowego terminu do zapłaty tych należności wraz z odsetkami, Korzystający ich nie zapłacił.

W przypadku wypowiedzenia Umowy Leasingu, Korzystający jest zobowiązana niezwłocznie, nie później niż w terminie wyznaczonym przez Finansującego, zwrócić kompletny Przedmiot Leasingu na swój koszt i ryzyko w miejsce wskazane przez Finansującego na terenie Polski wraz ze wszystkimi instrukcjami obsługi i innymi dokumentami związanymi z Przedmiotem Leasingu, wolny od wad fizycznych oraz oznaczeń Korzystającego. Niezależnie od powyższego Finansujący jest uprawniony do odbioru Przedmiotu Leasingu na koszt Korzystającego z miejsca przechowywania Przedmiotu Leasingu bez potrzeby uzyskiwania odrębnej zgody Korzystającego. W przypadku uchybienia przez Korzystającego obowiązkowi zwrotu Przedmiotu Leasingu, Finansujący jest uprawniony do żądania od Korzystającego zapłaty kary umownej w wysokości 1/15 ostatniej zafakturowanej Raty Leasingowej Brutto, za każdy dzień opóźnienia w zwrocie Przedmiotu Leasingu.

W przypadku wypowiedzenia Umowy Leasingu i powstającym w związku z tym obowiązkiem zwrotu Przedmiotu Leasingu, Finansujący ma prawo do dowolnego rozporządzania Przedmiotem Leasingu, a w szczególności do jego sprzedaży lub oddania do używania osobie trzeciej lub też zachowania na potrzeby własne.

W przypadku, gdy po wypowiedzeniu Umowy Leasingu uzyskana przez Finansującego cena sprzedaży netto Przedmiotu Leasingu albo wartość rynkowa netto Przedmiotu Leasingu ustalona przy oddaniu Przedmiotu Leasingu innemu korzystającemu w leasing lub przejęciu na potrzeby własne Finansującego po potrąceniu kwoty kosztów poniesionych przez Finansującego w związku z odebraniem, ubezpieczeniem i transportem Przedmiotu Leasingu, jego wyceną, naprawą, usunięciem oznaczeń Korzystającego, przechowywaniem, konserwacją lub sprzedażą jest niższa od Kwoty Zdyskontowanej, wówczas Korzystający jest zobowiązany zapłacić Finansującemu różnicę, niezależnie od wszelkich innych wymagalnych wierzytelności głównych i ubocznych Finansującego przysługujących mu od Korzystającego. Kwota zdyskontowana oznacza należność Finansującego, powstającą w przypadku wygaśnięcia lub wypowiedzenia Umowy Leasingu, stanowiącą sumę pozostałych do zapłaty zdyskontowanych rat leasingowych netto, których termin zapłaty nie nastąpił do dnia wygaśnięcia lub wypowiedzenia Umowy Leasingu. Wysokość dyskonta określa Umowa Leasingu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania świadczeń pieniężnych, które otrzymuje Wnioskodawca od Korzystających za przedterminowe rozwiązanie umowy leasingu z winy Korzystającego.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług zauważyć należy, że aby dana czynność (dostawa towarów, czy też usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębniona usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności prowadzi do wniosku, iż w przypadku przedwczesnego rozwiązania umowy leasingu Spółka nie będzie świadczyć żadnej usługi na rzecz leasingobiorcy, związanej z roszczeniem z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy. W przedmiotowej sprawie nie zachodzi zatem związek przyczynowy pomiędzy świadczoną usługą a otrzymaniem przez Spółkę wynagrodzenia za tę usługę. Uszczerbek w majątku Wnioskodawcy wskutek przedterminowego rozwiązania umowy leasingu z winy Korzystającego, powstaje w związku z nieprawidłowym wywiązywaniem się przez Korzystającego z obowiązków wynikających z umowy leasingu.

Zatem, jak wskazał Wnioskodawca, świadczenia pieniężne otrzymane przez Spółkę związane z przedwczesnym rozwiązaniem umowy leasingu wynikają z nienależytego wywiązania się z warunków umowy leasingu przez Korzystającego i, jako takie, stanowią odszkodowanie uzyskiwane przez Wnioskodawcę. Kwoty te mają na celu wyrównanie szkody wyrządzonej Spółce w związku z faktem, iż Korzystający nie wywiązał się z umowy leasingu.

Zauważyć należy, iż ?odszkodowanie? jest pojęciem niezdefiniowanym w ustawie. Zagadnienie to regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Odszkodowanie jest zapłatą za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty. Zgodnie z art. 361 Kodeksu cywilnego, co do zasady, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Mając na ww. ustawową definicję świadczenia usługi nie można zatem uznać, iż zapłata przez Korzystających na rzecz Wnioskodawcy świadczeń pieniężnych związanych z przedterminowym rozwiązaniem umów leasingu z winy Korzystających stanowi wynagrodzenie za świadczoną usługę. Istotą odszkodowania nie jest płatność za świadczenie, lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną ? świadczenie w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika.

W konsekwencji należy stwierdzić, że świadczenia pieniężne uzyskiwane przez Spółkę od Korzystających w związku z przedterminowym rozwiązaniem umów leasingu w wyniku zdarzeń, za które Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ponadto należy zaznaczyć, że tut. organ nie ocenia skuteczności opisanych we wniosku czynności, zatem niniejsza interpretacja, została wydana przy założeniu skuteczności tych czynności. Dodatkowo wskazać należy, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przedmiot tych umów, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów. Z art. 14h Ordynacji podatkowej wynika bowiem, iż powołany przepis nie ma zastosowania w postępowaniu w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnej.

Jednoczenie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna wydana została w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika