1. Czy w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą (...)

1. Czy w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działki stał się Pan podatnikiem VAT czynnym? Czy ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług?
2. Czy w świetle obowiązujących przepisów za sprzedaną działkę będzie Pan musiał zapłacić podatek od towarów i usług?
3. Czy sprzedaż kolejnej i następnych działek spowoduje obowiązek zapłacenia podatku od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2009 r. (data wpływu 5 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 5 stycznia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.


W kwietniu 2004 roku otrzymał Pan wraz z siostrą w formie darowizny grunt, będący niezabudowaną działkę rolną, stanowiący gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, na której znajduje się 0,73 ha lasów i gruntów leśnych. Całkowita powierzchnia działki to 4,5747 ha. Darowiznę ustanowiła Pana matka, przekazując grunt po połowie do majątków odrębnych Pana i siostry. Nieruchomość ta nie była nigdy wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również nie była wykorzystywana do działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej oraz działalności rolniczej. W lutym 2007 roku otrzymał Pan od Wójta Gminy pozytywną odpowiedź na wniosek dotyczący zmiany przeznaczenia fragmentu działki. Obecnie około połowy całego gruntu stanowi teren przeznaczony pod projektowaną zabudowę jednorodzinną. W grudniu 2008 roku dokonano podziału gruntu, który miał zmienione przeznaczenie, na mniejsze działki. Zaznacza Pan, iż nie wykonywano czynności polegających na przygotowaniu działek do sprzedaży takich jak uzbrojenie, doprowadzenie mediów, ogrodzenie, etc. W sierpniu 2009 roku dokonał Pan sprzedaży jednej z działek za kwotę 70 000 zł osobie fizycznej (po 35000 zł otrzymał Pan oraz siostra). W przyszłości prawdopodobnie zostanie sprzedana kolejna działka, także osobie fizycznej.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działki stał się Pan podatnikiem VAT czynnym... Czy ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług...
  2. Czy w świetle obowiązujących przepisów za sprzedaną działkę będzie Pan musiał zapłacić podatek od towarów i usług...
  3. Czy sprzedaż kolejnej i następnych działek spowoduje obowiązek zapłacenia podatku od towarów i usług...


Pana zdaniem, przy sprzedaży działki w opisanych okolicznościach nie ciąży obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług. Również zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi nie stanie się Pan podatnikiem podatku od towarów i usług przy sprzedaży kolejnej działki. Podkreśla Pan, iż nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, który stwierdza, że jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy, z tytułu wykonywania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT czynnego i to bez względu na to, czynność tę wykonywał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 czerwca 2007 r. potwierdza takie rozumienie definicji wykonywania działalności gospodarczej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (?).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?). Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług

Warunkiem opodatkowania tak sprecyzowanej czynności, oprócz wymienionych powyżej, jest to by czynność ta realizowana była przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem zyskał status podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust.

2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja podatnika obejmuje więc również osoby fizyczne, pod warunkiem wykonywania przez nie samodzielnej działalności gospodarczej bez względu na jej cel i rezultat. Odpowiednio definicja działalności gospodarczej ma podobnie uniwersalny charakter, obejmując wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym także rolników. Tym samym wskazuje ona na ciągły i zorganizowany charakter tych czynności, cechujący się stałością i powtarzalnością.

Ustawodawca w art. 15 ust. 2 ustawy, przesądził o możliwości uznania za działalność gospodarczą również czynności wykonywanych jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Z powyższego wynika, że podatnikiem jest również osoba wykonująca czynności sporadycznie (okazjonalnie), względnie jednorazowo, gdy są one wykonywane w związku z działalnością producenta, handlowca lub usługodawcy, w tym podmiotu pozyskującego zasoby naturalne oraz rolnika, a także z działalnością osoby wykonującej wolny zawód.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, np. zbycia majątku osobistego.

Zatem wykonywanie określonych czynności incydentalnie, mimo, że obiektywnie mieszczą się w zakresie przedmiotowym podatku nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Z powołanych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży nieruchomości gruntowych, przy czym czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że otrzymał Pan wraz z siostrą w formie darowizny niezabudowaną działką rolną o całkowitej powierzchni 4,5747 ha. Około połowy całego gruntu stanowi teren przeznaczony pod projektowaną zabudowę jednorodzinną. W grudniu 2008 roku dokonano podziału gruntu, na mniejsze działki. Zaznacza Pan, iż nie wykonywano czynności polegających na przygotowaniu działek do sprzedaży, takich jak uzbrojenie, doprowadzenie mediów, ogrodzenie, etc. Grunt nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej ani rolniczej. W sierpniu 2009 roku została sprzedana pierwsza z działek, w przyszłości zostanie sprzedana kolejna działka.

W opisanej sytuacji trudno uznać, iż jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek działał Pan w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży działek otrzymanych w drodze darowizny i należących do majątku osobistego, nigdy nie wykonywanych w działalności gospodarczej (w tym rolnej).

Podsumowując więc uznać należy, że zarówno dokonana już sprzedaż działki, jak i planowana dostawa kolejnej działki w przyszłości nie będzie podlegać na opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie nadmienia się, iż interpretacja nie wywrze skutków prawnych w przypadku ustalenia w ewentualnym postępowaniu podatkowym odmiennego od przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Końcowo zauważyć należy, iż mając na uwadze, że jest Pan stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zaznacza się, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla współwłaścicielki (Pana siostry) nieruchomości gruntowej, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Referencje

I FPS 3/07, wyrok składu 7 sędziów NSA

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika