Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu różnicy kwoty podatku naliczonego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2014 r. (data wpływu 5 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym w dniu 4 września 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu różnicy kwoty podatku naliczonego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu różnicy kwoty podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza prowadzić inwestycję, polegającą na budowie hali produkcyjno-magazynowej z zapleczem socjalno-biurowym. W tym celu dokonywać będzie zakupów towarów i usług na cele inwestycyjne, które w przyszłości związane będą z działalnością opodatkowaną w postaci sprzedaży lub zagospodarowania środka trwałego.

W najbliższym czasie, po rozpoczęciu inwestycji, Spółka ponosić będzie zatem wydatki opodatkowane, ?nie dokonując przy tym typowych czynności, z których wynikałaby możliwość zapewnienia jej zwrotu naliczonego podatku VAT. Do takiego zwrotu dojdzie jednak najpóźniej w momencie zakończenia inwestycji?.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Spółka ponosić będzie wydatki opodatkowane w postaci zakupu materiałów budowlanych i zakupu usług robót budowlanych. Wydatki te dokumentowane będą z faktur VAT płatnych przy częściowych odbiorach robót. W ten sposób Spółka dokonywać będzie nakładów na inwestycję. Zanim inwestycja zostanie ukończona, Spółka nie będzie ?jednak prowadzić takiej działalności, która zapewniałaby jej bieżący zwrot naliczonego podatku VAT?. Dopiero z momentem ukończenia inwestycji podejmie ona działalność opodatkowaną w postaci sprzedaży towarów i usług oraz w postaci ?zagospodarowania środka trwałego? poprzez jego wykorzystanie na potrzeby prowadzonej działalności oraz poprzez częściowy podnajem innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Spółka zaznaczyła, iż jej działalność opodatkowana podlegać będzie ?podstawowemu reżimowi podatkowemu ? będzie rozliczać się na zasadach ogólnych, bez wyłączeń wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług?.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

• Czy istnieje możliwość zwrotu podatku VAT od inwestycji?
• Czy Spółce przysługuje, już w trakcie trwania inwestycji, zwrot różnicy podatku VAT jako podatku naliczonego, jeżeli nie dokonuje aktualnie czynności opodatkowanych?
• Czy w związku z powyższym Spółka w deklaracji VAT-7 powinna traktować kwoty z faktur dokumentujących towary i usługi na cele inwestycyjne jako zakup środka trwałego czy jako zakupy pozostałe?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje czynnemu podatnikowi w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Podstawą zwrotu różnicy podatku jest art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gwarantujący zasadę neutralności VAT. Zgodnie z tą generalną regułą odliczania i zwrotu podatku VAT, podatnik nie powinien ponosić jego faktycznych kosztów.

W opinii Spółki, niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowić będzie kompletny i zdatny do użytku środek trwały, czy też dokonywane będą dopiero nakłady (inwestycja w toku), których efektem będzie środek trwały - podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, jeśli tylko zakup dokonywany jest w związku z prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną. Jeżeli podatnik dokonuje zakupów inwestycyjnych, w określonym momencie nabywa prawo do dysponowania towarem jak właściciel i otrzymuje fakturę VAT. W tym przypadku zatem, nawet jeśli dokonany zakup nie zostaje natychmiastowo zaliczony do środków trwałych, to i tak w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik nabywa prawo do niezwłocznego odliczenia VAT wynikającego z faktury dokumentującej dany zakup.

Takie rozumienie przepisów ustawy potwierdza wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) z dnia 14 lutego 1985 r. w sprawie 268/83 D. A. Rompelman i E. A. Rompelman-Van Declen przeciwko Minister van Financien. W orzeczeniu tym, mającym aktualnie wpływ także prawo polskie i jego wykładnię, ETS stwierdził, iż podatnikowi przysługuje również prawo do odliczenia podatku związanego z czynnościami opodatkowanymi, które zamierza wykonywać w przyszłości.

Na podstawie powyższych rozważań uznać należy, iż przy zakupie środków trwałych na prowadzenie inwestycji (także materiałów i usług z tą inwestycją związanych) podatnikowi przysługuje zwrot nadwyżki podatku VAT. Według Spółki możliwym jest zatem zwrot nadwyżki podatku VAT już po samym rozpoczęciu przez nią inwestycji w terminie 60 dni (art. 87 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług) na rachunek bankowy wskazany przez podatnika. Termin zwrotu może być skrócony na umotywowany wniosek i przy dochowaniu określonych warunków (art. 86 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług). Ponieważ jednak nie dokonano jeszcze żadnej sprzedaży opodatkowanej, zastosowanie znajdą, w opinii Spółki, przepisy art. 93 ustawy o VAT. Tym samym Spółce przysługuje zwrot VAT w formie zaliczki.

Tak rozumiany przyszły zwrot podatku naliczonego następujący w formie zaliczki powinien zostać dokonany w trzech równych ratach, przy czym pierwsza rata jest wypłacana w ciągu 60 dni od dnia złożenia wniosku, druga rata - w ciągu 120 dni, a trzecia - 180 dni. Szczegółową procedurę postępowania określają przepisy Rozdziału 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zwrot nadwyżki podatku VAT na cele inwestycyjne już od pewnego czasu nie budzi kontrowersji w doktrynie, jednak ze względu na wymagania bankowe zawarte w umowie kredytowej, występująca z wnioskiem Spółka z o.o. zobowiązana została do potwierdzenia swojego stanowiska i tego dominującego w doktrynie poglądu o możliwości zwrotu VAT od inwestycji, w ramach indywidualnej interpretacji podatkowej, której wydanie należy do dostępnych rozwiązań ustawowych, którymi posiłkować powinien się podmiot w takiej sytuacji.

W uzupełnieniu wniosku Spółka podtrzymała całą dotychczasową argumentację, rozwijając tylko odpowiedź na pytanie: ?czy w deklaracji VAT-7 Spółka powinna traktować kwoty z faktur dokumentujących towary i usługi na cele inwestycyjne jako zakup środka trwałego czy jako zakupy pozostałe??

W opinii Spółki niezależnie od tego czy dokonany zakup stanowi już sam w sobie środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady inwestycyjne, których efektem będzie jednak taki właśnie środek trwały, podatnik powinien traktować takie wydatki jako zakup środka trwałego, a nie zakup pozostały. Takie stanowisko Spółki kierowane jest względami logiki ? skoro zakup całego środka należałoby traktować naturalnie jako taki zakup w deklaracji VAT-7, to tak samo traktować należy zakupy inwestycyjne na środek trwały.

Inne rozwiązanie w opinii Spółki prowadziłoby do niczym nieuzasadnionego rozbicia sytuacji podmiotów na te, które kupują gotowy środek trwały oraz na te, które efektem swojej inwestycji środek taki uzyskują. Zaznaczono, że pytanie to ma dla Spółki znaczenie marginalne i jedynie wykonawcze w stosunku do pytań o możliwość i termin zwrotu podatku od inwestycji.

To czy spółka potraktuje kwoty z faktur częściowych odbiorów robót budowlanych jako zakup środka trwałego albo jako zakup pozostały nie wpływa na samą możliwość zwrotu podatku i dlatego w całej sprawie ta ma znaczenie drugorzędne.

Podsumowując uznać należy, iż w opinii Spółki prowadzenie inwestycji, której efektem będzie uzyskanie środka trwałego nie różni się w świetle przepisów podatkowych od samego zakupu środka trwałego i dlatego powinno zostać przez Spółkę potraktowane właśnie jako taki zakup (zakup środka trwałego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późń. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Treść przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Art. 86 ust. 19 stanowi, że jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług, a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86 ust. 8 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą:

1. dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami;
2. dostawy towarów, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy ? w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 87 ust. 2 ustawy ? zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Stosownie do art. 87 ust. 2a ustawy, w przypadku wydłużenia terminu na podstawie ust. 2 zdanie drugie, urząd skarbowy na wniosek podatnika dokonuje zwrotu różnicy podatku w terminie wymienionym w ust. 2 zdanie pierwsze, jeżeli podatnik wraz z wnioskiem złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku. Jeżeli wniosek wraz z zabezpieczeniem został złożony na 13 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, lub później, zwrotu dokonuje się w terminie 14 dni od dnia złożenia tego zabezpieczenia.

Zgodnie z art. 87 ust. 4a zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w ust. 2a, może być złożone w formie:

1. gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
2. poręczenia banku;
3. weksla z poręczeniem wekslowym banku;
4. czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku;
5. papierów wartościowych na okaziciela o określonym terminie wykupu wyemitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, bankowych papierów wartościowych i listów zastawnych o określonym terminie wykupu, wyemitowanych we własnym imieniu i na własny rachunek przez podmiot mogący być gwarantem lub poręczycielem zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w ust. 2a, dotyczące zwrotu podatku w wysokości nie większej niż wyrażonej w złotych kwocie odpowiadającej równowartości 1.000 euro, może być złożone w formie weksla. Przeliczenia kwoty wyrażonej w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy okresu rozliczeniowego, którego dotyczy zwrot podatku, w zaokrągleniu do pełnych złotych ? ust. 4b.

W myśl ust. 4d naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia, jeżeli stwierdzi, że złożone zabezpieczenie:

1. nie zapewni pokrycia w całości wypłacanej kwoty zwrotu, o której mowa w ust. 2a, lub
2. nie zapewni w sposób pełny pokrycia w terminie wypłacanej kwoty zwrotu ? w przypadku zabezpieczenia z określonym terminem ważności.

Stosownie do zapisu ust. 4e zabezpieczenie majątkowe zostaje zwolnione w dniu następującym po dniu:

1. zakończenia przez organ podatkowy weryfikacji, o której mowa w ust. 2 - w przypadku zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 2a;
2. w którym upłynęło 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej, w której była wykazana kwota zwrotu podatku - w przypadku, o którym mowa w ust. 5a.

Zgodnie z art. 87 ust. 4f zwolnienia zabezpieczenia nie dokonuje się:

1. w przypadku wszczęcia, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej:
1. postępowania podatkowego w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do czasu zakończenia tego postępowania, lub
2. kontroli podatkowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia kontroli, jeżeli w tym terminie nie wszczęto postępowania podatkowego;
2. w przypadku wszczęcia postępowania kontrolnego zgodnie z przepisami o kontroli skarbowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy zabezpieczenie - do czasu zakończenia tego postępowania;
3. w przypadku stwierdzenia, że podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego nienależną lub wyższą od kwoty należnej i ją otrzymał - do czasu uregulowania powstałej zaległości podatkowej.

Zgodnie z art. 87 ust. 5 ustawy ? na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

W myśl ust. 5a ww. artykułu, w przypadku, gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 87 ust. 6 na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.),
2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust.2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji

- przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka zamierza prowadzić inwestycję polegającą na budowie hali produkcyjno-magazynowej z zapleczem socjalno-biurowym. W tym celu dokonywać będzie zakupów towarów i usług na cele inwestycyjne (materiałów budowlanych i robót budowlanych), które w przyszłości związane będą z działalnością opodatkowaną w postaci sprzedaży lub ?zagospodarowania? powstałego środka trwałego. Zatem w trakcie realizacji przedmiotowej inwestycji Spółka nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych, a ponadto z wniosku nie wynika, że złoży zabezpieczenie majątkowe.

W tak przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, że brak czynności opodatkowanych (czyli niewykazanie w deklaracji podatku należnego) nie jest przeszkodą w tym, aby Spółka mogła uzyskać zwrot bezpośredni wykazanego w deklaracji podatku naliczonego. Podatnikowi przysługuje bowiem prawo do zwrotu w każdej sytuacji, gdy kwota podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, tj. od zakupów, które służą lub będą służyć działalności opodatkowanej, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego (w tym także, gdy ten wynosi 0).

Z powołanych uregulowań wynika jednocześnie, iż 60-dniowego terminu zwrotu nie będzie można zastosować, co do zasady, do tych podatników, którzy w okresie rozliczeniowym nie dokonali czynności opodatkowanych. W tym przypadku termin na dokonanie zwrotu wynosi 180 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia. Zwrot ten będzie następował pod warunkiem złożenia umotywowanego wniosku podatnika. Ww. termin może zostać skrócony do 60 dni, jeżeli podatnik złoży zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku. Zabezpieczenie to może być złożone w formie gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, poręczenia banku, weksla, czeku czy papierów wartościowych na okaziciela.

O ile ? jak wynika z wniosku - w trakcie realizacji przedmiotowej inwestycji Spółka nie wykona czynności opodatkowanych, a także nie złoży zabezpieczenia majątkowego, zatem zgodnie z art. 87 ust. 5a ustawy, będzie jej przysługiwało na jej umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego, jednakże w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia (a nie jak wskazano we wniosku w terminie 60 dni, czy w formie zaliczki w trzech równych ratach, przy czym pierwsza rata jest wypłacana w ciągu 60 dni od dnia złożenia wniosku, druga rata - w ciągu 120 dni, a trzecia - 180 dni).

W tym miejscu wskazać należy, że w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 87 ust. 3 i art. 93 ustawy o VAT, a także uregulowania określające procedurę postępowania zwrotu VAT w formie zaliczki (w trzech równych ratach) na podstawie rozdziału 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, bowiem przepisy te straciły moc prawną.

Jednocześnie należy podzielić stanowisko Spółki, że nakłady inwestycyjne, których efektem będzie środek trwały w postaci hali produkcyjno-magazynowej, podatnik powinien traktować i rozliczyć w deklaracji VAT-7 jako zakup środka trwałego.

Zatem w tak przedstawionych okolicznościach sprawy oraz w świetle obowiązujących w tej kwestii przepisów prawa, oceniając całościowo stanowisko Spółki, należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się jednakże, iż zasadność zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, bowiem taka ocena może być przeprowadzona jedynie w toku prowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy miejscowo organ podatkowy pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.