Opodatkowanie transakcji zbycia lokalu mieszkalnego wraz z komórką lokatorską oraz miejscem postojowym.

Opodatkowanie transakcji zbycia lokalu mieszkalnego wraz z komórką lokatorską oraz miejscem postojowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 15 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 24 stycznia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 21 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym.


W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W ramach prowadzonej działalności Spółka buduje i sprzedaje lokale mieszkalne w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych. Obecnie rozpoczęła budowę budynku wielorodzinnego, obejmującego lokale mieszkalne wraz z miejscami postojowymi w podpiwniczeniu budynku. Przedmiotem transakcji sprzedaży będzie produkt w postaci lokalu mieszkalnego wraz z przyporządkowanym do danego mieszkania miejscem postojowym. Kupujący będą mieli prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego w ramach części wspólnych, co zostanie zapisane we wszystkich aktach notarialnych przenoszących własność lokali. Miejsce postojowe nie może być samodzielnym przedmiotem obrotu lecz jest zbywane tylko i wyłącznie z mieszkaniem, a każdy nabywca lokalu mieszkalnego ma możliwość nabycia prawa do korzystania z miejsca postojowego. W transakcji sprzedaży wartość lokalu mieszkalnego obejmować będzie wszystkie jej elementy, a szczególnie z uwzględnieniem przyjętej wartości prawa do wyłącznego korzystania z poszczególnych miejsc postojowych.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy do sprzedaży przynależnych do lokali mieszkalnych miejsc postojowych, usytuowanych w podpiwniczeniu budynku stanowiącym część wspólną, z której nabywcy lokali korzystać będą w oparciu o prawo do wyłącznego korzystania, można zastosować stawkę właściwą dla lokalu mieszkalnego, w wysokości 8%...


Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni, integralnie związanego z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego, podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, właściwą dla lokalu mieszkalnego. Spółka ponownie wskazała, iż w umowach zawieranych z nabywcami mieszkań, miejsca postojowe sprzedawane są jako prawo każdego właściciela konkretnego lokalu do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca postojowego, znajdującego się w części wspólnej budynku mieszkalnego. Stwierdziła, iż w takim przypadku miejsca postojowe nie stanowią lokalu użytkowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż stanowią część składową samodzielnego lokalu i nie mogą być przedmiotem odrębnej od tego lokalu dostawy towarów. Wobec powyższego ? w opinii Spółki - sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonego miejsca postojowego, które znajduje się w tym samym budynku, podlegać będzie jednej stawce podatku, właściwej dla danego lokalu mieszkalnego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, w brzmieniu nadanym treścią art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast świadczenie usług to, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Z treści art. 41 ust. 2 ustawy wynika, iż dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 pkt 5 ww. ustawy z dnia 26 listopada 2010 r., zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl ust. 12a cyt. wyżej artykułu, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.


Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b wskazanej ustawy, nie zalicza się:


  1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
  2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.


Przepis ust. 12c powołanego artykułu stanowi, że w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, przedmiotem transakcji będzie zbycie lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z wydzielonego, przyporządkowanego do danego lokalu mieszkalnego, miejsca postojowego, znajdującego się w podpiwniczeniu budynku. Prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nie może być samodzielnym przedmiotem obrotu lecz jest zawsze zbywane łącznie z lokalem mieszkalnym. Spółka wskazała, iż każdy nabywca lokalu mieszkalnego ma możliwość nabycia prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego. Cena transakcji obejmować będzie wartość lokalu mieszkalnego oraz przyjętą wartość prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić że, skoro nabywca lokalu mieszkalnego - jak wskazała Spółka - nabywa prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, to zdaniem tut. organu, dokonywanej przez Spółkę sprzedaży prawa do korzystania z miejsca postojowego nie można traktować jako dostawy towarów lecz jako świadczenie usług, w rozumieniu ww. art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również aktów wykonawczych do niej, nie przewidują stosowania w odniesieniu do ww. świadczenia, zwolnienia od podatku lub obniżonej stawki podatku. Zatem czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych, wg stawki podstawowej w wysokości 23% - na podstawie art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a pkt 1ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do argumentacji, iż prawo do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca postojowego jest integralnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego i nie może być przedmiotem odrębnej własności, ani też nie może być sprzedawane samodzielnie, wskazać należy, że zaprezentowane przez Spółkę stanowisko, odwołujące się do przepisów cywilnoprawnych, traktujących taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży - jest być może trafne na gruncie prawa cywilnego, nie znajduje jednak uzasadnienia z punktu widzenia przepisów o podatku od towarów i usług. Prawo podatkowe, w tym m. in. w zakresie podatku od towarów i usług, stanowi bowiem samodzielną gałąź prawa, a w konsekwencji charakteryzuje się właściwymi dla siebie regułami stosowania prawa, w tym także w odniesieniu do określenia przedmiotu stosunku podatkowoprawnego. Odpowiednie stosowanie prawa podatkowego wymaga właściwego oddzielenia zagadnień podatkowych od cywilnoprawnych przy analizie stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) związanych z opodatkowaniem, z uwzględnieniem odmiennych celów obu gałęzi prawa, tj. podatkowego i cywilnego. Wadliwe byłoby zatem automatyczne utożsamienie przedmiotu stosunku podatkowoprawnego z przedmiotem stosunku cywilnoprawnego, podczas gdy w analizowanym zdarzeniu przyszłym przedmioty te są odmienne.

Powyższe argumenty znajdują potwierdzenie w orzecznictwie europejskim. Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r., w sprawie C-251/05 orzekł bowiem, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty przez ustawodawstwo danego państwa członkowskiego zwolnieniem dającym prawo do zwrotu zapłaconego podatku w rozumieniu art. 28 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy oraz z drugiej strony towary wyłączone przez ustawodawstwo z zakresu zastosowania tego zwolnienia, nie stoi na przeszkodzie temu, aby dane państwo członkowskie pobierało podatek VAT od dostawy towarów wyłączonych według stawki zwykłej.

Orzeczenie to może być odpowiednio uwzględnione w przypadku dostawy towarów (świadczenia usług) opodatkowanych dwoma różnymi stawkami podatku od towarów i usług, tj. przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego, gdzie lokal (jako towar) korzysta z opodatkowania preferencyjną stawką, a prawo do korzystania z miejsca postojowego jest objęte stawką podstawową. Tym samym, w świetle przepisów prawa podatkowego, możliwe jest zastosowanie dwóch stawek podatkowych przy sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego na podstawie jednej umowy cywilnoprawnej.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołanych przepisów stwierdzić należy, że o ile lokale mieszkalne, które mają być przedmiotem dostawy będą spełniały definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, ich sprzedaż korzystać będzie z preferencyjnej, 8% stawki podatku od towarów i usług. Natomiast zbycie prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego podlegać będzie opodatkowaniu 23% stawką podatku.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika