Prawo do zastosowania stawki podatku 0% do dostawy towarów na rzecz nabywcy z innego państwa członkowskiego (...)

Prawo do zastosowania stawki podatku 0% do dostawy towarów na rzecz nabywcy z innego państwa członkowskiego w sytuacji braku rejestracji Spółki jako podatnika VAT UE.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2010 r. (data wpływu 18 października 2010 r.), uzupełnionym w dniu 9 grudnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% do dostawy towarów na rzecz nabywcy z innego państwa członkowskiego w sytuacji braku rejestracji Spółki jako podatnika VAT UE ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 18 października 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 9 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% do dostawy towarów na rzecz nabywcy z innego państwa członkowskiego w sytuacji braku rejestracji Spółki jako podatnika VAT UE.


W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółka zajmuje się produkcją i sprzedażą gazów technicznych oraz czynnościami związanymi z obrotem tymi towarami. Posiada własne samochody do transportu gazów. W ramach prowadzonej działalności, stosownie do możliwości i potrzeb, dokonuje sprzedaży i zakupu nowych samochodów.

W miesiącu maju 2010 r. dokonała sprzedaży dwóch samochodów (środków trwałych) na rzecz nabywcy z kraju Unii Europejskiej. Przedmiotowe samochody w momencie sprzedaży nie stanowiły nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit a) ustawy o podatku od towarów i usług. Była to pierwsza dostawa wewnątrzwspólnotowa. Spółka nie była zarejestrowana jako podatnik VAT UE, gdyż na co dzień nie dokonuje dostaw wewnątrzwspólnotowych. Do sprzedaży samochodów zastosowała stawkę podatku 0%, ponieważ jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dokonaną transakcję wykazała jako dostawę wewnątrzwspólnotową, a zatem istniała możliwość jej zweryfikowania przez organ podatkowy. Spółka, jako podatnik VAT, ma nadany NIP dla potrzeb transakcji krajowych, odbiorca jest również podatnikiem VAT. Tym samym spełniony został wymóg identyfikacji podatnika, o którym mowa w art. 214 ust. 1 lit. a Dyrektywy 112. Zaś z treści art. 138 ust. 1 ww. Dyrektywy wynika, że do uznania dostawy, która wystąpiła w rzeczywistości, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, konieczne jest ażeby dostawca i odbiorca byli podatnikami podatku VAT. Warunek ten został spełniony.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy w opisanej sytuacji spełnienie przez podatnika warunku materialnego do uznania dostawy za wewnątrzwspólnotową, a niedopełnienie wymogu formalnego, jakim jest rejestracja VAT UE, może pozbawić go prawa do zastosowania stawki 0%...


Zdaniem Wnioskodawcy, specjalna, dodatkowa rejestracja VAT UE ma charakter czysto formalny i nie powinna przesądzać o pozbawieniu Spółki prawa do zastosowania stawki 0%.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


W art. 13 ust. 1 ww. ustawy postanowiono, że przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W świetle zapisów ust. 6 cyt. wyżej artykułu, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.


Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem że:


  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
  2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.


Przepis art. 97 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE (art. 97 ust. 4 ustawy).

Stosownie do treści ust. 9 powołanego wyżej artykułu, naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 1-3, jako podatnika VAT UE.

W myśl postanowień ust. 10 omawianego artykułu, podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy nabywaniu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, podają numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w miesiącu maju 2010 r. Spółka, jako podatnik podatku od towarów i usług, dokonała sprzedaży dwóch samochodów, nie stanowiących nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit a) ustawy o podatku od towarów i usług, na rzecz nabywcy z kraju Unii Europejskiej, będącego podatnikiem. Spółka w momencie dokonania dostawy nie była zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Do transakcji zastosowała stawkę podatku 0% i wykazała jako dostawę wewnątrzwspólnotową.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż w sytuacji, kiedy podmiot, niezarejestrowany jako podatnik VAT UE, dokona dostawy towarów do podmiotu w innym państwie członkowskim, wówczas transakcje tę potraktować należy jako dostawę krajową, bez prawa do zastosowania stawki 0%.

Mając na uwadze fakt, iż Spółka przed sprzedażą samochodów na rzecz kontrahenta z kraju Unii Europejskiej nie zawiadomiła właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, a treść postawionego we wniosku pytania wskazuje, że nie dokonała również rejestracji w zakresie wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów lub dla celów nabywania usług, o których mowa w art. 28 ust. 3,4, 6 i 7 ustawy, stwierdzić należy, że czynność ta nie może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i w konsekwencji nie można do niej zastosować 0% stawki podatku.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).


Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika