Sposób udokumentowania odsprzedaży towarów i usług w związku z rozliczeniem kosztów wspólnych (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2013 r. (data wpływu 2 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania odsprzedaży towarów i usług w związku z rozliczeniem kosztów wspólnych oraz rozliczeniem kosztów zadań oraz uznania za czynność niepodlegającą opodatkowaniu przekazania dotacji poszczególnym członkom konsorcjum ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania odsprzedaży towarów i usług w związku z rozliczeniem kosztów wspólnych oraz rozliczeniem kosztów zadań oraz uznania za czynność niepodlegającą opodatkowaniu przekazania dotacji poszczególnym członkom konsorcjum.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 stycznia 2013 r. Spółka (zwana dalej: ?Wnioskodawcą?, ?EOP?) zawarła umowę konsorcjum z trzema podmiotami należącymi do grupy kapitałowej E. Zgodnie z umową, konsorcjum nie stanowi odrębnego podmiotu, lecz ma na celu wspólną realizację Projektu przez odrębne podmioty gospodarcze. Spółka pełni w konsorcjum rolę lidera (dalej: ?Lider?), pozostałe podmioty są członkami konsorcjum (dalej: ?Członkowie?). Lider oraz Członkowie są nazywani łącznie Stronami. Dodatkowo, Lider wyznacza koordynatora konsorcjum (dalej: ?Koordynatora?), będącego odrębnym podmiotem gospodarczym, który zajmuje się bieżącym zarządzaniem pracami konsorcjum, organizacją jego prac oraz wykonuje inne zadania zlecone przez Lidera.

Celem konsorcjum jest realizacja Projektu demonstracyjnego dla pilotażowych wdrożeń zaawansowanych technologii energetycznych (dalej: ?Projekt?). W celu pozyskania środków na realizację Projektu, Strony konsorcjum zamierzają ubiegać się o dofinansowanie w formie bezzwrotnej dotacji w ramach Programu I? (dalej: ?ISE?) organizowanego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: ?NFOŚiGW?). Wnioskodawca przewiduje, że w ramach Projektu powstaną nowe środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne oraz mogą być ponoszone wydatki na modernizację środków trwałych a także wydatki o charakterze kosztów potrącanych na bieżąco. Dotacja z NFOŚiGW będzie mogła zostać przyznana w odniesieniu do każdej z tych kategorii wydatków, tj. zarówno na pokrycie kosztów wytworzenia lub nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, kosztów modernizacji środków trwałych oraz innych kosztów nieinwestycyjnych, rozpoznawanych na bieżąco. Program ISE należy do krajowych programów pomocowych (bez współfinansowania ze środków europejskich), a środki przeznaczane na wypłatę dotacji przez NFOŚiGW pochodzą z tytułu opłat i kar zastępczych naliczanych przez Prezesa URE zgodnie ustawą Prawo energetyczne. NFOŚiGW działa na zasadach określonych ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.). Od dnia 1 stycznia 2010 r. NFOŚiGW nie posiada statusu funduszu celowego, ale jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

W przypadku przyznania dofinansowania dla konsorcjum, dotacja może zostać przekazana przez NFOŚiGW bezpośrednio na rachunki bankowe poszczególnych Stron lub może zostać przekazana Członkom za pośrednictwem Lidera proporcjonalnie do ustalonego udziału. Udział w konsorcjum (dalej: ?Udział w dofinansowaniu?) został ustalony w określonej proporcji dla każdej ze Stron. Zgodnie z umową konsorcjum, Udział w dofinansowaniu stanowi współczynnik określający wysokość obowiązku Strony w ponoszeniu kosztów uczestnictwa w konsorcjum i kosztów realizacji Projektu, a jednocześnie, w przypadku otrzymania dotacji, Udział w dofinansowaniu będzie stanowił podstawę do rozdysponowania dotacji między Strony. Zatem, ustalony Udział w dofinansowaniu ma zastosowanie przy podziale kosztów konsorcjum, jak i przy podziale dotacji. Udział w dofinansowaniu dla poszczególnych Stron zostanie wstępnie określony we wniosku o dofinansowanie. W przypadku, gdy określony w ww. sposób będzie różnił się od Udziału w dofinansowaniu ustalonego w umowie o dofinansowanie, rozliczenie odpowiednich kosztów będzie skorygowane do wartości określonych w umowie o dofinansowanie. W przypadku, gdy po zakończeniu realizacji Projektu Udział w dofinansowaniu obliczony na podstawie faktycznych wypłat dotacji będzie różnił się od Udziału w dofinansowaniu określonego w umowie o dofinansowanie, rozliczenie odpowiednich kosztów nastąpi na podstawie Udziału o dofinansowanie obliczonego na podstawie faktycznych wypłat dotacji z NFOŚiGW po zakończeniu realizacji Projektu.

W związku z ubieganiem się o dotację, Strony ponoszą koszty tzw. etapu przygotowawczego w związku z pracami Koordynatora, związane z opracowaniem i przygotowaniem dokumentacji aplikacyjnej, tj. wniosku o dofinansowanie z niezbędnymi załącznikami oraz reprezentacją konsorcjum przed NFOŚiGW (dalej: ?Koszty Przygotowawcze?).

Dodatkowo, w przypadku podpisania umowy o dofinansowanie z NFOŚiGW w ramach Programu ISE, Strony będą ponosiły koszty tzw. etapu zarządzania - związane z pracami Koordynatora konsorcjum od momentu zawarcia umowy o dofinansowanie do momentu zakończenia realizacji Projektu, w tym koszty reprezentowania konsorcjum przed NFOŚiGW podczas realizacji umowy o dofinansowanie i realizacji zadań, obejmujące koszty związane z przygotowaniem rozliczenia konsorcjum (dalej: ?Koszty Zarządzania?). Koszty Przygotowawcze oraz Koszty Zarządzania określane są dalej łącznie jako ?Koszty Wspólne?. Koszty Wspólne ponoszone są na rzecz Koordynatora przez Spółkę pełniącą funkcję Lidera. Członkowie na podstawie umowy konsorcjum zostali zobowiązani do zwrotu Kosztów Wspólnych Spółce jako Liderowi proporcjonalnie do Udziału w dofinansowaniu każdego z Członków. Tym samym, podział Kosztów Wspólnych będzie następował, co do zasady, według takiej samej proporcji jak podział dotacji. Koszty Wspólne są rozliczane przez Spółkę jako Lidera na rzecz Członków na podstawie faktur VAT.

Projekt będzie realizowany w ramach kilku zadań (dalej: ?Zadania?) zmierzających do przeprowadzenia konkretnego pilotażowego wdrożenia technologii inteligentnych sieci lub urządzeń współpracujących. Do realizacji poszczególnych Zadań będą wyznaczone określone Strony - zarówno Członkowie, jak i Lider (określane dalej: ?Sponsorami?). W przypadku, gdy dla realizacji jednego Zadania przewidziano więcej niż jednego Sponsora, za realizację Zadania odpowiedzialny jest Sponsor, dla którego przewidziano najwyższy finansowy wkład w Zadanie (dalej: ?Sponsor Główny?). Spółka może pełnić funkcję Sponsora, jak i Sponsora Głównego.

Sponsor/Sponsor Główny ponosi wszelkie koszty związane z realizacją poszczególnych Zadań, w szczególności: koszty przygotowania niezbędnej dokumentacji związanej z Zadaniem, koszty zarządzania bezpośrednio związane z realizacją Zadania, koszty zawierania umów z podwykonawcami oraz koszty poniesione na zakup środków niezbędnych do realizacji Zadania (dalej: ?Koszty Zadania?).

W przypadku zadań z większą liczbą Sponsorów, Koszty Zadania ponosi Sponsor Główny. Pozostali Sponsorzy zobowiązani są zwrócić mu poniesione Koszty Zadania, proporcjonalnie do udziału przypisanego im wkładu finansowego w całkowitych Kosztach Zadania.

Dla Zadań współfinansowanych przez większą liczbę Sponsorów, składniki majątku powstałe w wyniku realizacji Zadań zostaną objęte współwłasnością przez Sponsorów w taki sposób, aby udział we współwłasności składników majątku przypadających na danego Sponsora odpowiadał wysokości wkładu finansowego tego Sponsora w całości Kosztów Zadania.

Zwrot Kosztów Zadań finansowanych przez Sponsora Głównego będzie następował na podstawie rozliczenia poniesionych Kosztów Zadania przedstawionego przez Sponsora Głównego. Istnieje możliwość dokonywania rozliczeń częściowych (sposób rozliczeń jest ustalany przez Sponsora Głównego dla danego Zadania i może być różny dla poszczególnych Zadań), przy czym okresy rozliczeń nie mogą być krótsze niż miesiąc. Koszty Zadania będą rozliczane przez Sponsora Głównego na pozostałych Sponsorów na podstawie faktur VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy rozliczenie Kosztów Wspólnych między Spółką jako Liderem a Członkami powinno być dokumentowane przez Spółkę jako Lidera fakturami VAT zawierającymi należny podatek obliczony wg właściwej stawki dla świadczenia poszczególnych usług/dostawy towarów?
• Czy rozliczenie Kosztów Zadań między Spółką jako Sponsorem Głównym a pozostałymi Sponsorami realizującymi dane Zadanie powinno być dokumentowane przez Spółkę jako Sponsora Głównego fakturami VAT?
• Czy przekazywanie przez Spółkę jako Lidera dotacji w części przypadającej proporcjonalnie do Udziału w dofinansowaniu pozostałym Członkom konsorcjum jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i nie powinno być dokumentowane fakturą VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczenie Kosztów Wspólnych między Spółką pełniącą funkcję Lidera a Członkami konsorcjum powinno być dokumentowane fakturami VAT.

Odnosząc się do regulacji art. 5 ust. 1, art. 8 ust. 2a i art. 30 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wskazała, że uregulowania te mają zastosowanie do modelu rozliczeń wewnętrznych w ramach konsorcjum, ponieważ jak wskazano wcześniej - konsorcjum stanowi formę umowy niezależnych podmiotów gospodarczych. Samo konsorcjum nie jest podatnikiem, lecz podatnikami są poszczególne Strony konsorcjum. W praktyce Spółka - Lider występuje jedynie jako podmiot reprezentujący konsorcjum i to ona jest adresatem faktur dokumentujących Koszty Wspólne wystawianych przez Koordynatora na rzecz konsorcjum. Jest to odzwierciedleniem umownego sposobu rozliczeń między Stronami konsorcjum. Niemniej jednak Koszty Wspólne są ponoszone zgodnie z umową konsorcjum przez poszczególne Strony, proporcjonalnie do ustalonego Udziału w dofinansowaniu.

Spółka stwierdziła, że uwzględniając powyższe - w części dotyczącej kosztów świadczenia usług/nabycia towarów stanowiących Koszty Wspólne, służących działalności gospodarczej odrębnych podmiotów (Członków konsorcjum), jako Lider konsorcjum będzie działała w imieniu własnym, lecz na rachunek tych podmiotów. A zatem uznać należy, że jako Lider konsorcjum, dokonując odsprzedaży usług/towarów na rzecz Członków konsorcjum, wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ustawy.

W konsekwencji, rozliczenia kosztów między Stronami konsorcjum, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem Spółka jako Lider powinna czynności dokumentować - w myśl art. 106 ust. 1 ustawy - fakturą VAT. Spółka zaznaczyła, że jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów w tożsamych stanach faktycznych, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 marca 2013 r. (sygn. ITPP1/443-1508/12/IK);
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 marca 2013 r. (sygn. IBPP2/443-1225/12/BW);
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 lutego 2013 r. (sygn. IBPP2/443-1200/12/WN);
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 kwietnia 2013 r. (sygn. IPTPP2/443-12/13-2/IR).

W odniesieniu do pytania drugiego Spółka wskazała, że rozliczenie Kosztów Zadań między nią jako Sponsorem Głównym a pozostałymi Sponsorami realizującymi dane zadanie powinno być dokumentowane fakturami VAT, analogicznie jak rozliczenie Kosztów Wspólnych między Stronami konsorcjum. Po ponownym przywołaniu argumentacji przedstawionej w stanowisku do pytania pierwszego stwierdziła, że w praktyce, w przypadku zadań realizowanych przez więcej niż jednego Sponsora, gdy Spółka występuje jako Sponsor Główny, jest zobligowana - na podstawie umowy konsorcjum - do ponoszenia Kosztów Zadania. W takiej sytuacji to Spółka jako Sponsor Główny jest adresatem faktur dokumentujących poszczególne Koszty Zadania. Koszty te podlegają zwrotowi przez pozostałych Sponsorów proporcjonalnie do przypisanego im wkładu finansowego w całkowitych Kosztach Zadania.

Podniosła, że uwzględniając powyższe - w części dotyczącej kosztów świadczenia usług/nabycia towarów stanowiących Koszty Zadania służące działalności gospodarczej odrębnych podmiotów (pozostałych Sponsorów) jako Sponsor Główny będzie działała w imieniu własnym, lecz na rachunek tych podmiotów. A zatem uznać należy, że jako Sponsor Główny, dokonując odsprzedaży usług/towarów na rzecz pozostałych Sponsorów, wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ustawy.

W konsekwencji, rozliczenie Kosztów Zadania między Spółką jako Sponsorem Głównym a pozostałymi Sponsorami, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem jako Sponsor Główny powinna dokumentować czynność przeniesienia Kosztów Zadania w myśl art. 106 ust. 1 ustawy - fakturą VAT.

W odniesieniu do pytania trzeciego Spółka wyraziła stanowisko, że przekazywanie przez nią jako Lidera pozostałym Członkom konsorcjum dofinansowania w zakresie realizowanego Projektu nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem wzajemne rozliczenia nie powinny być dokumentowane fakturą VAT, tylko notą księgową.

Odnosząc się do art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy wskazała, że czynność przekazywania Członkom konsorcjum środków pieniężnych stanowiących równowartość należnego im dofinansowania, nie mieści się w definicji dostawy towarów oraz świadczenia usług, a więc w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W szczególności nie należy utożsamiać przekazywania takich środków pieniężnych ze świadczeniem usług, ponieważ przekazanie środków pieniężnych jest czynnością techniczną, stanowiącą element realizacji i właściwego rozliczenia Projektu, którego Stroną jest Lider.

Zdaniem Spółki, przekazanie odpowiedniej kwoty dotacji będzie stanowić formę wewnętrznych rozliczeń z tytułu realizacji umowy konsorcjum, pozostającą poza zakresem ustawy VAT. Zatem czynność ta, jako niepodlegająca opodatkowaniu, nie może być dokumentowana fakturą VAT. Stwierdziła, że stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 listopada 2008 r., wydanej w tożsamym stanie faktycznym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPP2/443-779/08/AW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do regulacji art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Należy zauważyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Jak stanowi art. 8 ust. 2a ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis stanowi implementację art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Instytucja konsorcjum nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Wyjątkiem jest prawo bankowe, które wymienia konsorcjum bankowe. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne, w ramach swobody umów. Stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie posiada osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane.

Konsorcjum - w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego - nie może być uznane za podatnika podatku od towarów i usług. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami podatku od towarów i usług), dla potrzeb VAT nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Powyższego nie zmienia okoliczność, że w przypadku umów konsorcjum dopuszczalne jest zawarcie ustaleń, że rozliczenia gospodarcze i księgowe, w tym dotyczące podpisywania umów z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz uczestników konsorcjum, będą dokonywane przez wytypowany przez uczestników konsorcjum podmiot wiodący.

A zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. Powyższe oznacza, że działając w ramach konsorcjum powinni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie prawidłowego dokumentowania określonych czynności.

Według regulacji art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Powyższy przepis - na podstawie art. 1 pkt 49 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35) - zwanej dalej ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, zostanie uchylony z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, który został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług przez art. 1 pkt 50 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i zacznie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powyższy przepis - na podstawie art. 1 pkt 23 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - zostanie uchylony z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, który został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług przez art. 1 pkt 24 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i zacznie obowiązywać od dnia 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 30 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku..

Należy wskazać, że - na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - art. 30 ustawy zostanie uchylony z dniem 1 stycznia 2014 r.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego na tle przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro ? jak Spółka wskazała we wniosku ? nabywając towary i usługi związane z realizacją projektu (ponosząc koszty wspólne) działa/będzie działała m.in. we własnym imieniu, ale na rzecz pozostałych uczestników konsorcjum, to dokonując odsprzedaży towarów i usług wykonuje/będzie wykonywała czynności, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegają/będą podlegały opodatkowaniu. Wobec tego czynności te winna dokumentować fakturą VAT. Podobnie, ponosząc koszty zadań Spółka jako sponsor główny działa/będzie działała we własnym imieniu, ale również na rzecz pozostałych sponsorów, a zatem dokonując odsprzedaży towarów i usług wykonuje/będzie wykonywała czynności, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegają/będą podlegały opodatkowaniu. Także w tym przypadku powinna wystawiać faktury VAT.

Natomiast czynność przekazywania poszczególnym członkom konsorcjum należnych im środków pieniężnych pochodzących z dotacji nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług, a więc nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 przywołanej wyżej ustawy. Zatem przekazanie tych środków nie jest/nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie powinno być dokumentowane przez Spółkę fakturą, lecz innym dokumentem księgowym (np. notą księgową).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.