Powiat i Starosta podatnik podatku od towarów i usług.

Powiat i Starosta podatnik podatku od towarów i usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 29 stycznia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika Powiatu, Starostwa Powiatowego oraz Starosty - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 28 grudnia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 29 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika Powiatu, Starostwa Powiatowego oraz Starosty.


W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.


Powiat, Starostwo Powiatowe i Skarb Państwa - Starosta Powiatu są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług, posiadającymi odrębne numery identyfikacji podatkowej (NIP). Faktury VAT wystawiane są na ww. podmioty. Powiat uzyskuje dochody ze sprzedaży i dzierżawy mienia Powiatu, Starostwo Powiatowe z tytułu najmu, sprzedaży specyfikacji istotnych warunków zamówienia, kserokopii i opłat komunikacyjnych, natomiast Skarb Państwa z tytułu sprzedaży i dzierżawy swojego mienia. Ewidencje prowadzone są oddzielnie. Dla każdego podatnika składane są deklaracje VAT-7.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy należy składać trzy deklaracje VAT-7 odrębnie dla Powiatu, Starostwa Powiatowego i Skarbu Państwa... A jeżeli nie, to na kogo mają być wystawiane faktury sprzedaży i jaki NIP powinien być podany na fakturze...


Zdaniem Wnioskodawcy, Powiat jako osoba prawna realizuje zadania związane z prawem publicznym, jak i wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą. Wszelkie czynności podejmowane przez niego, z wyłączeniem czynności, do których wykonania powołany może być tylko organ publiczny, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem Powiat powinien być zarejestrowanym podatnikiem. Starostwo Powiatowe jest organem wykonawczym Powiatu, realizującym na jego odpowiedzialność jego zadania. W przypadku czynności opodatkowanych, wykonywanych przez Starostwo Powiatowe niezależnie we własnym zakresie i na własną odpowiedzialność, czyni z niego oddzielny podmiot podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, powodując konieczność jego rejestracji jako podatnika i posługiwania odrębnym NIP-em. W odniesieniu do mienia Skarbu Państwa odrębnym podatnikiem będzie Starosta Powiatu, gdyż jest on stroną w zawieranych umowach cywilnoprawnych. Starosta na swoją odpowiedzialność zarządzając mieniem Skarbu Państwa powinien posiadać odrębny NIP i dokonać rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Zdaniem Starostwa należy składać trzy deklaracje. Faktury sprzedaży powinny być wystawiane na Powiat, Starostwo Powiatowe i Skarb Państwa ? Starostę Powiatu odpowiednio z NIP tych podmiotów.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Powiat, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. z 2001 r. Dz. U. Nr 142 , poz. 1592 ze zm.), posiada osobowość prawną wykonując zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Nałożone na powiat jako samorządową osobę prawną, zadania - w myśl art. 33 ww. ustawy ? wykonywane są za pośrednictwem starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy.

Z powyższego wynika, że zdolność prawną, jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma powiat (jednostka samorządu terytorialnego), nie zaś starostwo, które jest aparatem pomocniczym powiatu.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. z 2004 r. Dz. U. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Zgodnie z art. 21 powołanej ustawy, do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa.


W myśl art. 23 ust. 1 pkt 7 i 7a ww. ustawy, zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem art. 43 ust. 2 i 4, art. 51, art. 57 ust.1, art. 58-60 oraz art. 60a, starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w szczególności:


  • zbywają oraz nabywają, za zgodą wojewody, nieruchomości wchodzące w skład zasobu, z zastrzeżeniem art. 17,
  • wydzierżawiają, wynajmują i użyczają nieruchomości wchodzące w skład zasobu, przy czym umowa zawierana na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony wymaga zgody wojewody; zgoda wojewody jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość.


Z powołanych wyżej przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że wykonywanie przez starostę czynności, w odniesieniu do nieruchomości wchodzących w skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, należy do kategorii spraw z zakresu administracji rządowej.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 ww. przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 6 powołanego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W oparciu o § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że powyższe regulacje nie mają identycznego brzmienia. W przepisie ustawowym mowa jest o 'realizowaniu zadań', dla których organy władzy i obsługujące je urzędy zostały powołane, natomiast przepis rozporządzenia wykonawczego stanowi o czynnościach 'związanych z wykonywaniem zadań publicznych'. Literalna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że przepis rozporządzenia poprzez przewidziane w nim zwolnienie uzupełnia (rozszerza niejako) zakres czynności, z tytułu których jednostki samorządu terytorialnego nie uiszczają podatku.

Z powołanych wyżej regulacji wynika, że powiat zarówno jako osoba prawna, jak i jednostka samorządu terytorialnego w zakresie czynności o charakterze cywilnoprawnym, posiada status podatnika podatku od towarów i usług. Cytowane wyżej przepisy art. 15 ust. 6 powołanej ustawy, obejmują swym zakresem również starostę jako organ władzy publicznej, w odniesieniu do realizacji zadań z zakresu administracji rządowej, nałożonych odrębnymi przepisami prawa.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zatem rejestracji dokonuje każdy z podatników oddzielnie tj. w rozpatrywanej sprawie Powiat i Starosta.

Stosownie do § 4 ust.

1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz.1337 ze zm.), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami 'FAKTURA VAT'. W myśl § 5 ust. 1 pkt 2 powołanego wyżej rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Powiat jako osoba prawna, a nie Starostwo Powiatowe, w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych jest podatnikiem podatku od towarów i usług i tym samym jedynie On powinien składać deklaracje VAT-7. Natomiast w przypadku realizacji czynności cywilnoprawnych odnoszących się do nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa podatnikiem jest Starosta, który także zobowiązany jest do składania oddzielnej deklaracji VAT-7. Wobec powyższego faktury VAT powinny być wystawiane odpowiednio na Powiat i Starostę z NIP-ami tych podmiotów.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika