Zwolnienie od podatku czynności przekazania budynku.

15.1.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2013 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 14 stycznia 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności przekazania budynku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 14 stycznia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności przekazania budynku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 17 sierpnia 1999 r. zawarł Pan związek małżeński. W dniu 3 kwietnia 2003 r. strony zawarły umowę majątkową małżeńską, na podstawie której wprowadziły ustrój rozdzielności majątkowej. Tego samego dnia strony dokonały częściowego podziału majątku. W dniu 15 czerwca 1996 r. dokonał Pan rejestracji działalności gospodarczej i rozpoczął jej prowadzenie m. in. w branży deweloperskiej. Przedmiotem działalności jest między innymi budowa i sprzedaż budynków i lokali mieszkalnych. Jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług od czerwca 1999 r. i był nim w chwili nabycia niżej opisanej nieruchomości i w momencie wznoszenia na niej budynku.

Obecnie prowadzi Pan z byłą żoną rokowania celem ostatecznego i zupełnego podziału majątku wspólnego. Uznając roszczenia o nakłady ?z majątku wspólnego stron na majątek wspólny? zobowiązany będzie spłacić byłą żonę. Strony w umowie o podział majątku ustaliły w pieniądzu, w złotych polskich, wysokość przysługującej byłej żonie spłaty, która odbędzie się w sposób określony w art. 453 Kc, tj. za zgodą żony przeniósłby Pan jej na własność prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkiem, w którym znajduje się 17 lokali mieszkalnych i 4 garaże, w zamian za co zostałby zwolniony z obowiązku świadczenia pieniężnego.

Nieruchomość gruntowa, której własność ma być przeniesiona na rzecz byłej żony, została nabyta po zawarciu przez małżonków umowy majątkowej małżeńskiej wprowadzającej rozdzielność majątkową między nimi na podstawie umowy sprzedaży z dnia 8 lipca 2003 r. Budowa budynku na nieruchomości gruntowej rozpoczęła się w dniu 7 stycznia 2004 r. Następnie, po zabudowaniu działki budynkiem mieszkalnym złożonym z 17 samodzielnych lokali mieszkalnych i 4 samodzielnych garaży, w dniu 7 stycznia 2005 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał zgodę na jego użytkowanie. W stosunku do budowanych obiektów przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, lecz z prawa tego nie skorzystał uznając, że nieruchomość i wybudowany na niej budynek stanowi jego majątek prywatny niezwiązany w jakikolwiek sposób z prowadzoną działalnością. Nie dokonywał Pan na tej nieruchomości ulepszeń, których wartość przekraczałaby 30% wartości początkowej, jak też odpisów amortyzacyjnych. Wynajmuje Pan znajdujące się w budynku lokale mieszkalne z przeznaczeniem wyłącznie na cele mieszkaniowe. Wszystkie lokale mieszkalne zostały od 2005 r. chociaż raz wynajęte, ostatni lokal został wynajęty najpóźniej w 2010 r. Ponadto, wszystkie garaże od 2005 r. były wynajmowane łącznie z mieszkaniami położonymi w tymże budynku. W dalszych okresach zdarzały się przypadki rezygnacji z wynajmu garażu bez rezygnacji z wynajmu mieszkania. W takich przypadkach były one wynajmowane osobom trzecim na podstawie osobnej umowy. Zatem wszystkie garaże zostały wynajęte po raz pierwszy w 2005 r. Przychody z tytułu tego wynajmu w podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowane są w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowanym przekazaniem byłej żonie, w trybie określonym w art. 453 Kc, w ramach podziału majątku wspólnego spłaty poprzez przeniesienie na jej rzecz prawa nieruchomości zabudowanej budynkiem, w którym znajduje się 17 lokali mieszkalnych i 4 garaże, zobowiązany Pan będzie do obliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług od powyższej transakcji?

Zdaniem Wnioskodawcy, będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, pomimo że składnik majątku nie był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej (działalności deweloperskiej), w przypadku zbycia na rzecz byłej żony, w trybie określonym w art. 453 Kc - w ramach podziału majątku wspólnego - w celu spłaty zobowiązań wynikających z dokonanego podziału majątku wspólnego, traktowany będzie dla potrzeb podatku od towarów i usług jako podatnik, zgodnie z art. 15 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Aczkolwiek ustawa nie wyraża tego wprost, przyjąć należy, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie ustawa o podatku od towarów i usług dla działalności gospodarczej polegającej na wykorzystywaniu swego majątku wprowadza dodatkowe kryterium - decydujące znaczenie ma tutaj nie częstotliwość, lecz stałość, ciągłość wykorzystywania swego majątku. Jak wskazano powyżej, przepis art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Oczywiste jest, że wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, udzielenie licencji itp.). W tym przypadku ustawa nie wprowadza wymogu częstotliwości wykorzystywania, lecz ciągłości wykorzystywania. Jak się wydaje, ?ciągłość? to niejednorazowość, nieincydentalność wykorzystania składników majątku. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć natomiast takie wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że działalność gospodarcza nie jest ograniczana w czasie i nie kończy się po sprzedaży z góry określonej ilości towarów. Z tego powodu nie jest działalnością gospodarczą sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (tj. w celach handlowych) - por. wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2010 r. (I FSK 1626/08, LEX nr 558842). W każdym przypadku decydujące znaczenie powinien mieć zamiar z jakim nabyto określony towar (np. budynek). Jeśli z okoliczności sprawy wynika, że zamiarem nabycia było późniejsze odsprzedanie tego towaru, to zasadniczo należałoby takiego sprzedawcę uznać za podatnika VAT w zakresie tych sprzedaży (zob. także wyrok WSA w Białymstoku z dnia 27 czerwca 2007 r., I SA/Bk 399/06, LEX nr 940160). Jeśli natomiast sprzedawca nabywał towar do majątku prywatnego, dopuszczając wprawdzie możliwość odprzedaży, lecz nie było to jego głównym celem, wówczas, co do zasady, w zakresie dokonywanej sprzedaży gruntów nie powinien być traktowany jako podatnik podatku od towarów i usług. Podobnie przyjął NSA w wyroku z dnia 23 stycznia 2009 r. (I FSK 1629/07, LEX nr 508260), w którym podkreślił, że decydujące znaczenie mają zamiar i okoliczności nabycia składników majątku, w szczególności to, czy nabycie dotyczyło zaspokojenia własnych (prywatnych) potrzeb podatnika, czy też miało związek z prowadzoną działalnością handlową. W tym celu należy zwrócić uwagę na okoliczności towarzyszące nabyciu, a także na czas dzielący nabycie i zbycie oraz okoliczności zbycia i przeznaczenie środków uzyskanych ze zbycia (czy konsekwentnie pozostają one w majątku prywatnym, czy też są używane w działalności gospodarczej).

Zgodnie z art. 453 Kc, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Taką konstrukcją prawną ma zamiar posłużyć się Pan w celu zwolnienia się z zobowiązania pieniężnego wobec byłej żony wynikającego z podziału majątku wspólnego.

Artykuł 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym, wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W związku z powyższym, zdaniem Pana, przeniesienie na byłą żonę własności nieruchomości zabudowanej budynkiem, w którym znajduje się 17 lokali mieszkalnych i 4 garaże, w celu zwolnienia się z obowiązku zapłaty kwoty wynikającej z umowy o podział majątku wspólnego, jest czynnością odpłatną i stanowi dostawę towaru w rozumieniu ustawy o VAT.

Jednocześnie, w opinii Pana, będzie to dostawa towaru zwolniona od VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), ponieważ za czynność taką należy również rozumieć czynność opodatkowaną w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych ?korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, przez którą należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku lub jego części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy). Jak zaznaczył Pan w stanie faktycznym, wynajmuje lokale mieszkalne znajdujące się w budynku, którego własność zamierza przenieść na byłą żonę. Wynajem tych lokali mieszkalnych korzysta ze zwolnienia od VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe korzystają ze zwolnienia podatkowego. W Pana ocenie, zachodzą wszystkie przesłanki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust 1 pkt 36, zarówno przesłanki obiektywne, gdyż wynajmowane są lokale mieszkalne, jak i przesłanki subiektywne dotyczące przeznaczenia wynajmowanego lokalu - cel mieszkaniowy, a działalność ta jest wykonywana na własny rachunek.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony został budynek, rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W analizowanej sprawie, doszło już do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy, ponieważ w latach 2005 -2010 lokale mieszkalne były wynajmowane na cele mieszkaniowe, chociaż najem ten korzysta ze zwolnienia przedmiotowego od podatku, a ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nieruchomości upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Wobec powyższego, dostawa przedmiotowej nieruchomości (zbycie) korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, w związku z przeniesieniem własności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym nie będzie musiał Pan na wystawionej fakturze naliczyć podatku od towarów i usług i odprowadzić go do urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W ust. 2 powołanego artykułu wskazano, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne przekazanie towarów stanowiło odpłatną dostawę podatnikowi musi przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia, w całości lub w części, przy czym istotny jest fakt posiadania prawa do odliczenia podatku w momencie nabycia towaru, a nie fakt skorzystania z tego prawa.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ? na podstawie art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Z regulacji art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynika, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stawka podatku ? zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy ? wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., nadanym art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1608), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8, wprowadzonym do ustawy, art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35), w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu wynika, że, co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. W sytuacji zatem, gdy dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu, na którym są one posadowione, korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 15 czerwca 1996 r. rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej m. in. w branży deweloperskiej. Przedmiotem działalności jest między innymi budowa i sprzedaż budynków i lokali mieszkalnych. Obecnie prowadzi Pan z byłą żoną rokowania w celu podziału majątku, w ramach którego przeniesie na nią prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkiem, którego budowę rozpoczął w dniu 7 stycznia 2004 r., a oddał do użytkowania w dniu 7 stycznia 2005 r. W stosunku do tego obiektu przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego, jednak z uprawnienia tego nie skorzystał. Nie dokonywał na tej nieruchomości ulepszeń, których wartość przekraczałaby 30% jej wartości początkowej, jak też odpisów amortyzacyjnych. Wynajmuje znajdujące się w budynku lokale mieszkalne z przeznaczeniem wyłącznie na cele mieszkaniowe. Wszystkie lokale mieszkalne zostały od 2005 r. chociaż raz wynajęte, ostatni lokal został wynajęty najpóźniej w 2010 r. Również wszystkie garaże od 2005 r. były wynajmowane łącznie z mieszkaniami położonymi w tymże budynku. W dalszych okresach zdarzały się przypadki rezygnacji z wynajmu garażu bez rezygnacji z wynajmu mieszkania. W takich przypadkach były one wynajmowane osobom trzecim na podstawie osobnej umowy. Zatem wszystkie garaże zostały wynajęte po raz pierwszy w 2005 r.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro ww. budynek (wszystkie znajdujące się w nim lokale mieszkalne i garaże) był przedmiotem najmu, a zatem wykorzystywany był w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność jego przekazania byłej żonie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ w związku z jego budową ? jak wskazuje treść wniosku - przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Z uwagi jednak na fakt, że ww. czynność nastąpi po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od tego zasiedlenia korzystać będzie ? jak słusznie Pan wskazał - ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wobec powyższego ? przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy ? również czynność przekazania gruntu, na którym jest on posadowiony, będzie podlegać zwolnieniu od podatku. W konsekwencji z tytułu dokonanej czynności nie będzie Pan zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.