Czy podatnik postępuje prawidłowo nie obciążając podatkiem nabywcy usługi transportowej, który (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od usługi transportu gdy miejscem jej rozpoczęcia i zakończenia jest terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pan prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych. W związku z tym dostarcza z Polski zaopatrzenie techniczno-materiałowe dla statków znajdujących się w polskim porcie na zlecenie podmiotów, które podały dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa rozpoczęcia transportu, jak i podmiotów zarejestrowanych w Polsce jako podatnicy VAT. W obu tych przypadkach zakończenie transportu następuje na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy podatnik postępuje prawidłowo nie obciążając podatkiem nabywcy usługi transportowej, który podał numer pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku VAT w innym państwie członkowskim... Czy podatnik postępuje prawidłowo wystawiając fakturę z 22% podatkiem VAT gdy nabywcą usługi jest podmiot zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy postępuje prawidłowo nie obciążając podatkiem odbiorcy usługi, który podał numer identyfikujący go na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa rozpoczęcia transportu. W sytuacji gdy odbiorcą usługi jest podmiot zarejestrowany w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawcy postępuje prawidłowo wystawiając fakturę obciążająca podatkiem w wysokości 22%.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) zasadą jest to, że w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi ? miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności ? miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. W przypadku świadczenia usług transportowych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28 (art. 27 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy). W ten sposób ustawodawca określił w odniesieniu do usług transportowych wyjątek od poprzednio przytoczonej zasady ustalenia miejsca świadczenia usług. Ma ona istotne znaczenie w szczególności w odniesieniu do usług transportu transgranicznego. W tym zakresie odrębnie potraktowano wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów. Stosownie do tego zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3. Zastrzeżenie dotyczy sytuacji gdy nabywca wspomnianej usługi podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu. W tym przypadku miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer. Na równi z tym przypadkiem potraktowana została usługa transportu, która rozpoczyna się i kończy na terytorium jednego państwa członkowskiego, jeżeli jest ona bezpośrednio związana z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów ? art. 28 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że usługa transportu wykonywana na odcinku obejmującym terytorium jednego państwa członkowskiego musi stanowić część składową transportu, który rozpoczyna się na terytorium jednego państwa członkowskiego, a kończy na terytorium innego. Zgodnie z art. 48 Dyrektywy Rady 2006/112 WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. WE L 347) miejsce rozpoczęcia transportu oznacza miejsce, w którym faktycznie rozpoczyna się transport towarów, niezależnie od odległości przebytych do miejsca gdzie znajdują się towary. Odpowiednio miejsce zakończenia transportu oznacza miejsce, w którym faktycznie kończy się transport towarów.

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, że wykonuje usługi transportowe rozpoczynające się w Polsce polegające na dostarczeniu zaopatrzenia techniczno-materiałowego dla statków znajdujących się w polskich portach. Transportowane towary obejmują akcesoria służące eksploatacji konkretnych statków znajdujących się w polskim porcie, nie są natomiast transportowane przez nie dalej. Tym samym uznać należy, że Wnioskodawca nie świadczy wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów, do której zastosowanie mają wspomniane zapisy art. 28 ustawy o podatku od towarów i usług. Zarówno miejsce rozpoczęcia jak i zakończenia transportu znajduje się na terenie Polski, a przedmiotowa usługa nie jest bezpośrednio związana z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów. Stąd też jej opodatkowanie odbywa się na zasadach ogólnych wymienionych w art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. uzależnione jest od miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W art. 83 ust. 1 pkt 23 wspomnianej ustawy określono 0% stawkę podatku w odniesieniu do usług transportu, lecz jedynie międzynarodowego.

Reasumując, w przypadku usługi transportu towarów, gdy transport rozpoczyna się i kończy w Polsce miejscem świadczenia powyższej usługi jest Polska, a tym samym konieczne jest stosowanie stawki podatku 22%. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za nieprawidłowe.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.