Zwolnienie od podatku dostawy (aportu) towarów używanych (holowniki).

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy (aportu) towarów używanych (holowniki).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - spółka akcyjna z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium Polski - podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku CIT w Polsce. Jest również zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług.

Spółka realizuje podstawową działalność statutową w zakresie poszukiwania i eksploatacji złóż ropy i gazu na obszarach morskich Rzeczpospolitej Polskiej. Poszukiwanie oraz wydobycie węglowodorów prowadzone jest przez Spółkę pod własną firmą i na własny rachunek, z wykorzystaniem m.in. czterech jednostek morskich stanowiących Jej bezpośrednią własność (dwie platformy oraz dwa holowniki), jak i statków będących własnością spółki zależnej z siedzibą i zarządem na Cyprze (dalej ?spółka cypryjska").

Spółka cypryjska dysponuje własnym tonażem, którym świadczy dla Spółki usługi zabezpieczenia procesu wydobycia ropy naftowej, w tym: ochrony środowiska morskiego, asysty ratowniczej, nadzoru nad instalacjami przesyłowymi, zaopatrzenia platform w paliwo i materiały, badania dna morskiego a także transportu personelu oraz odbioru, magazynowania, transportu i wyładunku do zbiorników lądowych wydobytej przez Spółkę z dna morskiego ropy naftowej.

Stanowiące własność Spółki dwa holowniki (dalej: środki trwałe), Spółka zamierza wnieść jako wkład niepieniężny (aport) do spółki cypryjskiej. W zamian za wniesiony wkład niepieniężny (aport) w postaci środków trwałych, Spółka obejmie udziały w kapitale zakładowym spółki cypryjskiej. Holowniki stanowiące przedmiot aportu Spółka nabyła w 1991 r., ujęte są w Jej ewidencji środków trwałych, amortyzowane zgodnie z ustawą o podatku CIT. Aktualnie Spółka wykorzystuje je wyłącznie na potrzeby własne, nie świadczy nimi usług, tym samym nie osiąga przychodów z tytułu ich komercyjnego wykorzystania. Po wniesieniu aportem holowników spółka cypryjska (lub spółka z nią powiązana) będzie świadczyła Spółce tymi statkami usługi żeglugowe w zakresie transportu materiałów i ludzi, usługi holownicze oraz usługę asysty ratowniczej przy platformach. Przekazanie (dostawa) środków trwałych spółce cypryjskiej w ramach wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) nastąpi na wodach terytorialnych Rzeczpospolitej Polskiej, tj. na terytorium RP zgodnie z ustawą z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej.

Spółka jest jedynym udziałowcem spółki cypryjskiej, posiada 1000 udziałów o jednostkowej wartości nominalnej 1,71 EUR za każdy udział i łącznej wartości nominalnej wszystkich udziałów 1.710,00 EUR. Planowane podwyższenie kapitału zakładowego spółki cypryjskiej nastąpi poprzez utworzenie 9000 nowych udziałów o wartości nominalnej 1,71 EUR za każdy udział o łącznej wartości nominalnej 15.390,00 EUR oraz pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym poprzez wniesie przez Spółkę wkładu niepieniężnego w postaci środków trwałych o wartości aportowej ustalonej przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego, tj. na dzień 25 lipca 2011 r. o łącznej wartości 4.200 tys. USD. Nadwyżka wartości aportu ponad wartość nominalną nowych udziałów zostanie alokowana w kapitale zapasowym spółki cypryjskiej (share premium wg terminologii cypryjskiej). Kapitał zapasowy spółki cypryjskiej zwiększy kwota stanowiąca różnicę wartości aportu 4.200 tys. USD i wartości zwiększenia kapitału zakładowego w wysokości 15.390,00 EUR. Kapitał zakładowy spółki cypryjskiej po podwyższeniu, wyniesie 17.100,00 EUR i podzielony będzie na 10.000 udziałów o jednostkowej wartości nominalnej 1,71 EUR każdy udział. Wszystkie udziały w spółce cypryjskiej będą własnością Spółki. Wartość aportowa środków trwałych jest równa ich wartości rynkowej.

Wniesienie aportem holowników do zależnej spółki cypryjskiej wynika z realizowanej przez Spółkę strategii restrukturyzacji obszaru transportu morskiego i ma na celu:

1. eliminację ryzyk ciążących na Spółce w związku z prowadzoną żeglugą przez holowniki będące Jej własnością, poprzez oddzielenie ryzyk związanych z działalnością żeglugową od działalności wydobywczej. Zgodnie z art. 7 Kodeksu Morskiego, Spółka będąc armatorem holowników uprawia nimi żeglugę we własnym imieniu, tym samym ponosi pełną odpowiedzialność za ryzyka związane z ich bieżącą działalnością operacyjną.
2. dostosowanie struktury obszaru transportu morskiego Grupy Kapitałowej Spółki do wypracowanych standardów międzynarodowych w tym zakresie, tj. utworzenie jednego ośrodka decyzyjnego oraz stworzenie warunków do powstania żeglugowej grupy kapitałowej, umożliwiającą eliminację ryzyka operacyjnego związanego z koncentracją taboru pływającego w jednym podmiocie. Aktualnie obszar działalności usług żeglugowych realizowany jest z wykorzystaniem dwóch holowników Spółki oraz statków zależnej spółki cypryjskiej.
3. poprawę efektywności i optymalnego wykorzystania taboru pływającego.

Restrukturyzacja obszaru transportu morskiego - poza przeniesieniem własności środków trwałych, tym samym utraty statusu armatora przez Spółkę w zakresie żeglugi przedmiotowymi holownikami - obejmuje również redukcję zatrudnienia w związku z rozwiązaniem umów o pracę z marynarzami zatrudnionymi dotychczas na holownikach. W celu minimalizacji negatywnych skutków społecznych Spółka uzgodniła z organizacjami związkowymi Program Dobrowolnych Odejść (dalej: PDO). W ramach PDO zapewniono pracownikom odprawy pieniężne oraz zapewniono możliwość kontynuacji pracy na holownikach w ramach zatrudnienia przez agencję załogową współpracującą ze spółką cypryjską.

Stanowiące własność Spółki holowniki - środki trwałe, podlegają przepisom Klasyfikacji i Budowy Statków Morskich, opracowanym i wydanym przez Polski Rejestr Statków (dalej: Klasyfikator) zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o Polskim Rejestrze Statków. Przepisy zawarte w Części I Rozdział V. Utrzymanie klasy ? terminy i zakres przeglądów, nakładają na armatora obowiązek przeprowadzania w wyznaczonych terminach należytych przeglądów okresowych, do których zalicza się przegląd roczny, pośredni, dla odnowienia klasy, przegląd podwodnej części kadłuba oraz jeżeli występują: przegląd wału śrubowego, przegląd kotła i zbiorników ciśnieniowych (dalej: Remonty Klasowe). Istotą Remontu Klasowego są czynności związane z przywróceniem pierwotnego poziomu technicznego i użytkowego środka trwałego utraconego na skutek upływu czasu i eksploatacji. Przeglądy kadłuba (części nawodnej i podwodnej), jego wyposażenia, urządzeń maszynowych (siłowych, ochrony przeciwpożarowej, urządzeń elektrycznych, automatyki) obejmują szeroki, określony w ww. przepisach zakres sprawdzeń, polegających na oględzinach zewnętrznych, dokonywaniu pomiarów, prób działania. Przepisy wskazują wyraźnie i szczegółowo zakresy czynności sprawdzających. W okresie poprzedzającym termin upływu ważności klasy Spółka zobowiązana jest do zapewnienia warunków dla dokonania przeglądu stoczniowego przez Klasyfikatora. Spółka zleca stoczni wykonanie remontu klasowego statku, w czasie którego Klasyfikator na bieżąco dokonuje przeglądu kadłuba statku, instalacji oraz agregatów podlegających przeglądowi klasyfikacyjnego. Potwierdzeniem pozytywnie zakończonego Remontu Klasowego - przeglądu okresowego jest Świadectwo Klasy wydawane przez Klasyfikatora. W sytuacji gdyby statek nie uzyskał Świadectwa Klasy Spółka nie ma możliwości uprawiania żeglugi takim statkiem.

Wydatki na Remonty Klasowe są ujmowane w księgach w momencie ich poniesienia, zaksięgowania faktury jako międzyokresowe rozliczenia kosztów, a następnie sukcesywnie przenoszone na rachunek zysków i strat przez okres tożsamy do okresu określonego w uzyskanym przez Spółkę Świadectwie Klasy. W przypadku remontu klasowego np. 5- letniego (odnowienie klasy statku na okres 5-ciu lat) poniesione koszty remontu rozliczane są przez okres 60 miesięcy. Spółka aktywując wydatki na Remonty Klasowe w pozycji rozliczeń międzyokresowych kosztów wyłącza z kosztów okresu sprawozdawczego tę ich część, która została poniesiona w danym okresie, a która ma związek z osiąganiem przychodów w przyszłych okresach. Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka w roku obrotowym do kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT zalicza tylko tę część wydatków na remonty klasowe, które sukcesywnie obciążają koszty księgowe ustalone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994r o rachunkowości (dalej: UoR), przy zachowaniu zasady ostrożności (art. 7 UoR), zasady istotności (art. 8 ust. l UoR) oraz zasady współmierności przychodów i kosztów (art. 6 UoR). Powyżej przedstawione zasady rozliczenia kosztów Remontów Klasowych są zgodne ze stanowiskiem Ministra Finansów wyrażonym m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 31 lutego 2008 r. nr ITPB3/423-218/07/AT.

W związku z przyjętym i w sposób ciągły stosowanym sposobem rozliczenia kosztów remontów klasowych, tj. zaliczania ich do kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i rozliczania, zarówno bilansowo jak i podatkowo w sposób proporcjonalny, tzn. w okresie od miesiąca wydania Świadectwa Klasy do dnia wskazanego na Świadectwie Klasy jako termin utrzymania (odnowienia) klasy w momencie wniesienia aportu środków trwałych, tym samym na dzień wykreślenia ich z ewidencji środków trwałych, w księgach Spółki pozostaną do rozliczenia poniesione w poprzednim okresie wydatki na Remont Klasowy, które na ww. dzień jednorazowo odpisze w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, zbycie (dostawa) środków trwałych poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki cypryjskiej zwolnione jest od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, zbycie (dostawa) środków trwałych poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki cypryjskiej, jest zwolnione od podatku od towarów i usług. W tym kontekście Spółka zacytowała treść art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym ?Zwalnia się od podatku: dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?. Wskazała również, że w świetle art. 43 ust. 2 tej ustawy ?Przez towary używane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel?. Spółka nabyła przedmiotowe środki trwałe w 1991 r., tym samym spełnia przesłankę określoną w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.