Brak opodatkowania dostawy nieruchomości. sygn: ITPP2/443-1342/14/AJ

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ma Pani zamiar sprzedać działkę gruntu nr XX/8, którą nabyli rodzice w 1974 r., znajdującą się w miejscowości L. przy ul. O. .. . Pani mama zmarła w dniu 14 kwietnia 2002 r., a spadek po niej, zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w ? z dnia 17 października 2002 r. na podstawie ustawy nabyła Pani wraz z ojcem, bratem i siostrą. W dniu 26 maja 2006 r. została zniesiona częściowa współwłasność nieruchomości i od tamtej pory działka gruntu jest w posiadaniu Pani, brata i siostry.

Na nieruchomości tej znajduje się budynek kotłowni, murowany z pustaka, parterowy, niepodpiwniczony, kryty dachem płaskim betonowym o powierzchni użytkowej 12 m², wybudowany około 1975 r., w stanie nadającym się do rozbiórki lub odbudowy oraz dwie szklarnie o łącznej pow. 300 m², zdewastowane, z potłuczonymi szybami i skorodowaną konstrukcją, które w tym stanie znajdują się od 2006 r. Działka gruntu od 2006 r. nie była użytkowana. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na obszarze wsi L, który został ogłoszony w Dzienniku Urzędowym Województwa ... z dnia 26 czerwca 2000 r., przeznaczona jest pod usługi komercyjne, a przeznaczenie dopuszczalne usługi podstawowe i mieszkalnictwo od strony ul. O.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży działki gruntu będzie Pani musiała zapłacić podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie musi płacić podatku od towarów i usług po sprzedaży działki, ponieważ nieruchomość była w posiadaniu rodziców od 1974 r. Od tamtej pory nie była ona dzielona, ponieważ zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, istnieje zakaz dokonywania wtórnych podziałów terenu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że zamierza Pani sprzedać działkę gruntu nr 33/8, którą nabyła wraz z ojcem, siostrami i bratem na podstawie postanowienia sądu. Następnie została zniesiona częściowa współwłasność nieruchomości i od tamtej pory nieruchomość jest we władaniu Pani , i rodzeństwa. Na działce gruntu posadowiony jest budynek kotłowni w stanie nadającym się do rozbiórki oraz dwie szklarnie. Od 2006 r. działka gruntu nie była użytkowana, a zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest to teren przeznaczony pod usługi komercyjne, a przeznaczenie dopuszczalne to usługi podstawowe i mieszkalnictwo.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa, prowadzi do stwierdzenia, że trudno uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą udziału w ww. nieruchomości. Nie można bowiem uznać, że dokonując tej sprzedaży działać będzie Pani w charakterze handlowca. Nabycie przypadającego Pani udziału we własności ww. obiektów nastąpiło na podstawie spadkobrania po matce. Oznacza to, że nabycie nie nastąpiło w celach zarobkowych. Ponadto, z treści wniosku nie wynika, żeby wykonywała Pani czynności, które można uznać za takie, które wykraczają poza zwykły zarząd majątkiem osobistym. Posadowione na gruncie obiekty nie były użytkowane od 2006 r. W konsekwencji, sprzedając przypadający Pani udział w nieruchomości w tym we własności kotłowni i dwóch szklarni, korzystać będzie Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczają działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10)] - że sprzedaż nieruchomości zabudowanej, otrzymanej w drodze spadku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną) a z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, że mamy do czynienia ze zbiorem zorganizowanych działań ? sprzedaż nieruchomości zabudowanej należącej do Pani majątku prywatnego ? nie będzie podległa opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.