Czy w opisanym stanie faktycznym Strona z tytułu sprzedaży ww. działek budowlanych stanie się podatnikiem (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania przepisom ustawy transakcji sprzedaży działek budowlanych lub ich zamiany na dom jednorodzinny ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania przepisom ustawy transakcji sprzedaży działek budowlanych lub ich zamiany na dom jednorodzinny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W dniu 16 lipca 2004 r. aktem notarialnym nabył Pan od Agencji Rolnej Skarbu Państwa nieruchomość gruntową o powierzchni 0,888 ha, położoną w miejscowości W., oznaczoną jako ?działki o numerach ewidencyjnych 10/27?. Nieruchomość jest niezabudowana, w jej skład wchodziły: lasy, grunty leśne i nieużytki, a na działce 10/27 znajdowały się pozostałości po fundamentach po byłym siedlisku oraz figurka (kapliczka). Przedmiotową nieruchomość nabył Pan w celu budowy mieszkalnego domu jednorodzinnego. Z uwagi na zmianę sytuacji finansowej (brak środków na budowę oraz brak zdolności kredytowej), musiał zrezygnować z planu budowy domu.

Na Pana wniosek, Rada Miejska Uchwałą z dnia 30 marca 2009 r. zmieniła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w obrębie W. Zgodnie z tą Uchwałą, działka 10/27 położona jest na terenie oznaczonym symbolem: MN.01, MN.02 - teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - maksymalnie jeden budynek mieszkalny na jednej działce budowlanej oraz symbolem KDW.04 - teren drogi wewnętrznej. Decyzją z dnia 26 sierpnia 2009 r., Burmistrz Miasta zatwierdził podział nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów numerem 10/27 na 9 mniejszych działek (w tym 8 działek budowlanych i 1 działkę przeznaczoną na drogę wewnętrzną) oraz stwierdził, że projekt podziału nieruchomości jest zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego ww. Uchwałą Rady Miejskiej. Ponadto:

1. nie występował Pan o warunki zabudowy, jak również nie prowadził jakichkolwiek działań marketingowych, które obejmują wiele zagadnień, m.in. takich jak:
   



1. odnajdowanie i ocenianie możliwości rynkowych, prowadzących do zaspokojenia potrzeb określonych odbiorców (nabywców) oraz dokładne ustalenie tych potrzeb,
   
2. opracowywanie w oparciu o tę wiedzę produktu oraz strategii jego dystrybucji,
   
3. przygotowanie odpowiedniej strategii ceny i promocji,
   
4. reklama i informacja o produkcie,
   



2. nie uzbroił terenu w infrastrukturę techniczną,
   
3. nie prowadził i nie prowadzi profesjonalnego obrotu nieruchomościami,
   
4. nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości do działalności gospodarczej ani rolniczej,
   
5. nie uzyskiwał stosownych dopłat,
   
6. przedmiotowa nieruchomość stanowi Pana majątek osobisty.
   
   

Zamierza Pan sprzedać poszczególne działki powstałe z podziału, a pozyskane w ten sposób środki pieniężne przeznaczyć na wybudowanie domu jednorodzinnego na jednej z podzielonych działek. W przypadku braku chętnych na zakup ww. działek planuje dokonać zamiany całej nieruchomości (tj. 8 działek budowlanych i 1 działki oznaczonej jako droga wewnętrzna, powstałych z podziału) na domek jednorodzinny do remontu.

Zamiar sprzedaży działek budowlanych zgłosił do profesjonalnego biura obrotu nieruchomościami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy w opisanym stanie faktycznym Strona z tytułu sprzedaży ww. działek budowlanych stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zobowiązanym do zapłaty podatku należnego z tytułu sprzedaży tych działek?

• Czy w opisanym stanie faktycznym Strona z tytułu zamiany całej nieruchomości na dom jednorodzinny stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług zobowiązanym do zapłaty podatku należnego z tytułu zamiany tej nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno czynność odpłatnego zbycia wydzielonych działek gruntu, jak i ewentualna ich zamiana na do dom jednorodzinny, w sytuacji gdy nieruchomość stanowi majątek osobisty, nigdy nie wykorzystywany do celów działalności gospodarczej lub rolniczej - nie podlega regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług, tzn. zarówno czynność sprzedaży, jak i czynność zamiany nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Podatnikami podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, z ust. 2 art. 15 wynika, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie ustawodawca w art. 2 pkt 15 ww. ustawy podał definicję legalną działalności rolniczej. I tak pod pojęciem działalności rolniczej należy rozumieć: produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ?in vitro?, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych. Natomiast w art. 2 pkt 16 ww. ustawy ustawodawca wskazał, że gospodarstwo rolne oznacza gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r., Nr 136, poz. 369, z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu m.in. osoby fizycznej.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w dotychczasowym orzecznictwie sądów krajowych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Jak wskazał TSUE w orzeczeniu z dnia 15 wrześniu 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 w przypadku wykonywania czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, czynności te nie mogą same z siebie być uważane za prowadzenie działalności gospodarczej. Trybunał zwrócił uwagę na to, że nie jest decydującym dokonanie przez sprzedającego podziału gruntu w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, jak również takiego charakteru nie ma długość okresu w jakim transakcje następowały, wysokość osiągniętego ze sprzedaży przychodu, ani sama liczba i zakres transakcji sprzedaży.

W ocenie TSUE, powyższe okoliczności mogą odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym. Jednocześnie TSUE wskazał, że dopiero, gdy osoba fizyczna podejmuje aktywne działania z zakresu obrotu nieruchomościami angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE (którego odpowiednikiem jest art. 15 ust. 2 polskiej ustawy o podatku od towarów i usług) - można uznać ją za podatnika podatku od towarów i usług. TSUE wskazał co należy rozumieć pod pojęciem ?aktywne działania?. Jego zdaniem, aktywne działania mogą polegać np. na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych, gdyż działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji, dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Pod pojęciem ?aktywne działania? w zakresie obrotu nieruchomościami, które to działania powodują, że osoba fizyczna działa, jak handlowiec, należy również rozumieć czynności polegające na skupowaniu działek, a następnie ich odsprzedaży.

Mając na uwadze stanowisko wyrażone w ww. wyroku TSUE, krajowe sądy administracyjne przyjmują również, że dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak ewentualne uzbrojenie terenu oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia. Zdaniem sądów administracyjnych, działania powyższe wskazywać mogą na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, przybierającą formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania, jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), zwłaszcza w sytuacji, gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, developerskich, czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. (vide wyroki NSA: z dnia 26 stycznia 2012 r. sygn. akt I FSK 1707/11; z dnia 18 października 2011 r. sygn. akt I FSK1536/10; z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1668/11; z dnia 26 stycznia 2012 r. sygn. akt I FSK 1820/11).

Podkreślenia wymaga, że fakt wystąpienia do profesjonalnych biur obrotu nieruchomościami w celu sprzedaży działek gruntu nie może być oceniany jako działanie nastawione na handel nieruchomościami. Jak podkreślił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt I SA/Ol 445/11 - zwyczajowo przyjęte jest, że osoby fizyczne, które sprzedają, nabywają, czy dokonują zamiany nieruchomości, korzystają z takich biur.

Bezspornie zatem należy uznać, że w opisanym stanie faktycznym i prawnym, w przypadku Strony, odpłatna sprzedaż oddzielnie każdej wyodrębnionej działki, jak również ewentualna zamiana całej nieruchomości na dom jednorodzinny, nie będzie podlegać regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym zarówno z tytułu dokonania czynności odpłatnego zbycia, jak też czynności zamiany całej nieruchomości na dom jednorodzinny, Strona nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, a tym samym nie będzie miała obowiązku naliczania podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy wskazać, że ? co do zasady ? opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym z przepisów nie wynika, aby odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musiała mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłata w innym towarze lub usłudze) albo mieszaną (zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa). Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, aby istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu, w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tą czynność.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), rzeczami są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Według art. 603 Kc, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Przepis art. 604 Kc zawiera dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Z przywołanych regulacji wynika, że w przypadku transakcji zamiany, obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczeń powinna być ekwiwalentna. Przy czym zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia ?podatnik? i ?działalność gospodarcza?, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza ? zgodnie z ust. 2 tego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter, jak również wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa (jak również zamiana) nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego (np. nieruchomości), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy, nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

Powyższe odnosi się także do czynności zamiany majątku prywatnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w 2004 r. nabył Pan od Agencji Rolnej Skarbu Państwa nieruchomość gruntową o powierzchni 0,888 ha, niezabudowaną, obejmującą lasy, grunty leśne i nieużytki. Na działce znajdowały się pozostałości po fundamentach po byłym siedlisku oraz figurka (kapliczka). Przedmiotową nieruchomość nabył w celu budowy mieszkalnego domu jednorodzinnego, stanowi ona Pana majątek osobisty.

Z uwagi na zmianę sytuacji finansowej (brak środków na budowę oraz brak zdolności kredytowej), musiał zrezygnować z planu budowy domu na ww. nieruchomości. W dniu 30 marca 2009 r. na Pana wniosek Rada Miejska zmieniła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W konsekwencji teren, na którym znajduje się działka stanowi teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Decyzją z dnia 26 sierpnia 2009 r., Burmistrz Miasta zatwierdził podział działki na 9 mniejszych (w tym 8 budowlanych i 1 przeznaczoną na drogę wewnętrzną) oraz stwierdził, że projekt podziału nieruchomości jest zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie występował Pan o warunki zabudowy, jak również nie prowadził jakichkolwiek działań marketingowych, m.in. takich jak:

• odnajdowanie i ocenianie możliwości rynkowych, prowadzących do zaspokojenia potrzeb określonych odbiorców (nabywców) oraz dokładne ustalenie tych potrzeb,

• opracowywanie w oparciu o tę wiedzę produktu oraz strategii jego dystrybucji,
  

• przygotowanie odpowiedniej strategii ceny i promocji,

• reklama i informacja o produkcie,

Nie uzbroił Pan terenu w infrastrukturę techniczną, nie prowadził i nie prowadzi profesjonalnego obrotu nieruchomościami, nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości do działalności gospodarczej ani rolniczej, nie uzyskiwał stosownych dopłat.

Zamierza Pan sprzedać poszczególne działki powstałe z podziału, a pozyskane w ten sposób środki pieniężne przeznaczyć na wybudowanie domu jednorodzinnego na jednej z wydzielonych działek. W przypadku braku chętnych na zakup ww. działek planuje dokonać zamiany całej nieruchomości (tj. 8 działek budowlanych i 1 przeznaczoną na drogę wewnętrzną) na domek jednorodzinny do remontu. Zamiar sprzedaży działek zgłosił do profesjonalnego biura obrotu nieruchomościami.

Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych oraz treści powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że czynność sprzedaży działek gruntu wydzielonych przez Pana z działki nr 10/27 lub czynność ich zamiany na dom jednorodzinny, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z treści wniosku wynika, że nieruchomość nabył Pan w celu budowy domu jednorodzinnego, jednak w wyniku zmiany sytuacji finansowej ? braku środków na budowę i braku zdolności kredytowej, był zmuszony zrezygnować z tego zamiaru. W 2009 r. wystąpił z wnioskiem o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i przeznaczenie działki pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a także podjął decyzję o podziale gruntu na mniejsze działki i obecnie ich sprzedaży, w celu pozyskania środków finansowych na budowę własnego domu na jednej z nich. Zamianę wydzielonych działek na dom jednorodzinny planuje Pan w przypadku, jeśli nie uda się ich sprzedać. Ponadto nie dokonywał żadnych innych czynności charakteryzujących działanie handlowca.

Z okoliczności niniejszej sprawy wynika zatem, że podjęcie działań takich jak wystąpienie o zmianę przeznaczenia gruntu oraz podział działki na mniejsze w celu ich sprzedaży, było spowodowane chęcią wybudowania własnego domu. Zatem przy sprzedaży lub zamianie wydzielonych działek gruntu, nie będzie Pan działał w charakterze podatnika, a tym samym nie będą to czynności dokonywane w ramach działalności gospodarczej. W konsekwencji sprzedając ww. działki gruntu lub dokonując ich zamiany na inną nieruchomość, będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, sprzedaż lub zamiana ww. działek gruntu, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.