Zwolnienie od podatku usług prowadzenia punktów kasowych.

Zwolnienie od podatku usług prowadzenia punktów kasowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług prowadzenia punktów kasowych - jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług prowadzenia punktów kasowych.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.


Spółka ? w przypadku przystąpienia do przetargu nieograniczonego i udzielenia Jej zamówienia publicznego ? mogłaby realizować usługę pn. ?Prowadzenie punktów kasowych?, na rzecz gminnej jednostki pomocniczej ? zakładu budżetowego, który jest powołany m.in. do zarządzania miejskim transportem zbiorowym. Zamówienie obejmuje przyjmowanie w punkcie kasowym opłat za przejazdy środkami komunikacji miejskiej na zasadzie utargów za bilety. Bilety oraz uzyskane z ich sprzedaży utargi będą stanowiły własność jednostki gminnej. W ramach zobowiązania umownego, Spółka, jako wykonawca zamówienia publicznego, będzie również zobowiązana do sporządzania raportów i dokonywania bieżących rozliczeń. Spółka będzie działała w imieniu i na rzecz zamawiającego. Miejscem świadczenia usług będą punkty kasowe zlokalizowane na terenie miasta. Obiekty te, jako zasoby gminne, będą użyczane nieodpłatnie w celu świadczenia usługi polegającej na prowadzeniu punktów kasowych.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy Spółka ? w przypadku realizacji przedmiotowych usług ? postąpi prawidłowo, jeśli zastosuje zwolnienie od podatku...


Zdaniem Wnioskodawcy, opisane usługi prowadzenia punktów kasowych, jako związane z pośredniczeniem w obrocie gotówkowym (pomiędzy pasażerami ? nabywcami usług komunikacyjnych, a ich organizatorem), są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ustawy.

Spółka wskazała, iż opisane usługi są klasyfikowane przez Urząd Statystyczny jako ?Pozostałe pośrednictwo pieniężne? o symbolu PKD (2007) 64.19.Z, symbol wg PKWiU (2008) ? 64.19.30.0 ?Pozostałe pośrednictwo pieniężne, gdzie indziej niesklasyfikowane? (źródło: www. stat.gov.pl). Opisany precedens interpretacyjny wskazuje na pobieranie opłat za gaz w okienku kasowym, jednakże Spółka stwierdziła, iż czynności w punkcie kasowym organizatora komunikacji zbiorowej są bardzo podobne do tych w punkcie pobierania opłat za gaz (różnią się typem usług), więc należy te stany faktyczne uznać za tożsame. Klasyfikacje urzędu statystycznego w zakresie wskazania prawidłowego symbolu Spółka uznała za właściwą i przyjęła również za własną, dla potrzeb ustalenia stawki podatku.

Podniosła ponadto, iż przed usunięciem załącznika nr 4 do ustawy, w miejsce którego ustawodawca rozszerzył zakres art. 43, opisane usługi były zakwalifikowane jako usługi pośrednictwa finansowego. Opisane w ustawie wyłączenia nie obejmowały ww. usług, zatem mieściły się one w ramach ustawowego zwolnienia od podatku.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlegają:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


W myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchyliły załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 3 wymieniał jako zwolnione usługi pośrednictwa finansowego ex (65-67) (z pewnymi wyłączeniami), i przeniosły uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w przypadku tych usług dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktu 40, regulującego zwolnienie od podatku usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji legalnej pojęć ?przekaz? i ?przekazać?, w celu ustalenia znaczenia tych pojęć należy się posłużyć definicjami ze słownika języka polskiego. Zgodnie z definicją zawartą we ?Współczesnym słowniku języka polskiego? pod red. B. Dunaja (Wydawnictwo Langenscheidt Polska Sp. z o.o., Warszawa 2007), słowo ?przekaz? oznacza ?pieniądze przekazane za pośrednictwem poczty lub innej instytucji; także: przekazanie, przesłanie tych pieniędzy; też: przekazanie komuś pieniędzy w taki sposób?. Natomiast ?przekazać ? przekazywać? znaczy m.in. ?wpłacać pieniądze w odpowiedniej instytucji, zlecając wypłacenie ich komuś?.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 ze zm.).

Według art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Jak stanowi ust. 13 powyższego artykułu, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (ust. 14 powyższego artykułu).


Stosownie do brzmienia ust. 15 ww. artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:


  1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
  2. usług doradztwa;
  3. usług w zakresie leasingu.


Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji legalnej pojęć ?ściągać? i dług?. Zgodnie z definicją zawartą we ?Współczesnym słowniku języka polskiego? pod red. B. Dunaja, słowo ?ściągać? oznacza m.in. ?zdejmować z kogoś lub z czegoś jakąś powłokę, górną warstwę, coś, co pokrywa, przykrywa?, natomiast dług to ?pieniądze, które się pożyczyło i musi się oddać; zobowiązanie wynikające z faktu pożyczenia od kogoś pieniędzy?.

Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, stanowi implementację regulacji wynikających z art. 135 ust. 1 lit. d) ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którą państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka ? w przypadku przystąpienia do przetargu nieograniczonego i udzielenia Jej zamówienia publicznego ? będzie realizować usługę pn. ?Prowadzenie punktów kasowych?, na rzecz gminnej jednostki pomocniczej. Zamówienie polega na przyjmowaniu w punkcie kasowym opłat za przejazdy środkami komunikacji miejskiej, na zasadzie utargów za bilety. Bilety oraz uzyskane z ich sprzedaży utargi będą stanowić własność jednostki gminnej. W ramach zobowiązania umownego Spółka będzie również zobowiązana do sporządzania raportów i dokonywania bieżących rozliczeń. Spółka będzie działa w imieniu i na rzecz zamawiającego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż do ww. usług będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku, przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Treść wniosku nie wskazuje, by przedmiotowe usługi były usługami ściągania długu, więc nie będzie do nich miał zastosowania przepis ograniczający prawo do zwolnienia od podatku, tj. art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika