Prawo do odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu dofinansowanego ze (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2011 r. (data wpływu 24 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu, w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka.

Projekt polega na wykonaniu koncepcji odwodnienia terenów zlokalizowanych na byłym lotnisku i zakładał refundację kosztów dokumentacji zrealizowanej w latach 2009-2010. Opracowana koncepcja pozwoliła wybrać najkorzystniejszy wariant robót i stanowiła podstawę do sporządzenia dokumentacji projektowo-kosztorysowej na budowę systemu odprowadzania wód deszczowych. Przygotowany w ramach projektu dokument posłuży Gminie do budowy infrastruktury, którą po wykonaniu będzie zarządzała. Powstała infrastruktura nie będzie podlegała dalszemu zbyciu, a Gmina nie pobiera opłat za odbiór wód deszczowych. Nie będzie również zawierała umów cywilnoprawnych, które byłyby podstawą pobierania opłat za odprowadzanie wód deszczowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od kosztów ponoszonych w ramach ww. projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść przepisów: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 15 ust. 1, 2 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług, § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 7 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), utworzenie systemu odprowadzania wód deszczowych jest zadaniem własnym gminy w zakresie ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej. Jako zadanie własne, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, w ocenie Gminy, powołującej treść art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik, który wykonuje czynności zwolnione, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. Skoro nie obciąża on swojej sprzedaży podatkiem od towarów i usług, nie ma podstaw, aby przyznać mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Uzasadniając swoje stanowisko, Gmina powołała wyrok WSA w Gdańsku z dnia 23 października 2008 r., sygn. akt I SA/Gd 286/08.

Gmina stwierdziła, że jeśli utworzenie systemu odprowadzania wód deszczowych stanowi czynność zwolnioną od podatku od towarów i usług, to nie może odliczyć podatku naliczonego od kosztów poniesionych w ramach realizowanego projektu. Podniosła, iż nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z ponoszeniem kosztów na działania dokonywane w ramach wykonywania zadań własnych gminy. Ponownie wskazała, że wynik realizacji projektu (tj. infrastruktura służąca odprowadzaniu wód deszczowych), nie posłuży wykonywaniu jakichkolwiek czynności odpłatnych, których podstawą miałyby być umowy cywilnoprawne. Okoliczność ta potwierdza więc brak związku opisanego wydatku z czynnościami opodatkowanymi. Tym samym ponoszony koszt projektu posłuży Gminie czynnościom zwolnionym od podatku od towarów i usług i jako taki uniemożliwia skorzystanie z odliczenia, zawartego w wydatkach, podatku od towarów i usług.

Reasumując Gmina stwierdziła, iż nie będzie miała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Ponadto należy wskazać, iż w latach 2009-2010 obowiązywały rozporządzenia Ministra Finansów, które regulowały powyższą kwestię w analogiczny sposób, tj.:

• rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2009 r. - w rozdziale 10 oraz § 8 ust. 3 i 4,
• rozporządzenie z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2010 r. - w rozdziale 9 oraz § 7 ust. 3 i 4.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści powołanego wcześniej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Od powyższej reguły opodatkowania czynności wykonywanych odpłatnie, ustawodawca przewidział wyjątki, które w przypadku dostawy towarów zostały zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy, a w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. A zatem świadczenie usług w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa ? nieodpłatnie - daje podstawę do traktowania tych usług jako niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W oparciu o zapis art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W art. 6 ust. 1 tej ustawy wskazano, iż do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 8 marca 1990 r., zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy m. in. (...) ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, a także, jak wskazuje pkt 3 tego ustępu, sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych (...).

Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na sporządzenie dokumentacji projektowo-kosztorysowej dotyczącej budowy systemu odprowadzania wód deszczowych, z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi (Gmina nie pobiera opłat za odbiór wód deszczowych). Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w § 8 ust. 3 i 4 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów.

Jednocześnie wskazuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy wykonywane przez Gminę czynności, o których mowa we wniosku, są zwolnione od podatku od towarów i usług, ponieważ nie postawiono w tym zakresie pytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.