Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu.

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 22 grudnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu pn. ?Z.? ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 12 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu pn. ?Z.?.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Gmina, w okresie od 28 lipca 2008 r. do 18 stycznia 2010 r., realizowała projekt pn. ?Z.?, dofinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007−2013. Urząd jest jednostką budżetową − organem administracyjno-podatkowym jednostki samorządu terytorialnego − powołaną do jej obsługi.

Urząd jest podatnikiem podatku od towarów i usług ma nadany NIP, gdyż w latach 1990−1994 prowadził bezpośrednio obsługę zarządu lokalami oraz obsługę gminnych wodociągów. Jednak w momencie utworzenia zakładu budżetowego, tj. dnia 15 września 1994 r. − Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej − wszelkie zadania w tym zakresie przeszły, jako zadania statutowe, do tego Zakładu. Urząd zajmuje się wyłącznie zadaniami administracyjnymi, podatkami i nie prowadzi działalności gospodarczej. Zakupiony samochód został przekazany dla Ochotniczej Straży Pożarnej, która nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wybór oferenta na dostawę samochodu wyłoniony został na podstawie ustawy o zamówieniach publicznych. Umowa na dostawę samochodu została zawarta w dniu 9 października 2009 r. Samochód został odebrany w dniu 28 grudnia 2009 r. (faktura z dnia 28 grudnia 2009 r.). Do ceny netto (600.000,00 zł) dostawca doliczył VAT w wysokości 7% (42.000,00 zł), faktura została opłacona w dniu 13 stycznia 2010 r. Urząd oraz OSP nie świadczą i nie będą świadczyć odpłatnych usług samochodem pożarniczym, gdyż służy on i będzie nadal służył do celów statutowych OSP, tj. gaszenia pożarów, likwidacji skutków zagrożeń, w tym ekologicznych i wypadków drogowych.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Gmina, bądź Urząd Gminy, mogą odzyskać opłacony podatek od towarów i usług z tytułu realizacji przedmiotowego projektu?


Zdaniem Wnioskodawcy, ani Gmina, ani Urząd, nie mogą odliczyć opłaconego podatku od towarów i usług. Gmina jest wnioskodawcą dla zrealizowanego projektu i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Urząd (jednostka powołana do obsługi Gminy nieposiadająca osobowości prawnej) był realizatorem projektu. Urząd nie świadczy żadnych odpłatnych usług w zakresie ochrony przeciwpożarowej, z których mógłby odzyskać zapłacony przy nabyciu samochodu pożarniczego podatek. Uzyskane środki finansowe nie są środkami określonymi w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 1 grudnia 2008 r., z późn. zm.) oraz § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (przepisy obowiązujące w momencie nabycia samochodu przeciwpożarowego).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powyższego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.


Uprzednio powyższe kwestie były uregulowane w analogiczny sposób m.in. w:


  1. rozdziale 10 oraz w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), które obowiązywało od dnia 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2009 r.;
  2. rozdziale 9 oraz w § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), które obowiązywało od dnia 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r.


Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w związku z realizacją przedmiotowego projektu ani Gminie, ani Urzędowi, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego samochodu ratowniczo-gaśniczego, ponieważ ? jak wynika z wniosku − nie jest on i nie będzie wykorzystywany do sprzedaży opodatkowanej Gminy, czy Urzędu (służy do celów statutowych Ochotniczej Straży Pożarnej). Nie przysługuje również prawo do odzyskania tego podatku, gdyż uzyskane dofinansowanie nie stanowi środków, o których mowa w powołanych rozporządzeniach Ministra Finansów.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika