Prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 29 grudnia 2011 r. i ? stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia otrzymała dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, osi 4 ?Leader?, działanie 4.1 ?Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju? na realizację. Parafia nie jest ?płatnikiem? podatku od towarów i usług i nie figuruje w ewidencji ?płatników? tego podatku. Nie wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej i nieopodatkowanej.

W ramach projektu Parafia podjęła czynności zmierzające do waloryzacji cennych zasobów kulturowych regionu, poprzez remont jednego z najstarszych zabytków kultury sakralnej z terenu gminy, tj. remontu zabytkowego drewnianego kościoła parafialnego oraz zgromadzenia, opracowania i przybliżenia bogatej historii wsi i obszaru K. mieszkańcom oraz odwiedzającym turystom, poprzez organizację festynu edukacyjno-integracyjnego dla mieszkańców oraz montaż tablicy informacyjnej zamontowanej w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła.

W toku realizacji projektu wykonano prace remontowo-budowlane oraz tablicę informacyjną. Zakupiono artykuły żywnościowe na potrzeby organizowanego festynu (prezentacja kuchni regionalnej). Wszystkie zakupione towary nie podlegały dalszej odsprzedaży, a działalność Parafii ma charakter niekomercyjny. Realizacja projektu nie miała związku ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku realizacji przedmiotowego projektu podatek od towarów i usług może zostać w jakikolwiek sposób odzyskany...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, wskazującego w polu 61 części E.3. wniosku art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) oraz § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku zawartego w fakturach za wykonane roboty i usługi budowlane. Ponadto Parafia wskazała, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, ponieważ wykonuje wyłącznie czynności zwolnione, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 31 i nie wykonuje również czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (fakt ten oraz status prawnopodatkowy Parafii potwierdza zaświadczenie wystawione przez Naczelnika Urzędu Skarbowego). Nie dokonała dobrowolnej rejestracji, o której mowa w art. 96 ust. 3 powołanej wyżej ustawy.

Parafia wskazała, że obiekt zabytkowego XVII-wiecznego kościoła (filia kościoła parafialnego) służy całej wspólnocie parafialnej, jak i wszystkim zainteresowanym dorobkiem kulturowym terenu dawnej K. Jest to obiekt czynny, wykorzystywany przez wspólnotę Kościoła Katolickiego oraz oddany do zwiedzania dla ogółu społeczeństwa w celach turystyki kulturowej (obiekt jest ujęty w Rejestrze Zabytków Województwa).

Końcowo podniosła, że wykonane w ramach inwestycji roboty budowlane (kapitalny remont szalowania wieży), są opodatkowane na ogólnych zasadach podatkiem od towarów i usług, w stawce podstawowej, a zakupy artykułów żywnościowych na potrzeby organizacji festynu integracyjnego dla mieszkańców sołectwa są opodatkowane w pozostałych stawkach podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, iż niniejsza interpretacji nie rozstrzyga kwestii zwolnienia przedmiotowego od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o podatku od towarów i usług wykonywanych przez Parafię czynności oraz obowiązku rejestracji jako podatnika dla potrzeb podatku, ponieważ nie zadano w tym zakresie pytania.

Informuje się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy ? Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączony do wniosku dokument nie był przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Parafii dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.