Uznanie sprzedaży działek za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2007 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach: 25 lutego i 10 marca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży działek za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Jest Pan właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 10 ha. Gospodarstwo było własnością Pana rodziców i rodziny od czasów przedwojennych. Przejął je Pan od rodziców w drodze darowizny w 1978 r., co zostało potwierdzone aktem notarialnym. Gospodarstwo prowadzi Pan do dnia dzisiejszego, zajmując się wcześniej chowem bydła hodowlanego, opasowego i produkcją zbóż, a obecnie uprawą użytków zielonych i pastwisk.

W 2003 r. wydzielił Pan z gospodarstwa kilka działek rolnych, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne szeregowe i bliźniacze. Od marca 2004 r. działki te zostały objęte podatkiem od towarów i usług przez Urząd Skarbowy, co uważa Pan za niesłuszne, budzące wiele kontrowersji i niejasności.

Wskazał Pan, iż w przyszłości ma zamiar sprzedać działki jednemu nabywcy, w wyniku jednej transakcji. Będą one oferowane do sprzedaży osobiście przez Pana, bez pośredników. Oświadczył Pan, iż nie dokonywał przygotowania gruntu do sprzedaży poprzez uzbrojenie terenu, czy też przekwalifikowanie na tereny budowlane. Są to grunty typowo rolnicze i w dalszym ciągu uprawiane rolniczo.

W przeszłości nie nabywał Pan żadnych gruntów. Do 2006 r. sprzedał sześć działek rolnych, wydzielonych z gospodarstwa rolnego, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe. W celu rozliczenia tych transakcji zarejestrował się Pan jako podatnik VAT czynny i odprowadził podatek należny. Obecnie nie prowadzi Pan żadnej, oprócz zajmowania się gospodarstwem rolnym, działalności gospodarczej. Na dzień dzisiejszy nie jest Pan podatnikiem VAT czynnym.

W przyszłości nie planuje Pan masowo zbywać gruntów. Jeżeli dojdzie do sprzedaży, będą to grunty rolne (w sumie trzy działki), w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne, drogę i osadnik wodny.

W związku z powyższym zadano pytanie, sprowadzające się do treści:

Czy zarówno dokonana, jak i mogąca wystąpić w przyszłości sprzedaż działek rolnych, wydzielonych z gospodarstwa rolnego, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy osoba fizyczna wydzieli z własnego gospodarstwa rolnego kilka działek rolnych, przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne, jeżeli stanowią one majątek osobisty, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazał Pan, iż w momencie sprzedaży są one nadal działkami rolnymi, przeznaczonymi pod zabudowę jednorodzinną szeregową, bliźniaczą. Status działki typowo budowlanej uzyskują bowiem dopiero po udzieleniu pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego, o które występuje osoba nabywająca działkę jako rolną, a nie budowlaną.

W interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2008 r. znak ITPP2/443-273/07/KL oceniono powyższe stanowisko jako nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości, Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie.

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Ol 503/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, podzielając stanowisko organu, oddalił skargę.

W skardze kasacyjnej z dnia 2 lutego 2009 r. zakwestionował Pan stanowisko sądu I instancji. Wyrokiem z dnia 9 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1655/11 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżony wyrok, jak również interpretację indywidualną.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że w świetle orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., podjętego w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w przedmiotowej sprawie nadal aktualne są wywody zawarte w wyroku NSA w składzie siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r.

sygn. akt I FPS 3/07, wskazujące na kryteria jakimi należy kierować się przy określaniu, czy w danym przypadku podmiot wykonuje określone czynności w ramach działalności gospodarczej, czy też zarządza majątkiem prywatnym. Zatem każdorazowo konieczne jest ustalenie, czy w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Również kwestia dokonania podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, sama z siebie nie jest decydująca.

Wobec powyższego, zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie istotna jest przede wszystkim ocena, czy z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Skarżący, w celu dokonania spornej sprzedaży gruntów, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący ?działalność gospodarczą? w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Fakt podjęcia takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną, Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, developerskich, czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Sąd w uzasadnieniu wyroku zwrócił uwagę, iż z treści złożonego wniosku o interpretację wynika, że Skarżący nabył grunty rolne na podstawie darowizny od rodziców, do zmiany planu zagospodarowania przestrzennego doszło nie z jego inicjatywy i nie dokonywał czynności związanych z uzbrojeniem tych działek. Z zawartej w przedmiotowym orzeczeniu NSA oceny prawnej wynika zatem, iż sam fakt sprzedaży gruntów przez rolnika nie świadczy - na co wyraźnie wskazał TSUE w wyroku z 15 września 2011 r. - o tym, że tylko z tego powodu, sprzedając te grunty, jest on podatnikiem podatku od towarów i usług. Mając powyższe na uwadze, w przedstawionych we wniosku o interpretację okolicznościach, trudno doszukać się działań Skarżącego charakterystycznych dla działań handlowca.

W dniu 9 grudnia 2011 r. do tut. organu wpłynął wyrok wydany przez Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 9 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1655/11, uchylający zaskarżone orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 18 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Ol 503/08 oraz interpretację z dnia 18 marca 2008 r. znak ITPP2/443-273/07/KL.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, w związku z przepisem art. 153 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2011 r. sygn. akt I FSK 1655/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.