Raty leasingu finansowego podlegały opodatkowaniu w chwili wydania towaru i nie zachodzi obowiązek (...)

Raty leasingu finansowego podlegały opodatkowaniu w chwili wydania towaru i nie zachodzi obowiązek powtórnego ich opodatkowania po zerwaniu umowy leasingu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu zerwania umowy leasingu - jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 24 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony dnia 25 lutego 2008 r. i 10 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania z tytułu zerwania umowy leasingu.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W roku 2005 Spółka zawarła z firmą leasingową umowę leasingu finansowego dotyczącą pieca do wypalania porcelany na okres pięciu lat. Przedmiot leasingu został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i podlega amortyzacji przez okres trwania umowy (przyśpieszona amortyzacja od listopada 2006 r.) W roku 2008 (czyli w trakcie trwania umowy leasingu) z inicjatywy Spółki zawarta umowa zostanie zerwana i nastąpi sprzedaż pieca ponieważ przestał on być firmie przydatny i obecnie obciąża ją finansowo. Firma leasingowa musiała jednak wyrazić zgodę na jego sprzedaż, gdyż jest prawnym właścicielem pieca, a Spółka jest jedynie korzystającym z tytułu umowy leasingu. Przyszły nabywca zgodził się go zakupić, jednak za cenę niższą niż raty leasingowe, które pozostały Spółce do zapłaty. Wynika to z konieczności rozmontowania urządzenia i wiąże się z ryzykiem uszkodzenia materiałów ogniotrwałych i utraty gwarancji pieca. Kwota uzyskana z tytułu sprzedaży zostanie jednorazowo przekazana na konto finansującego (leasingodawcy). Z uwagi na planowane zerwanie umowy firma leasingowa uznaje, że przysługuje jej roszczenie odszkodowawcze w wysokości stanowiącej różnicę między uzyskanymi kwotami z tytułu sprzedaży pieca, a łączną sumą rat leasingowych pozostających Spółce do spłaty zgodnie z zawartą umową. Poniesiona szkoda będzie polegała na tym, że Spółka dokona mniejszej wpłaty niż ustalona suma rat leasingowych oraz nastąpi utrata kwot odsetek. Na wniosek Spółki odszkodowanie zostanie rozłożone na dwanaście nierównych rat, przy czym jest możliwe, że terminy spłat będą się pokrywały z terminami ustalonych pierwotnie rat leasingowych.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy istnieje konieczność opodatkowania podatkiem od towarów i usług wypłaconego odszkodowania...


Zdaniem Wnioskodawcy zapłacone odszkodowanie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


W myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towaru na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, zawartej na czas określony, lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. W myśl art. 7 ust. 9 ustawy przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy, w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (??..).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że firma leasingowa dokonała na rzecz Spółki dostawy towaru w wykonaniu umowy leasingu finansowego. Charakter tej umowy potwierdza także interpretacja indywidualna z dnia 31 stycznia 2008 r. znak ITPB3/423-248/07/MT wydana w odniesieniu do tego samego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnych charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W trakcie trwania przedmiotowej umowy Spółka zadecydowała o zaprzestaniu użytkowania przedmiotu leasingu, który dotychczas amortyzowała. Spółka naruszyła warunki umowy, gdyż zerwała ją przed upływem pięciu lat, jednak pod względem finansowym będzie ona realizowana. Część należności zostanie zapłacona dzięki środkom, które nabywca pieca przekaże bezpośrednio leasingodawcy, a ponieważ nie są one wystarczające na pokrycie całego zobowiązania, pozostała do spłaty kwota uregulowana zostanie przez Spółkę. Z powyższego wynika, że kwoty będące przedmiotem zapytania stanowią zwykłą płatność będącą elementem zawartej umowy leasingu finansowego (dostawy towaru), a zatem zostały one jednorazowo objęte opodatkowaniem w chwili wydania towaru (przedmiotu leasingu). Podatek od towarów i usług naliczono i wykazano w wystawionej fakturze VAT. Kwoty te mimo, iż nie zostały jednorazowo zapłacone, uwzględnia się w podstawie opodatkowania zgodnie z powołanym art. 29 ustawy. Po stronie leasingodawcy spowodowały one wystąpienie obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 4 ustawy.

Reasumując, środki finansowe, które Spółka zobowiązana jest przekazać leasingodawcy były uwzględnione w podstawie opodatkowania przedmiotu leasingu i w konsekwencji zgodnie z powołanymi przepisami winny być opodatkowane w związku z jego wydaniem. Nie zachodzi więc obowiązek powtórnego ich opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika