Prawo do odliczenia podatku. sygn: ITPP2/443-421/12/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 5 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 9 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadząc działalność gospodarczą (gabinet kosmetyczny) i rozliczając się w podatkowej księdze przychodów i rozchodów korzystała Pani ze zwolnienia od podatku. Nie była Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uzyskała Pani dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 na realizację inwestycji, w ramach którego instytucja zarządzająca zatwierdziła 10 marca 2010 r. do wypłaty kwotę dofinansowania w wysokości 165.132,33 zł (60% wartości kosztów kwalifikowanych projektu). Realizacja projektu obejmowała w cenach brutto:

• remont lokalu ? 43.814,75 zł (zestawienie faktur od 3 czerwca 2009 r. do 20 sierpnia 2009 r.),,
• zakup i montaż wyposażenia lokalu ? 11.058,90 zł ( zestawienie faktur od 3 czerwca 2009 r. do 20 sierpnia 2009 r.),
• zakup i montaż żelazka antycellulitowego ? 28.000 zł (31 lipca 2009 r.),
• zakup i montaż bieżni w podciśnieniu ? 42.700 zł (31 lipca 2009 r.),
• zakup i montaż lasera IPL+RF - 92.000 zł (zakup 31 sierpnia 2009 r.),
• zakup i montaż sauny fińskiej - 29.999,99 zł (20 sierpnia 2009 r.),
• zakup i montaż kapsuły Hydro SPA - 33.000 zł (31 lipca 2009 r.),
• zakup komputera przenośnego ze specjalistycznym oprogramowaniem ? 3.618,80 zł (24 sierpnia 2009 r.),
• budowa strony internetowej ? 3.600 zł (15 września 2009 r.).

Remont oraz wyposażenie lokalu dotyczyły lokalu przeznaczonego wyłącznie do działalności gospodarczej. Po dokonaniu zakupów prowadziła Pani działalność gospodarczą jako podatnik zwolniony od podatku od towarów i usług do dnia 25 lutego 2011 r., natomiast po tej dacie stała się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wszystkie inwestycje zostały potwierdzone fakturami VAT, którymi beneficjent dysponuje.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy istnieje możliwość odzyskania podatku od towarów i usług z faktur inwestycyjnych na podstawie art. 91 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, lub innych aktów prawnych, mając na uwadze, że korzystała Pani w tym okresie ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy?
2. Czy istnieje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur za okres, w którym korzystała Pani ze zwolnienia?
3. Czy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie wyklucza takiej możliwości?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne, na które przyznane zostało dofinansowanie?

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Natomiast przepisy rozdziału 5 powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Artykuł 86 ust. 10 pkt 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Z ust. 11 tego artykułu wynika, że jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują wiele sytuacji, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. W oparciu o ust. 4 powołanego artykułu, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Wskazany powyżej przepis ustawy przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem ? z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego ? należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Z art. 88 ust. 4 nie wynika bowiem, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością.

Ponadto ustawa reguluje możliwość dokonywania korekt, w związku ze zmianą przeznaczenia nabytych towarów i usług. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z treścią ust. 1 ww. artykułu, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Z regulacji ust. 3 tego artykułu wynika, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy w roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a przypadku zakończenia działalności gospodarczej ? w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy,

W myśl ust. 7 tegoż artykułu, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do ust. 7a powyższego artykuł, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zgodnie z ust. 7b tegoż artykułu, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

W myśl ust. 7c powyższego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż prowadząc działalność gospodarczą (gabinet kosmetyczny) korzystała Pani do dnia 24 lutego 2011 r. ze zwolnienia podmiotowego. Uzyskała Pani dofinansowanie na realizację inwestycji w wysokości 165.132,33 zł (60% wartości kosztów kwalifikowanych projektu). W ramach przedmiotowej inwestycji dokonała Pani remontu lokalu (43.814,75 zł) oraz poniosła koszty związane z jego wyposażeniem (11.058.90 zł). Nabyła także sprzęt w postaci żelazka antycellulitowego (28.000 zł), bieżni (42.700 zł), lasera (92.000 zł), sauny fińskiej (29.999,99 zł), kapsuły Hydro SPA (33.000 zł), komputera przenośnego (3.618,80 zł) oraz budową strony internetowej (3.600 zł). Przedmiotowe zakupy dokonała w okresie od 3 czerwca 2009 r. do 15 września 2009 r. W dniu 25 lutego 2011 r. dokonała rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż w związku ze zmianą przeznaczenia środków trwałych o wartości powyżej 15.000 zł, tj. żelazka antycellulitowego, bieżni w podsiśnieniu, lasera, sauny fińskiej i kapsuły Hydro SPA, wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej ? jak wynika z treści wniosku ? od momentu zakupu (2009 r.), miała Pani prawo do skorygowania 1/5 nieodliczonego podatku naliczonego związanego z ich zakupem w deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2012 r., zgodnie z art. 91 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast pozostałe 2/5 nieodliczonego podatku naliczonego - przy założeniu, że zakupy te będą służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym - będzie Pani mogła odliczyć odpowiednio w deklaracjach VAT-7 za miesiące styczeń 2013 i 2014 r.

Powyższego uprawnienia nie wykluczają zapisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei w przypadku środków trwałych o wartości początkowej nieprzekraczającej 15.000 zł (wyposażenie lokalu, komputer) należy stwierdzić, iż w świetle art. 91 ust. 7c ustawy nie przysługuje Pani prawo do dokonania korekty nieodliczonego podatku naliczonego. Powyższe dotyczy również wydatków związanych z remontem lokalu, a także budową strony internetowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.