Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2012 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniach 3 i 16 lipca 2012 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług hotelowych i gastronomicznych
- jest nieprawidłowe,
• prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług wynajmu sal szkoleniowych i usług cateringowych
- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 3 i 16 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z prowadzeniem i organizacją szkoleń.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan i organizuje szkolenia, w ramach których - jeśli klient tego oczekuje - zapewnia sale szkoleniowe, catering, nocleg i wyżywienie osobom biorącym udział w szkoleniu. Odsprzedaje Pan tę usługę jako ?koszt organizacji szkolenia ze stawką 23%?. Podpisał Pan umowy z kontrahentami, w których główną usługą są szkolenia, a usługi pomocnicze są tylko elementem usługi głównej. Świadczone usługi w zakresie szkoleń są opodatkowane 23% stawką podatku.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy przysługuje prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia usług cateringowych, gastronomicznych, wynajmu sal szkoleniowych oraz usług hotelowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w całości z tytułu nabycia usług cateringowych, hotelowych, gastronomicznych i wynajmu sal szkoleniowych, gdyż wchodzą one w skład usługi głównej, jaką jest przeprowadzenie szkolenia. Dodał Pan, że nabycie ww. usług zostało udokumentowane fakturami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług hotelowych i gastronomicznych,
  
• prawidłowe - w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług wynajmu sal szkoleniowych i usług cateringowych.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu podano, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że odliczyć można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepis art. 88 ww. ustawy określa przypadki, w których nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego.

I tak stosownie do ust. 1 pkt 4 lit. b tego artykułu, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

W myśl zapisów art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

W świetle art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z powyższego przepisu wynika, iż oznaczenie PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do tej klasyfikacji.

Według art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 77/1), usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Stosownie do brzmienia ust. 2 powyższego artykułu, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Uregulowania powyższego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca 2011 r. i wiążą w całości oraz są bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Należy więc je stosować w celu identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

Wprawdzie w odniesieniu do usług wymienionych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku o towarów i usług ustawodawca nie powołał symbolu PKWiU, nie ma jednak przeszkód, aby posłużyć się tą klasyfikacją pomocniczo.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., dla celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W dziale 56 (?Usługi związane z wyżywieniem?) tej klasyfikacji, pod symbolem PKWiU 56.2 normodawca wskazał ?Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne?, pod symbolem PKWiU 56.21 ? ?Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)?, natomiast pod symbolem PKWiU 56.29 ?Pozostałe usługi gastronomiczne?.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan i organizuje szkolenia, w ramach których - jeśli klient tego oczekuje - zapewnia sale szkoleniowe, catering, nocleg i wyżywienie osobom biorącym udział w szkoleniu. Odsprzedaje Pan tę usługę jako ?koszt organizacji szkolenia ze stawką 23%?. Podpisał Pan umowy z kontrahentami, w których główną usługą są szkolenia, a usługi pomocnicze są tylko elementem usługi głównej. Świadczone usługi w zakresie szkoleń są opodatkowane 23% stawką podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem usług cateringowych i wynajmu sal szkoleniowych, jeżeli usługi te - jak wynika z treści wniosku - są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (świadczenie usług w zakresie szkoleń), o ile nie zachodzą przesłanki wyłączające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w odniesieniu do nabywanych usług gastronomicznych i noclegowych - wbrew Pana twierdzeniu - nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z uwagi na brzmienie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, przy czym bez znaczenia pozostaje fakt, iż usługi te składają się na usługę organizacji i przeprowadzenia przez Pana usługi szkoleniowej.

Informuje się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości zastosowania stawki podatku 23% w odniesieniu do świadczonych przez Pana usług w zakresie szkoleń, gdyż w tym zakresie nie przedstawiono stanowiska i nie zadano pytania, a fakt ten przyjęto jako element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).