Wyłączenie z opodatkowania czynności przekazania, w wyniku podziału przez wydzielenie, do istniejącej (...)

6.7.2012

Wyłączenie z opodatkowania czynności przekazania, w wyniku podziału przez wydzielenie, do istniejącej spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2012 r. (data wpływu 24 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności przekazania, w wyniku podziału przez wydzielenie, do istniejącej spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności przekazania, w wyniku podziału przez wydzielenie, do istniejącej spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług architektonicznych, zarówno w zakresie inwestycji budowlanych, jak i architektury wnętrz, przy wykorzystaniu najnowszych osiągnięć technologicznych. Działalność architektoniczna prowadzona jest przy udziale wykwalifikowanych architektów oraz personelu pomocniczego.

Do działalności architektonicznej przypisane są m.in.:

zatrudnieni na umowę o pracę oraz współpracujący ze Spółką architekci oraz personel pomocniczy,
prawa i obowiązki wynikające z zawartych z klientami umów dotyczących realizacji/przygotowania poszczególnych projektów,
własność urządzeń, mebli, materiałów używanych do działalności architektonicznej,
wartości niematerialne i prawne (m.in. licencje i oprogramowanie komputerowe) związane z działalnością architektoniczną,
prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów, m.in. z umów leasingu, umowy kredytu w rachunku bieżącym, umów na wykonanie projektów architektonicznych,
prawa i obowiązki wynikające z toczących się postępowań ofertowych (na etapie przed zawarciem umowy o wykonanie projektu architektonicznego) dotyczące m.in. projektów D. oraz C. M. N.,
należności i zobowiązania związane z działalnością architektoniczną,
wewnętrzne procedury i know-how związane z działalnością architektoniczną,
prawa autorskie do stworzonych projektów.

Działalność architektoniczna stanowi wiodącą (w sensie generowanych przychodów) działalność Spółki, która prowadzi również działalność inwestycyjną polegającą na poszukiwaniu i nabywaniu nieruchomości, nadzorze i prowadzeniu budowy na nabytych nieruchomościach, łącznie z zastępstwem inwestorskim i generalnym wykonawstwem, jak też na pozyskiwaniu nowych inwestycji, prowadzeniu przedsięwzięć typu joint venture, inwestycjach w spółki kapitałowe i osobowe, zarządzaniu składnikami majątku celem zwiększenia ich wartości, etc. W związku z działalnością inwestycyjną Spółka posiada udziały w 3 spółkach z o.o. (spółkach zależnych.

Obecnie, w ramach działalności inwestycyjnej, Spółka zarządza m.in. następującymi aktywami:

lokal usługowy oraz miejsce postojowe znajdujące się w G. przy ul. K.,
lokal biurowy i miejsce postojowe położone w G. przy ul. S.,
udziały w spółkach zależnych,
należności związane m.in. ze zwrotem zaliczki dotyczącej umowy przedwstępnej na nabycie działki i pawilonu handlowo-usługowego znajdujących się w W. przy ul. W.,
zobowiązania (m.in. umowa kredytowa dotycząca zakupu lokalu przy ul. K.),
środki pieniężne na rachunku bankowym.

Przedstawiona lista aktywów jest aktualna na dzień sporządzenia wniosku i może ulec zwiększeniu w zależności od przyjętej strategii inwestycyjnej.

Zarówno działalność architektoniczna, jak i działalność inwestycyjna, są wyodrębnione organizacyjnie, biznesowo oraz funkcjonalnie i prowadzone są w ramach odrębnych działów, wydzielonych w ramach struktury organizacyjnej Spółki.

Działalność inwestycyjna zorganizowana jest w ramach wyodrębnionego, na podstawie zarządzenia Prezesa Zarządu Spółki, Działu działalności inwestycyjnej. Działalność inwestycyjna jest wyodrębniona od działalności architektonicznej również na gruncie finansowym. Przychody i koszty generowane przez Dział działalności inwestycyjnej są odrębnie ewidencjonowane w systemie księgowym Spółki. Prowadzony jest także odrębny rejestr składników majątkowych przypisanych do tego Działu i ich wycena. Ponadto, w ramach Działu działalności inwestycyjnej, opracowywane są odrębne prognozy finansowe i strategie w zakresie zarządzania aktywami.

Między działalnością architektoniczną a działalnością inwestycyjną istnieją istotne różnice, które przejawiają się na licznych płaszczyznach, takich jak rodzaj oferowanych produktów, zakres obowiązków i zadań osób odpowiedzialnych za poszczególne rodzaje działalności, rodzaj zaangażowanych aktywów. Działalności te mają odmienny charakter biznesowy oraz wiążą się ze specyficznymi ryzykami prawnymi i biznesowymi. Pierwsza z tych działalności polega zasadniczo na tworzeniu projektów budynków i ich wnętrz, podczas gdy druga jest skoncentrowana na zarządzaniu nieruchomościami oraz udziałami w spółkach zależnych oraz przedsięwzięciach inwestycyjnych typu joint venture. W rezultacie działalność prowadzona w obu tych obszarach wymaga odmiennej specjalistycznej wiedzy i prowadzona jest przy użyciu odrębnych materialnych i niematerialnych składników majątkowych.

Obecnie wspólnicy Spółki podjęli decyzję o wdrożeniu nowego modelu biznesowego, w ramach którego rozważane jest rozdzielenie działalności inwestycyjnej od działalności architektonicznej w sensie prawnym poprzez przeniesienie działalności inwestycyjnej, prowadzonej w ramach Spółki, do odrębnego podmiotu gospodarczego. W nowym modelu działalność inwestycyjna będzie prowadzona przez odrębną spółkę z o.o. Obok korzyści związanych ze sprawniejszym zarządzaniem działalnością inwestycyjną oraz działalnością architektoniczną, prawne usankcjonowanie biznesowej odrębności Działu działalności inwestycyjnej pozwoli również na wprowadzenie przejrzystości, szczególnie w zakresie zarządzania kosztami i kontroli ich generowania osobno dla działalności architektonicznej i inwestycyjnej, a także rozdział ryzyk biznesowych i prawnych związanych z obiema działalnościami. Dodatkowo rozdzielenie działalności inwestycyjnej i działalności architektonicznej może wpłynąć pozytywnie na poziom zainteresowania potencjalnych inwestorów nabyciem jedynie jednej z prowadzonych działalności.

Osiągniecie zamierzonego celu zostanie zrealizowane poprzez przeprowadzenie podziału Spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), tj. wydzieleniu działalności inwestycyjnej i przeniesieniu jej do istniejącej spółki z o. o., która będzie prowadzić działalność inwestycyjną w takim samym zakresie i z wykorzystaniem takich samych składników materialnych i niematerialnych, jak Spółka w zakresie dotyczącym działalności inwestycyjnej.

W wyniku planowanego wydzielenia do ww. spółki przeniesione zostaną składniki majątkowe i niemajątkowe związane z działalnością inwestycyjną zorganizowaną w ramach Działu działalności inwestycyjnej. W szczególności będą to:

prawo własności udziałów w spółkach zależnych,

nieruchomości należące do Spółki w postaci:

lokalu usługowego oraz miejsca postojowego znajdujące się w G. przy ul. K.,
lokalu biurowego oraz miejsca postojowego położone w G. przy ul. S.;
prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez Spółkę, związanych z działalnością inwestycyjną prowadzoną w oparciu o wydzielane składniki majątkowe (w tym umowy ochrony mienia, dostawy energii elektrycznej, wody, etc.);
wewnętrzne procedury i know-how związane z działalnością inwestycyjną obejmujące, m.in. metodologię kalkulacji przychodów i kosztów z działalności inwestycyjnej, prognozy finansowe i strategie rozwoju dotyczące działalności inwestycyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisane zespoły składników materialnych i niematerialnych tworzących działalność inwestycyjną oraz działalność architektoniczną stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji podział Spółki przez wydzielenie działalności inwestycyjnej nie będzie podlegał opodatkowaniu na gruncie tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podział Spółki przez wydzielenie nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka wskazała, że zarówno zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących działalność inwestycyjną, jak i zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących działalność architektoniczną stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy, ponieważ będą spełniać warunki opisane w tym przepisie, tj. stanowią organizacyjnie i finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie zespoły składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, które jednocześnie mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Spółka wskazała, iż spółkę kapitałową można podzielić na dwie lub więcej spółek kapitałowych, o czym stanowi art. 528 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z brzmieniem art. 529 § 1 pkt 4 Ksh, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

W ocenie Spółki, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania do transakcji podziału przez wydzielenie, gdyż czynność ta nie stanowi dostawy przez spółkę dzieloną na rzecz spółki przejmującej w zamian za wynagrodzenie. Transakcja podziału prawnego realizowana jest pomiędzy udziałowcami spółki dzielonej i przejmowanej, a pomiędzy udziałowcami dochodzi do rozliczenia w zamian za przesunięcie majątku. Mimo, że obie spółki, tj. zarówno Wnioskodawca, jak i ?nowa? spółka posiadają (będą posiadały) formalnie status podatnika VAT, nie będą działać w takim charakterze, realizując planowany podział.

Spółka stoi na stanowisku, że nie jest możliwe potraktowanie podziału poprzez wydzielenie jako transakcji gospodarczej, gdyż przeniesienie części majątku spółki dzielonej na spółkę przejmującą, będące skutkiem podziału, stanowi w istocie element dokonywanych przekształceń własnościowych ?na poziomie udziałowca? obu zaangażowanych podmiotów. Ponieważ Wnioskodawca (spółka dzielona), działa w ramach analizowanej instytucji prawnej podziału przez wydzielenie, jako bierny przedmiot, a nie podmiot dokonywanych przekształceń, nie można uznać, że może być w tym zakresie postrzegany jako niezależny podmiot transakcji podlegającej opodatkowaniu. Tak więc podział spółki kapitałowej przez wydzielenie i przeniesienie na spółkę nowo zawiązaną części majątku spółki dzielonej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. wykonując czynność podziału przez wydzielenie, obie spółki, mimo faktu, iż są lub będą podatnikami podatku od towarów i usług, wykonując przedmiotową czynność, nie będą działały w charakterze podatnika.

Spółka stwierdziła, iż - biorąc pod uwagę rozbieżne stanowiska organów podatkowych, jak też sądów administracyjnych - nawet gdyby uznać, że podział przez wydzielenie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, opisana we wniosku czynność będzie transakcją neutralną na gruncie tej ustawy, w sytuacji, gdy działalność inwestycyjna spełniać będzie warunki niezbędne do zakwalifikowania jej jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wskazała, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicję ZCP zawiera art. 2 pkt 27e ustawy, który stanowi, że jest to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych działań gospodarczych, który jednocześnie mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Spółka stoi na stanowisku, że opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących działalność inwestycyjną, stanowić będzie ZCP w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy, ponieważ będzie spełniać warunki opisane w tym przepisie, tj. będzie stanowić organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych działań gospodarczych, który jednocześnie mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W konsekwencji, podział przez wydzielenie będzie transakcją pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Stwierdziła, że aby zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za ZCP, powinny zostać spełnione poniższe warunki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół tych składników przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania;
zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
zespół ten jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zauważyła, że doktryna prawa podatkowego wskazuje, iż składniki materialne i niematerialne tworzą ZCP wówczas, gdy pozostają we wzajemnych relacjach pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z czymś więcej niż tylko z przypadkowym zbiorem elementów. Również organy podatkowe podkreślają, że składniki majątku muszą tworzyć zespół, a nie zbiór niepowiązanych ze sobą elementów. Oznacza to, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Podkreśliła, że takie rozumienie ZCP znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe i powołała kilka przykładowych.

Spółka wskazała, że co do zasady, zespół składników powinien zawierać elementy materialne (np. wyposażenie) oraz niematerialne (np. umowy, zobowiązania), które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, prowadzonej dotychczas przez podmiot dokonujący podziału. W wydanych w tym zakresie interpretacjach przepisów prawa podatkowego wyrażany jest również pogląd, że elementami zespołu składników stanowiących ZCP powinny być w szczególności aktywa trwałe i obrotowe. W większości interpretacji przepisów prawa podatkowego pojawia się teza, że określenie ?zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania?, oznacza, że konieczne jest wystąpienie co najmniej po jednym składniku z każdej z tych grup. Nie można zatem mówić o ZCP, gdy brakuje któregokolwiek z opisanych składników np. zobowiązań.

Zdaniem Spółki, zarówno działalność architektoniczna jak i inwestycyjna, stanowią wyodrębnione zespoły składników materialnych i niematerialnych, służące realizacji określonych zadań gospodarczych. Działalność architektoniczna obejmuje wszelkie składniki, które niezbędne są do prowadzenia działalności projektowej w odrębnym podmiocie, tj. umowy z klientami, umowy z pracownikami oraz współpracującymi architektami, doświadczenie i wiedzę, wyposażenie, oprogramowanie, formalne procedury wewnętrzne. Działalność inwestycyjna, oprócz udziałów w spółkach zależnych i nieruchomości, obejmuje również umowy z partnerami joint venture, umowy związane z nieruchomościami, w tym umowy przedwstępne, wiedzę i doświadczenie z zakresu prowadzenia działalności nieruchomościowo-inwestycyjnej, procedury oraz strategię inwestycyjną i środki pieniężne.

W ocenie Spółki, zarówno wydzielana działalność inwestycyjna, jak i działalność architektoniczna stanowią zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, wobec czego spełniają definicję ZCP.

Spółka zauważyła, że ustawodawca nie zdefiniował pojęcia ?wyodrębnienie organizacyjne?. Przy interpretacji pojęcia wyodrębnienia organizacyjnego pomocne są wydane przez organy skarbowe interpretacje indywidualne prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej nr IPPB5/423-164/10-2/MB z dnia 9 czerwca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że ?zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze?.

Dodała, że stanowisko to zostało również potwierdzone w dotychczasowym dorobku sądów administracyjnych (np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 października 2007 r., sygn. akt I SA/Lu 403/07). Tym samym, w ocenie Spółki, aby można było mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym, powinno dojść do wyodrębnienia wewnątrz przedsiębiorstwa poprzez utworzenie specjalnej, przeznaczonej do określonej działalności komórki, jednostki. W rozpatrywanej sprawie wydzielenie działalności inwestycyjnej nastąpiło w oparciu o zarządzenie Prezesa Zarządu Spółki, zgodnie z którym wyodrębniony został Dział działalności inwestycyjnej, a także przypisano mu określone odrębne funkcje oraz składniki majątku. Dział ten zarządza udziałami w spółkach zależnych oraz nieruchomościami należącymi do Spółki, zajmuje się działalnością inwestycyjną, poprzez:

nabywanie nieruchomości przez Spółkę, następnie sprzedaż tej nieruchomości wraz z przygotowanym dla niej projektem lub
zawieranie umowy przedwstępnej z deweloperem, przygotowanie projektu i sprzedaż,
inwestycje typu joint venture w nowe przedsięwzięcia, w tym w formie udziału w spółkach.

Spółka podniosła, że działalność ta jest prowadzona w sposób samodzielny. Oznacza to, iż Dział działalności inwestycyjnej będzie w stanie prowadzić dotychczasową działalność również po wydzieleniu do ?nowej? spółki. W wyniku wyodrębnienia Działu działalności inwestycyjnej utrwaliło się wyodrębnienie organizacyjne działalności architektonicznej, w tym przypisanie określonych składników majątku do działalności architektonicznej.

W ocenie Wnioskodawcy, zarówno wydzielana działalność inwestycyjna, jak i działalność architektoniczna spełniają warunek wyodrębnienia organizacyjnego.

Spółka nadmieniła, iż warunek wyodrębnienia finansowego uważa się za spełniony w sytuacji, gdy istnieje możliwość wyodrębnienia przychodów i kosztów związanych z daną działalnością. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej nr IPTPP2/443-698/11-5/AW z dnia 27 stycznia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że: ?wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa?. W interpretacji indywidualnej nr IPPP2/443-312/09-2/AS z dnia 9 czerwca 2009 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wskazano iż: ?zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby przenoszone należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze)?. Stanowisko powyższe zostało również potwierdzone w orzecznictwie sądów administracyjnych np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Kr 29/10).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, zarówno wydzielana działalność inwestycyjna, jak i działalność architektoniczna wypełniają kryteria wyodrębnienia finansowego, warunkujące istnieje ZCP. W szczególności Spółka stosuje politykę rachunkową, która pozwala na przypisanie przychodów i kosztów do odpowiedniej działalności. Przychody i koszty generowane przez działalność inwestycyjną i architektoniczną są ewidencjonowane przez Spółkę na odrębnych kontach, bądź z odpowiednią alokacją na MPK (miejsce powstawania kosztów). Ewidencja ta umożliwia jednoznaczną alokację danego składnika majątkowego do jednej z dwu działalności Spółki. Spółka ustala również odrębne cele strategiczne i finansowe, a także budżety w zakresie przychodów i kosztów, dla obu działalności.

Spółka podniosła, iż warunek samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych (określany niekiedy przez organy podatkowe jako wyodrębnienie funkcjonalne) oznacza, że warunkiem uznania zespołu składników za ZCP, jest możliwość samodzielnego funkcjonowania jako niezależny podmiot. Innymi słowy, zespół składników majątkowych tworzących ZCP nie tylko musi spełniać określone funkcje gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie, ale powinien również być w stanie prowadzić działalność samodzielnie, gdyby został wydzielony z istniejącego przedsiębiorstwa. Niezwykle istotne jest zatem wystąpienie elementu organizacyjnego spajającego niejako składniki majątkowe w pewną organizacyjną całość zdolną samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 26 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 1097/96, aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za ZCP, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Składniki majątkowe - materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP - muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, np. zakładu (por. wyrok z dnia 6 czerwca 2008 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, sygn. akt I SA/Wr 355/08, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. akt: I SA/GI 112/10). Na tę kwestię również zwracają uwagę organy skarbowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej nr IPPP1-443-1150/10-2/AS z dnia 16 grudnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził: ?Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa?.

Spółka stwierdziła, że obie działalności, tj. zarówno działalność architektoniczna jak i inwestycyjna, są wyposażone we wszelkie składniki majątkowe niezbędne do realizacji celów gospodarczych przypisanych tym działalnościom. W szczególności, po wydzieleniu działalności inwestycyjnej, ?nowa? spółka będzie kontynuowała działalność inwestycyjną w oparciu o wchodzące w jej skład składniki majątkowe, bez konieczności ich uzupełnienia. Jednocześnie pozostała po podziale działalność architektoniczna, będzie kontynuowana w oparciu o ten sam zespół składników, bez żadnych istotnych zmian. W konsekwencji, uznać należy, że zarówno działalność architektoniczna jak i inwestycyjna, są funkcjonalnie wyodrębnione, wobec czego spełniają definicję ZCP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać należy, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy zbywane w ramach tej czynności składniki stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślenia wymaga, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.