Czy ograniczenie możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony dotyczy wszelkich (...)

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 11 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem posiłków profilaktycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług rzeźnickich na rzecz podmiotów gospodarczych na terenie kraju. W celu wykonania ww. usług zatrudnia Pan pracowników, którym zobowiązany jest, na podstawie odrębnych przepisów prawa, zapewnić bezpłatnie posiłki profilaktyczne, w tym jednego ciepłego dziennie ze względu na niską temperaturę panującą w pomieszczeniach. Wskazał Pan, iż przepis art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie usług gastronomicznych. W związku z takim zapisem ma Pan wątpliwość, czy dostarczanie posiłków profilaktycznych stanowi usługę gastronomiczną w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Firma dostarczająca posiłki podaje na wystawionych fakturach klasyfikację statystyczną świadczonej usługi o symbolu PKWiU 55.51, tymczasem usługi gastronomiczne posiadają klasyfikację o symbolu PKWiU 55.30. Podniósł Pan, iż ww. przepis ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiąc o usługach gastronomicznych, nie wskazuje ich klasyfikacji statystycznej, tym samym trudno jest jednoznacznie zinterpretować, w stosunku do jakich usług żywieniowych ma on zastosowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ograniczenie możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony dotyczy wszelkich (poza wymienionymi w ustawie) form żywienia, czy ma zastosowanie wyłącznie w przypadku usług sklasyfikowanych w PKWiU 55.30, jako usługi gastronomiczne...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupu posiłków profilaktycznych dla pracowników dokonuje ze względu na ciążący na nim obowiązek. Nie mają one charakteru wydatków na reprezentację i stanowią koszt uzyskania przychodów. Wnioskodawca wskazał, iż klasyfikacja statystyczna rozróżnia usługi gastronomiczne, świadczone np. w restauracjach (PKWiU 55.3) i usługi stołówek, przygotowania i podawania posiłków (PKWiU 55.5). Wyjaśnił, iż korzysta z usług stołówek, przygotowania i podawania posiłków sklasyfikowanych w PKWiU 55.5. Skoro ustawodawca zastosował w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy zwrot ?usługi gastronomiczne?, to ograniczenie dotyczy wyłącznie tych usług, natomiast inne formy żywienia, nie klasyfikowane jako usługi gastronomiczne uprawniają do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca podniósł, iż w przypadku gdyby sam przygotował posiłki dla pracowników, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem urządzeń, naczyń, produktów, środków czystości, nie budziłoby wątpliwości. Z uwagi jednak, iż prowadzi działalność w niewielkim rozmiarze, a miejsce świadczenia usług przez Wnioskodawcę może ulec zmianie uważa ponoszenie znacznych wydatków na uruchomienie kuchni (najem lokalu, wyposażenie, zatrudnienie kucharza, spełnienie wymagań sanitarnych itp.) za nieracjonalne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl postanowień art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

1. przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedno i drugie,
2. nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Reguła ta wyłącza możliwość odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, w odniesieniu do wszystkich wydatków, ponoszonych w związku z nabyciem usług gastronomicznych o symbolu PKWiU 55.3, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób; przedmiotowe wyłączenie nie dotyczy także podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie. Oznacza to, że ograniczenie możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony ma zastosowanie wyłącznie w przypadku usług gastronomicznych sklasyfikowanych w PKWiU 55.3, jednakże poza wyjątkami wyżej wymienionymi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zobowiązany jest zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych (niska temperatura w pomieszczeniach) bezpłatnie posiłki profilaktyczne. Jak wskazał Wnioskodawca posiłki profilaktyczne nabywa od firmy, która świadczoną usługę klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 55.51.

Wskazać należy, że kwestie dotyczące wydawania pracownikom posiłków profilaktycznych reguluje przepis art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), zgodnie z którym pracodawca zobowiązany jest zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeśli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.

Rodzaje tych posiłków, wymagania jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279). I tak § 2 powołanego rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów stanowi, że posiłki powinny zawierać około 50-55% węglowodanów, 30-35% tłuszczów, 15% białek oraz posiadać wartość kaloryczną około 1000 kcal.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia posiłki te pracodawca zapewnia pracownikom wykonującym prace:

1. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000 kcal (8375 kJ) u mężczyzn i powyżej 1100 kcal (4605 kJ) u kobiet,
2. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura poniżej 10°C lub wskaźnik obciążenia termicznego (WBGT) wynosi powyżej 25°C,
3. związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1500 kcal (6280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1000 kcal (4187 kJ) u kobiet, wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym; za okres zimowy uważa się okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca,
4. pod ziemią.

Pracodawca zapewnia także posiłki pracownikom zatrudnionym przy usuwaniu skutków klęsk żywiołowych i innych zdarzeń losowych (§ 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera uregulowań dotyczących posiłków profilaktycznych, stąd też należy je identyfikować według klasyfikacji statystycznych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Zgodnie § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) ? nie dłużej niż do 31 grudnia 2008 r. Przedmiotowa klasyfikacja w grupowaniu: Sekcja H - usługi hotelarskie i gastronomiczne, w Dziale 55 ? usługi hoteli i restauracji, wyróżnia pod symbolami: (PKWiU 55.3) usługi gastronomiczne i (PKWiU 55.5) usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych.

Odnosząc zatem powołane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawionych przez firmę dostarczającą posiłki profilaktyczne, pod warunkiem jednakże, że będą to usługi sklasyfikowane w PKWiU 55.5 i posiłki będą spełniać wymogi określone w powołanym rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 ? 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.