Czy prawidłowe jest stanowisko, iż usługi finansowe świadczone przez Spółkę są zwolnione od podatku (...)

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2012 r., złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku usług polegających na wymianie walut, podstawy opodatkowania i momentu powstania obowiązku podatkowego dla tych usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza świadczyć w ramach grupy kapitałowej usługi wymiany walut, polegające na możliwości zawierania przez spółki zależne z grupy kapitałowej natychmiastowych transakcji wymiany walut wymienialnych (FX spot), terminowych transakcji wymiany walut wymienialnych (FX forward) i transakcji na opcjach walutowych, bezpośrednio ze Spółką. Transakcje te są traktowane jako ?instrumenty finansowe? w myśl ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c) ww. ustawy stanowi bowiem, iż ?instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są: (...) 2) niebędące papierami wartościowymi: (...) c) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne." Z projektu umowy ramowej, która ma regulować zasady świadczenia ww. usług finansowych przez Spółkę na rzecz spółek z grupy kapitałowej wynika, iż wynagrodzeniem jest kwota stanowiąca iloczyn kwoty transakcji i określonej marży na poziomie rynkowym za każdą jednostkę waluty będącej przedmiotem transakcji. Niezależnie od wyniku na transakcji, wynagrodzenie będzie należne w momencie zawarcia transakcji. Spółka będzie świadczyła ww. usługi na rzecz spółek zależnych na zasadach rynkowych. W myśl postanowień umowy, faktura VAT dokumentująca usługi będzie wystawiana w ciągu 7 dni kalendarzowych - po zakończeniu danego miesiąca za usługi wykonane w tym miesiącu.

Spółka nie ma możliwości przypisania wartości podatku naliczonego do sprzedaży zwolnionej związanej ze świadczonymi usługami finansowymi. Struktura podatku będzie wynosiła powyżej 99% obrotu opodatkowanego podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

• Czy prawidłowe jest stanowisko, iż usługi finansowe świadczone przez Spółkę są zwolnione od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług?
  

• Czy prawidłowe jest stanowisko, iż podstawę opodatkowania podatkiem stanowić będzie kwota wynagrodzenia należna Spółce z tytułu świadczonych usług finansowych?
  

• Czy prawidłowe jest stanowisko, iż obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług finansowych przez Spółkę, powstanie w dniu wystawienia faktury VAT, dokumentującej te usługi, jeżeli faktura VAT zostanie wystawiona w ciągu siedmiu dni kalendarzowych po zakończeniu danego miesiąca za usługi wykonane w tym miesiącu?
  

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi finansowe są zwolnione od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług, którego treść powołał. Spółka stwierdziła, że z ww. regulacji wynika, iż zwolnienie ma zastosowanie w przypadku usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe, określone w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi (z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi), a także usługi pośrednictwa w tym zakresie. Zdaniem Spółki, ww. przepis nie wprowadza żadnych ograniczeń co do podmiotu świadczącego ww. usługi. Ustawodawca odnosi się bowiem tylko do usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe (a także usług pośrednictwa w tym zakresie), co jest jedynym elementem determinującym zakres przedmiotowy zwolnienia. Innymi słowy, wszelkie usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, będą zawsze objęte zwolnieniem od podatku. To zwolnienie oparte jest na regulacji art. 135 ust. 1 lit. f) Dyrektywy 2006/112, który określa zwolnienie od podatku dla ?transakcji, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcie, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe (...)."

Zdaniem Spółki, podstawę opodatkowania podatkiem stanowić będzie kwota wynagrodzenia (marża) należna z tytułu świadczonych usług finansowych. Spółka stwierdziła, że w zakresie usług będących przedmiotem ustawy o obrocie instrumentami finansowymi zarówno Dyrektywa 2006/112, jak i ustawa o podatku od towarów i usług nie zawierają specyficznych uregulowań w odniesieniu do obliczania podstawy opodatkowania przy tego typu usługach. W związku z tym do określenia podstawy opodatkowania w przypadku tego typu transakcji należy zastosować regulacje ogólne, tj. art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, którego treść powołała. Literalne brzmienie ww. przepisu nie wskazuje jednak, jak ustalić podstawę opodatkowania podatkiem przy analizowanych operacjach. Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku świadczonych przez nią transakcji finansowych, podstawa opodatkowania może być określana w ten sposób, iż uwzględnia realną wartość otrzymanego wynagrodzenia (marżę). Należy bowiem zauważyć, że w transakcjach finansowych ich przedmiotem są również wartości pieniężne, a wiec przedmiot umowy należy odróżnić od wynagrodzenia (np. w przypadku udzielania pożyczek przez bank oczywistym jest, że za podstawę opodatkowania na gruncie podatku należy uznać tylko kwotę odsetek płaconych przez klientów, a nie wartość kapitału pożyczki). Podstawą opodatkowania podatkiem w transakcjach finansowych realizowanych przez Spółkę powinna być kwota wynagrodzenia (marża) należna w związku z zawartymi transakcjami - zgodnie z postanowieniami umowy ramowej. Potwierdzeniem prawidłowości ww. stanowiska jest prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 3307/10), którego fragment powołała.

W ocenie Spółki, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług finansowych powstanie w dniu wystawienia faktury VAT, dokumentującej te usługi, jeżeli faktura VAT zostanie wystawiona w ciągu siedmiu dni kalendarzowych po zakończeniu danego miesiąca za usługi wykonane w tym miesiącu. Po powołaniu treści art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wskazała, że związku z tym, iż zgodnie z projektem umowy ramowej, w ciągu miesiąca wykonuje szereg czynności (związanych z transakcjami wymiany walut), na rzecz każdej ze spółek zależnych oraz po zakończeniu danego miesiąca transakcje z tego miesiąca są rozliczane jedną fakturą VAT na rzecz każdej ze spółek, należy przyjąć, że ta wiązka transakcji wykonywana w ciągu miesiąca stanowi usługę finansową jako całość. Innymi słowy, poszczególne czynności wykonywane na rzecz spółek zależnych stanowią jedną usługę finansową wykonywaną w ciągu miesiąca na rzecz każdej ze spółek zależnych. Oznacza to, że obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług finansowych przez Spółkę, powstanie w dniu wystawienia faktury VAT - zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy - jeżeli faktura VAT zostanie wystawiona w ciągu siedmiu dni kalendarzowych po zakończeniu danego miesiąca za usługi wykonane w tym miesiącu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie tut. organ informuje, że rozstrzygnięcia kwestii: prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego oraz miejsca świadczenia i opodatkowania usług polegających na wymianie walut i sposobu ich dokumentowania, dokonano w interpretacjach indywidualnych odpowiednio nr ITPP2/443-563b/12/RS oraz nr ITPP2/443-563c/12/RS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.