1. Czy doliczenie należnego podatku od towarów i usług (według stawki 22%) na refakturze dla podmiotu (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2008 r. (data wpływu 4 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności opodatkowania usług doradczych świadczonych na rzecz spółki zależnej z siedzibą w Norwegii i prawa do wystawienia faktury korygującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności opodatkowania usług doradczych świadczonych na rzecz spółki zależnej z siedzibą w Norwegii i prawa do wystawienia faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonał zakupu usług doradczych w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1) od kancelarii prawno podatkowej z siedzibą w Polsce. Usługi dotyczyły:

• w części - doradztwa w zakresie prowadzenia bieżącej działalności Spółki i założenia przez Wnioskodawcę nowej spółki zależnej z siedzibą w Norwegii;
• w części - doradztwa w zakresie funkcjonowania nowej spółki zależnej z siedzibą w Norwegii (spółka została zarejestrowana w Norwegii na potrzeby podatku VAT).

Wnioskodawca po odbiorze ww. usług i otrzymaniu faktury VAT dokonał odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z niej wynikającego. W związku z tym, że część usług doradczych dotyczyła samego funkcjonowania zależnej spółki norweskiej, Wnioskodawca dokonał ich odsprzedaży. Udokumentował to refakturą wystawioną na spółkę norweską, w której naliczył należny podatek od towarów i usług według stawki 22%. Został on następnie wpłacony na konto właściwego urzędu skarbowego. Prawo do refakturowania części usług przez Wnioskodawcę wynikało z tego, że ich przedmiotem były usługi dotyczące spółki zależnej, a sprzedaż (odsprzedaż) została dokonana po cenie zakupu (bez marży). Powyższy sposób postępowania został ustalony między stronami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy doliczenie należnego podatku od towarów i usług (według stawki 22%) na refakturze dla podmiotu norweskiego za część przedmiotowych usług doradczych było prawidłowe...
2. Jeżeli było jednak nieprawidłowe, to czy Wnioskodawca ma prawo wystawienia faktury korygującej (podatek należny in minus) i skorygowania należnego podatku od towarów i usług w deklaracji VAT-7 za okres, w którym podatek ten został wpłacony na konto urzędu skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy postąpił nieprawidłowo. Prawidłowe byłoby wystawienie refaktury za odsprzedaż usługi na rzecz spółki norweskiej bez podatku od towarów i usług, gdyż odsprzedaż tych usług nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju. Zgodnie z treścią art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług niematerialnych wymienionych w ust. 4 na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę na terytorium państwa trzeciego, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usług ma siedzibę. W ust. 4 wspomnianego artykułu, w pkt 3 wymieniono, m. in. doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1). Dlatego też, mając na uwadze powyższe przepisy, w przypadku świadczenia (odsprzedaży) ww. usług na rzecz kontrahenta z Norwegii, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie ich nabywca posiada siedzibę. Wnioskodawca powinien więc wystawić fakturę bez podatku od towarów i usług z dopiskiem: ?podatek rozlicza nabywca?. Mając na uwadze powyższe przepisy, Wnioskodawca ma prawo wystawienia faktury korygującej (podatek należny in minus) i skorygowania należnego podatku od towarów i usług w deklaracji VAT-7 za okres, w którym podatek ten został wpłacony na konto urzędu skarbowego. Jednocześnie takie działanie nie wpłynie na prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług, odliczonego przy zakupie przedmiotowych usług, zgodnie z art. 86 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 27 ust. 1 ww. ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi ? miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności ? miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 powołanej ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są zobowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2,4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do treści § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) fakturę korygującą wystawia się, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako ?FAKTURA VAT? podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
4. nazwę towaru lub usługi;
5. jednostkę miary i ilość sprzedawanych towarów lub rodzaj wykonywanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonywanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
8. stawki podatku;
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.

Zgodnie z § 27 ust. 1 cytowanego rozporządzenia przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub ? w przypadku terytorium państwa trzeciego ? podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (§ 27 ust. 2 ww. rozporządzenia). Stosownie do treści § 27 ust. 3 cytowanego rozporządzenia faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi (§ 27 ust. 4 rozporzadzenia).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonał zakupu usług doradczych w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1) od kancelarii prawno podatkowej z siedzibą w Polsce. W części usługi dotyczyły doradztwa w zakresie funkcjonowania nowej spółki zależnej z siedzibą w Norwegii. Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy, a szczególności treść art. 27 ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy, uznać należy, że miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania przedmiotowych usług jest terytorium państwa trzeciego, tj. Norwegii. W związku z powyższym należy skorygować uprzednio wystawioną fakturę VAT (in minus) w zakresie podatku należnego. Skorygowania wymaga również deklaracja podatkowa VAT-7 za okres, w którym dokonano rozliczenia podatku należnego z tytułu przedmiotowej sprzedaży.

W związku z tym, że przedmiotem zapytania nie było prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. usług, w niniejszej interpretacji nie odniesiono się do tej kwestii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.