Czy w świetle Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu można sporządzić korekty (...)

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2007 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony dnia 13.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do złożenia korekty i odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do samochodu o ładowności 575 kg użytkowanego przed 1 maja 2004 r. na podstawie umowy leasingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2003 została zawarta przez Spółkę umowa leasingu samochodu ciężarowego marki Renault Laguna Combi o ładowności 575 kg. Samochód ten posiadał dwa rzędy siedzeń, a jego część bagażowa była oddzielona od części pasażerskiej kratą metalową. Samochód ten był użytkowany na podstawie umowy leasingu w okresie od 14 kwietnia 2003 r. do 1 maja 2007 r. Dnia 2 maja 2007 r. Spółka dokonała wykupu tego pojazdu, a następnie w czerwcu 2007 r. został on sprzedany. Z dniem wejścia w życie ustawy o podatku od towarów i usług samochód nie spełniał warunku ładowności określonej wzorem Lisaka. Umowa leasingu została zarejestrowana we właściwym Urzędzie Skarbowym do dnia 14 maja 2004 r., co dało prawo do odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych. Samochód ten również nie spełnia wymogów umożliwiających uznanie go za samochód ciężarowy w świetle obecnie obowiązującego art. 86 ustawy (po zmianie z 21.08.2005 r.) Z uwagi na powyższe od dnia 1 maja 2004 r. Spółka zaprzestała odliczania podatku naliczonego VAT od paliwa zużywanego do tego samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu można sporządzić korekty deklaracji VAT i skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do posiadanego samochodu...

Zdaniem Wnioskodawcy może on dokonać korekty deklaracji VAT-7 i wystąpić z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku, ponieważ art. 88 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 86 ust. 3 i 5 ustawy o VAT sprzeciwia się celowi i treści VI Dyrektywy, a zwłaszcza narusza jej art. 17 ust. 6. Rozszerzenie zakresu ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT stosowanego przed wejściem w życie VI Dyrektywy do polskiego porządku prawnego jest niezgodne i bardziej restrykcyjne aniżeli przepisy obowiązujące w momencie akcesji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Wejście w życie z dniem 1 maja 2004 r. przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) spowodowało obowiązywanie nowych zasad w zakresie uznania danego pojazdu za samochód osobowy lub ciężarowy, co ma swoje bezpośrednie konsekwencje w zakresie możliwości odliczania podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do tych pojazdów, nabytych lub użytkowanych zarówno przed jak i po tej dacie.

Zgodnie z treścią pierwotnie obowiązującego art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

Jeśli więc samochód użytkowany przez Spółkę przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie spełniał wymogów art. 86 ust. 3-5 ustawy (miał mniejszą ładowność niż określona wzorem: DŁ= 357 kg + n x 68 kg), prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliwa wykorzystywanego do tego samochodu nie przysługuje. Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż właśnie taka sytuacja miała miejsce w odniesieniu do samochodu marki Renault Laguna Combi.

Na skutek zmian ustawy, które weszły w życie z dniem 22 sierpnia 2005 r. zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa nie dotyczy natomiast pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony (art. 86 ust. 3), oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy. Z wyjaśnień Spółki wynika, że przedmiotowy samochód nie spełniał powyższych kryteriów, zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do tego pojazdu nie przysługuje.

Mając na uwadze cytowane powyżej przepisy należy zauważyć, iż zarówno stan prawny obowiązujący od 1 maja 2004 r.

jak i po dniu 22 sierpnia 2005 r. nie przewiduje żadnych wyjątków w stosowaniu przepisu art. 88 ust. ust. 1 pkt 3 oraz związanego z nim art. 86 ust. 3 ustawy. Do ustawodawcy należy kształtowanie systemu podatkowego i dlatego ma on prawo określać jaki dokument i jakie kryteria służą ustaleniu, czy dany pojazd spełnia ustawowy warunek skorzystania z odliczenia w pełnej wysokości. Oznacza to, że o kwestii, czy dany samochód jest samochodem ciężarowym i podatnik ma prawo do skorzystania z prawa do odliczenia paliwa do tego samochodu decydują tylko i wyłącznie cytowane powyżej przepisy. Tym samym, jeżeli Spółka nabywa paliwo do napędu samochodu osobowego lub innego pojazdu samochodowego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT, bez względu na fakt, iż od roku 2003, kiedy rozpoczęto użytkowanie samochodu Renault, prawo to przysługiwało na podstawie ówcześnie obowiązujących przepisów. Należy podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa nie ma charakteru prawa nabytego. Uzależnione jest ono wyłącznie od spełnienia określonych wymogów wynikających z przepisów w zakresie podatku od towarów i usług obowiązujących w okresie rozliczeniowym, w którym dokonano zakupu lub rozpoczęto użytkowanie pojazdu.

Odnosząc się do kwestii naruszenia przepisu art. 17(6) VI Dyrektywy oraz niezgodności z tym przepisem art. 88 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 86 ust. 3 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług zauważa się, iż podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 01.01.2007 r. jest Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a wcześniej VI Dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku. Zgodnie z art. 17 (6) VI Dyrektywy oraz art. 176 obowiązującej Dyrektywy podatek od wartości dodanej nie może być odliczany od wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością. Do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej przepisów określających kategorie wydatków niekwalifikujących się do odliczenia podatku od wartości dodanej państwa członkowskie mogą zachować wyłączenia przewidziane w ich prawie krajowym w dniu ich przystąpienia. Wyłączenia te mogą dotyczyć podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz nabywanych paliw. Istnieje zatem możliwość na gruncie prawa Unii Europejskiej stosowania ograniczeń w odliczaniu podatku naliczonego, pod warunkiem, iż ograniczenia te istniały w prawie krajowym w momencie wejścia w życie VI Dyrektywy. W przypadku Polski VI Dyrektywa Rady weszła w życie w dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, tj. 1 maja 2004 r. Przepisy wdrażające VI Dyrektywę Rady w związku z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej zostały wprowadzone ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535), która weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, tj. w dniu 20 kwietnia 2004 r., z tym, że przepisy m. in. art. 86-89 stosowane są od dnia 1 maja 2004 r. Zatem przepisy w zakresie odliczania podatku od towarów i usług przy nabyciu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, a także paliw do ich napędu (w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 11 marca 2004 r.) obowiązywały w dniu wejścia w życie przepisów VI Dyrektywy Rady w Polsce.

Reasumując, Spółce nie przysługuje prawo do dokonywania odliczeń podatku naliczonego (oraz złożenia korekt deklaracji) zawartego w paliwie do ww. samochodu Renault, które zakupiono po 1 maja 2004 r. w związku z niespełnieniem przesłanek zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług, zgodnej z przepisami unijnymi.

Ponadto należy stwierdzić, że powołany przez Spółkę wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 kwietnia 2007 r. (I SA/Wr 1852/06) jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.