Ulga za złe długi. sygn: ITPP2/443-65/13/AP

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 8 marca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania z ulgi z tytułu nieściągalnych wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka wystawiła fakturę na rzecz kontrahenta niemieckiego, który nie jest zarejestrowany w Polsce, a towar pozostał w kraju. Sprzedaż potraktowano jako dostawę krajową, opodatkowaną stawką 23%. Kontrahent niemiecki nie zapłacił należności. Spełniono wszystkie warunki wynikające z art. 89a ustawy do zakwalifikowania należności jako wierzytelności nieściągalne. Kontrahent niemiecki nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności. Sprzedaż towaru odbyła się do polskiej miejscowości G. Kontrahent odebrał towar, ale nie wywiózł go na terytorium innego państwa członkowskiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może skorzystać z uregulowań art. 89a ustawy dotyczących ?usługi na złe długi? w sytuacji, gdy dokonała dostawy na rzecz kontrahenta niemieckiego a towar pozostał w kraju, sprzedaż została potraktowana jako dostawa krajowa i opodatkowana stawką 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, skoro sprzedaż potraktowano jako dostawę krajową i opodatkowano stawką 23%, ma prawo do skorzystania z ulgi na złe długi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Według ust. 1a ww. artykułu, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
   
2. (uchylony)
   
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
   
   
   
   1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
      
   2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
      
      
      
4. (uchylony)
   
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
   
6. (uchylony).
   

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku nieściągalnych wierzytelności podatnik może skorzystać z uprawnienia do skorygowania podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego. Jednakże, ażeby móc tego dokonać konieczne jest m.in., aby dostawa towaru (świadczenie usług) była dokonana na rzecz czynnego podatnika VAT, a w dniu poprzedzającym złożenie korekty deklaracji podatkowej, wierzyciel i dłużnik byli czynnymi podatnikami VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż w związku z dostawą towarów dokonaną na rzecz niemieckiego kontrahenta, Spółka nie ma prawa do dokonania korekty dotyczącej nieściągalnych wierzytelności, gdyż z wniosku wynika, że kontrahent ten nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Nie są zatem spełnione warunki określone w art. 89a ust. 2 pkt 1 i pkt 3 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.