Czy Parafia realizując projekt ma/będzie miała możliwość odzyskania podatku od towarów i usług?

Czy Parafia realizując projekt ma/będzie miała możliwość odzyskania podatku od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2013 r. (data wpływu 9 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ?XXX? ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 9 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ?XXX?.


W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.


Parafia pozyskała środki z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 w ramach działania 4.1.3 ?Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju dla małych projektów?, na realizację projektu pn. ?XXX?. Umowa została podpisana z samorządem województwa.

Projekt realizowany jest w okresie maj-sierpień 2013, z tym, że rekrutacja: maj-czerwiec, zakupy: czerwiec-sierpień, warsztaty:1-10 sierpnia. Celem projektu jest podnoszenie jakości życia oraz zachowanie dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego poprzez organizację warsztatów pisania ikon i malowania obrazów dla dzieci i młodzieży z terenu dwóch gmin, poprzez poprawę oferty spędzania wolnego czasu w okresie wakacji, integracje młodzieży różnych kultur, zachowanie oraz poznanie przez młodzież wschodniej tradycji pisania i malowania ikon oraz projektowanie w otaczającej nas przestrzeni, uwrażliwienie na piękno otaczającej przyrody.

Parafia prowadzi wyłącznie działalność niewykraczającą zakresem poza obowiązki kościelnej osoby prawnej i nie prowadzi działalności gospodarczej. Działania podejmowane w trakcie trwania projektu nie będą generowały żadnych dochodów, ani nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ponadto Parafia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie figuruje w ewidencji podatników tego podatku.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy Parafia realizując ww. projekt ma/będzie miała możliwość odzyskania podatku od towarów i usług?


Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 86 ust. 1, art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i art. 88 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie może w żaden sposób odzyskać poniesionego w związku z realizacją ww. projektu, kosztu podatku od towarów i usług, ponieważ prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi, a zatem gdy wystąpi podatek należny. Parafia wskazał, że wytworzone w czasie warsztatów obrazy i ikony nie będą sprzedawane, nie będą stanowiły dochodu dla Parafii. Jest to jednoznaczne z twierdzeniem, że w przypadku realizacji projektu nie wystąpi podatek należny.

Ponadto stwierdziła, że nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie figuruje w ewidencji tego podatku i nie składa deklaracji VAT-7.

Końcowo Parafia podniosła, że nie będzie miała możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, ponieważ Parafii nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione koszty w związku z realizacją projektu. Podatek powinien stanowić koszt kwalifikowanym projektu.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzeniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Parafia, która nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie figuruje w ewidencji tego podatku, realizuje projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej. Projekt polega na organizacji warsztatów plastyczno-ikonograficznych. Dokonane zakupy w ramach projektu nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że Parafii nie przysługuje i nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto Parafia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, co również uniemożliwia odliczenie podatku naliczonego. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwał również zwrot podatku, gdyż środki wskazane we wniosku nie są środkami, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika