Określenie momentu wykazania w deklaracji VAT-7 czynności podlegających opodatkowaniu poza terytorium (...)

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu wykazania w deklaracji VAT-7 czynności podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonuje usługi budowlane na nieruchomościach położonych poza granicami Polski. Usługa wykonywana jest na rzecz podmiotu zarejestrowanego, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w kraju, w którym położona jest nieruchomość. Na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia tych usług jest kraj, w którym położona jest dana nieruchomość. W związku z tym usługa budowlana wykonywana na nieruchomości położonej poza granicami kraju wyłączona jest z obowiązywania polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle art. 86 ust. 8 pkt 1 tej ustawy, z wykonywaniem poza granicami RP tego typu działalności związano prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z zakupów dotyczących tych czynności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody z tytułu usług budowlanych wykonywanych na nieruchomościach położonych za granicą winny być wykazywane w deklaracji VAT-7 dotyczącej miesiąca wykonania usługi i tym samym wystawienia faktury VAT ze stawką ?np?, czy też przychody winny być wykazywane w deklaracji VAT-7 zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d), czyli w miesiącu otrzymania zapłaty, nie później niż 30. dnia licząc od dnia wykonania usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, postanowienia art. 27 ust.

2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazują na wyłączenie czynności polegających na wykonywaniu usług budowlanych na nieruchomościach położonych za granicą z zakresu obowiązywania polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym nie można stosować do tych czynności szczególnych rozwiązań zawartych w tej ustawie. Takim przepisem szczególnym jest art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d), określający szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych. Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli prawdziwy jest wniosek o nie podleganiu tych czynności polskiej ustawie o podatku od towarów i usług, to zasadna jest teza o obowiązku wykazywania obrotu z tytułu tych czynności na ogólnych zasadach, tj. w miesiącu wykonania usługi, a tym samym wystawienia faktury. Według Wnioskodawcy wykazywanie tych czynności w deklaracji VAT-7 ma charakter informacyjno-statystyczny, mający na celu powiązanie ich z prawem do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją tych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi ? miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności ? miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Natomiast w myśli ust. 2 pkt 1 tego artykułu, w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Załącznik nr 4 do rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333), zawierający objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D) w odniesieniu do pola 21 przesądza, że wykazuje się w nim dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Przepisy prawa podatkowego nie rozstrzygają wprost, w którym miesiącu (kwartale) należy uwzględnić w ewidencji, a w konsekwencji wykazać w deklaracji podatkowej, obrót z tytułu dostaw towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju. Zasadą jest, że obrót wykazywany jest w deklaracji składanej za miesiąc (kwartał), w którym powstaje obowiązek podatkowy.

W związku z powyższym, w przypadku świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, obrót z nich wynikający, należy ująć w rozliczeniu za miesiąc (kwartał), w którym powstałby obowiązek podatkowy, gdyby usługi te świadczone były na terytorium RP.

W świetle art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, w przypadku świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz.1337).

Stosownie do treści § 9 ust. 1 tego rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W świetle § 11 ust. 1 cyt. rozporządzenia, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (ust. 2 tego paragrafu).

Zgodnie z § 25 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (§ 25 ust. 2). Ponadto faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4 (§ 25 ust. 3 rozporządzenia).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługi budowlane na nieruchomościach położonych poza terytorium kraju. Usługi te realizowane są na rzecz podmiotu zarejestrowanego, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, w kraju położenia nieruchomości.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą momentu wykazania w deklaracji VAT-7 czynności podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca, decyduje się na korzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu nadwyżki podatku naliczonego z tytułu zakupów służących wykonywaniu usług budowlanych niepodlegających opodatkowaniu na terytorium kraju, zobowiązany jest do wykazania obrotu związanego z tymi transakcjami, w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym otrzymał całość lub część zapłaty, nie później jednak niż w deklaracji za miesiąc, w którym przypadł 30 dzień, licząc od dnia wykonania danej usługi budowlanej.

Powyższa kwalifikacja prawnopodatkowa nie zmienia faktu, że ? jak słusznie zauważył Wnioskodawca - wykazywanie ww. czynności w deklaracji VAT-7 ma charakter informacyjno-statystyczny, mający na celu powiązanie ich z prawem do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z ich realizacją.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.