Import usług transportowych, przechowywania, załadunku i przeładunku towarów; sposób dokumentowania (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 4 i 17 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za import usług nabycia od kontrahenta z Litwy usług transportowych, przechowywania, załadunku i przeładunku towarów, sposobu ich dokumentowania oraz określenia właściwej stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku, oraz pismach stanowiących jego uzupełnienie, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT UE. Zakupuje towary (specjalistyczne oświetlenie, filtry, wyposażenie teatralne, farby, tkaniny) od kontrahentów z UE, jak również państw trzecich, które następnie sprzedaje kontrahentom z Federacji Rosyjskiej. Nabyte towary nie są fizycznie przywożone do Polski (brak fizycznego przemieszczenia towarów), lecz są przemieszczane i czasowo przechowywane, do momentu skompletowania większego ładunku, od dostawcy z UE do firmy logistyczno-spedycyjnej w Niemczech, a stamtąd przewożone do granicy Wspólnoty (terytorium Litwy) do dyspozycji końcowego odbiorcy z Rosji, który następnie samodzielnie organizuje transport do Rosji.

Spółka otrzymuje od kontrahenta z UE (sprzedawcy towarów) dokument handlowy za zakupione towary, przy czym nie następuje fizyczne przemieszczenie towarów na terytorium kraju, a transakcja ta nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wnioskodawca wystawia dokumenty sprzedaży dla nabywcy z Rosji, odrębnie za towary, odrębnie za usługi logistyczno - spedycyjne. Sprzedaż towarów na rzecz kontrahenta z Rosji wykazywana jest w deklaracji VAT-7 w poz. 21, jako sprzedaż poza terytorium kraju.

Firma spedycyjna, która podała swój numer identyfikacyjny NIP UE, realizuje usługę logistyczno - transportową (oraz usługę przeładunku) z Niemiec lub Austrii na Litwę. Firma ta odbiera towar z Niemiec lub Austrii, a następnie transportuje na Litwę i tam przechowuje do momentu kompletacji większego transportu do Rosji. Przemieszczenie towarów z Litwy do Rosji organizuje końcowy nabywca, tj. kontrahent z Rosji. Spółka otrzymuje dokument EX-1, potwierdzający, iż towar wywieziono poza terytorium Wspólnoty.

Z treści umowy zawartej między Wnioskodawcą, a odbiorcą z Rosji wynika, iż współpraca polega nie tylko na dostawie towaru, ale również na świadczeniu usług transportowych i logistycznych, tj. przechowywanie, załadunek i przeładunek towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionych okolicznościach zakup przez Spółkę usług transportowych (niezwiązany z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów) można zakwalifikować jako zakup wewnątrzwspólnotowej usługi transportu, do rozpoznania jako import usług...
2. Czy w związku z tym, iż Spółka podała firmie spedycyjnej z Litwy swój numer identyfikacji podatkowej poprzedzony prefiksem PL, zobowiązana jest dla potrzeb podatku od towarów i usług rozpoznać, wykazać i rozliczyć import usług z tytułu zakupu usług transportu oraz innych usług związanych z transportem (przeładunku i przechowywania)... Czy Spółka jest zobowiązana wystawić fakturę wewnętrzną i zastosować krajową stawkę VAT 22%...

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że nabycie usług od firmy transportowo?logistycznej z Litwy, ze względu na treść art. 2 pkt 9, 17 ust. 1 pkt 4 oraz 28 pkt 3, 5 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozpoznać jako import usług.

W przypadku usług transportowych, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości (art. 27 ust. 2 pkt 2 z zastrzeżeniem art. 28 ust. 1 ustawy). Usługa świadczona jest przez firmę spedycyjną z Litwy zarejestrowaną dla potrzeb wymiany wewnątrzwspólnotowej. Spółka podała swój numer identyfikacji podatkowej poprzedzony prefiksem PL i w związku z tym przejęła obowiązek rozliczenia podatku. Oznacza to, iż powinna rozliczyć import usług (z uwzględnieniem szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego przy usługach transportowych) ze stawką krajową 22% oraz czynność tę udokumentować fakturą wewnętrzną, wystawioną zgodnie z art. 106 ustawy oraz § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. Przepis art. 19 ust. 19 ustawy stanowi, iż rozliczenia importu usług w deklaracji VAT dokonuje się w terminach analogicznych do tych, jakie mają zastosowanie do tego typu usług świadczonych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy).

W myśl postanowień art. 2 pkt 9 powołanej wyżej ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Treść art. 17 ust. 1 pkt 4 wskazuje, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przepisu tego nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów ? art. 17 ust. 2 ustawy.

Gdy mowa jest o imporcie usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy, nie jest istotnym, czy zagraniczny usługodawca świadczy swoją usługę faktycznie na terytorium Polski, lecz czy w świetle przepisów, zawartych w art. 27 i art. 28 ustawy, decydujących o miejscu świadczenia - miejscem świadczenia i tym samym opodatkowania jest Polska. Jeżeli zgodnie z ww. przepisami, miejscem świadczenia i opodatkowania usługi nie jest terytorium kraju - wówczas nabycie tej usługi nie wywołuje dla krajowego usługobiorcy, żadnych skutków na gruncie podatku od towarów i usług. Natomiast gdy przepisy te wskazują, że miejscem opodatkowania jest terytorium Polski, wówczas należy ocenić, który podmiot jest z tego tytułu podatnikiem. Przepisy ustawy regulują nie tylko miejsce opodatkowania usług, lecz również w jakich przypadkach podatnikiem w Polsce jest usługobiorca usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Stosownie do zapisów art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Przepis art. 28 ust. 1 ustawy określa, że w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państwa członkowskich, zwanego dalej ?wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów?, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3. W przypadku, gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer (art. 28 ust. 3 ustawy).

Stosownie do ust. 4 powyższego artykułu, przepis ust. 3 stosuje się również odpowiednio do usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b, czyli usług pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności, jeżeli usługi te są bezpośrednio związane z wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka nabywa od firmy spedycyjnej z Litwy usługę transportową, która odbywa się na trasie Niemcy/Austria - Litwa, oraz usługi pomocnicze w zakresie załadunku, przeładunku i przechowywania towarów, powiązane z usługą transportową. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE i podała firmie spedycyjnej posiadany numer identyfikacji podatkowej dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany w Polsce. W związku z powyższym miejscem świadczenia przedmiotowej usługi transportowej, której rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce na terenie dwóch różnych państw członkowskich, jak również usług załadunku, przeładunku i przechowywania bezpośrednio związanych z tą usługą transportową, w myśl art. 28 ust. 3 i 4 ustawy, będzie terytorium kraju, jako państwa członkowskiego, które nadało nabywcy usługi (Wnioskodawcy) numer identyfikacji podatkowej.

Z przepisu art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne.

Skoro Spółka jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE i podała firmie litewskiej, świadczącej przedmiotowe usługi numer, pod którym jest zidentyfikowana na potrzeby podatku od towarów i usług, uznać należy, że jest podatnikiem z tytułu nabycia ww. usług i jest obowiązana do zakwalifikowania tej czynności jako importu usług. Czynność ta powinna zostać udokumentowana fakturą wewnętrzną, w której należy wykazać podatek należny wg stawki podatku właściwej dla opodatkowania sprzedaży tych usług w kraju. Zgodnie z treścią art. 41 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zasady określania momentu powstania obowiązku podatkowego zostały zawarte w art. 19 powołanej wyżej ustawy.

Na mocy ust. 13 pkt 2 lit. a) i b) tego artykułu, z tytułu wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami oraz usług spedycyjnych i przeładunkowych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi. Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy, do importu usług stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7 ? 9 oraz ust. 14 ? 16.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu przedmiotowych usług, w myśl art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) i b) w zw. z art. 19 ust. 19 ustawy, jest moment otrzymania przez usługodawcę (w przedstawionym stanie faktycznym - moment przekazania przez usługobiorcę) całości lub części zapłaty lub - gdy płatności takie nie miały miejsca - 30. dzień, licząc od dnia wykonania usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.