Stawka 0% przy dokonaniu WDT - towar odbierany jest przez upoważnioną agencję i rozwożony bezpośrednio (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2008 r. (data wpływu 29 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Niemiec - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Niemiec.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na rzecz innej polskiej spółki (podatnika VAT), która jest zarejestrowana również dla celów podatku od wartości dodanej na terenie Niemiec, gdzie posiada biuro sprzedaży. Placówka ta rozlicza się w niemieckim organie skarbowym z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak również z dostaw jako krajowych dla odbiorców na terenie Niemiec. Na potrzeby wymienionych transakcji nabycia towarów, nabywca będzie posługiwał się numerem identyfikacji dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych nadanym przez niemiecki organ skarbowy. Transport towarów będzie organizowany przez nabywcę i on będzie wskazany w dokumencie CMR jako nabywca towarów. Towary nie będą transportowane bezpośrednio do firmy odbiorcy (biura sprzedaży), tylko do agencji spedycyjno-celnej położonej na terenie Niemiec. Upoważniony pracownik tej agencji dokona w imieniu nabywcy potwierdzenia odbioru towarów. Towary będą następnie rozwożone do klientów niemieckich bezpośrednio z agencji celnej. W związku z powyższymi transakcjami Spółka będzie dysponowała następującymi dokumentami potwierdzającymi, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do agencji celnej położonej na terenie Niemiec:

• kopią faktury potwierdzającej sprzedaż między Spółką, a odbiorcą na terenie Niemiec,
• specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku,
• dokumentem przewozowym CMR określającym jako miejsce dostawy towarów agencję celną położoną na terenie Niemiec,
• zamówieniami, dokumentami WZ z potwierdzeniem odbioru towaru przez agencję celną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji, posiadając powyższe dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy towarów na rzecz odbiorcy polskiego, który poda niemiecki numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, Spółka będzie miała prawo do zastosowania stawki 0% na zasadach, o których mowa w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadając przedstawione powyżej dokumenty potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zostanie wypełniony warunek do zastosowania stawki podatku 0%, określony w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 powołanej ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, i podał ten numer oraz swój numer o którym mowa w art. 97 ust. 10 na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Według art. 42 ust. 3 ww. ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju ? w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi
,
2. kopia faktury
,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
,
1. z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Ust. 4 powyższego artykułu określa jaki dodatkowo dokument ? oprócz wymienionych w ust. 3 ? należy posiadać w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy. Winien to być dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów,
2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny ni adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy
3. określenie towarów i ich ilości,
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu ? w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3 - 5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny ? dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z powyższych przepisów wynika, iż regulacje dotyczące dokumentowania wywozu towarów w wykonaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów akcentują charakter dowodowy wskazanych w nich dokumentów. Wskazać należy, iż dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 pkt 1 - 2 ustawy, ze względu na ich formę ustaloną przepisami prawa, potwierdzają w sposób jednoznaczny zarówno tożsamość towarów będących przedmiotem transakcji i wywozu, podmioty będące stronami wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jak również fakt dokonania wywozu towarów. Z tego względu nie mogą one zostać zastąpione innymi dokumentami.

Jednocześnie ustawodawca stworzył możliwość ?dodatkowego? udowodnienia dokonania transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sytuacji, gdy posiadane przez podatnika dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 - 5 ustawy o podatku od towarów i usług, nie dają jednoznacznego potwierdzenia wywozu towarów z terytorium kraju i dostarczenia ich do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju. W takim bowiem przypadku dokumentami tymi mogą być również inne, przykładowo wymienione w art. 42 ust. 11 ww. ustawy, które pełnią funkcję dokumentów uzupełniających.

We wniosku wskazano, iż Spółka na potwierdzenie zawarcia transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będzie w posiadaniu kopii faktury sprzedaży, dokumentu przewozowego CMR oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku. Towary będą wprawdzie transportowane do agencji spedycyjno-celnej na terenie Niemiec, a nie do biura kontrahenta, jednak ? jak wynika z wniosku - agencja ta będzie upoważniona przez nabywcę do odbioru towarów i w jego imieniu potwierdzi ich odbiór. Ponadto ww. agencja ? zgodnie ze wskazaniem na dokumencie CMR - stanowić będzie miejsce przeznaczenia transportowanych towarów na terytorium Niemiec, co pozostaje w zgodzie z regulacją art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy.

Wskazano również, że przedmiotowa transakcja będzie zawarta z podmiotem krajowym, który posiada w Niemczech swoje biuro, rozliczające się w niemieckim organie skarbowym i posługujące się niemieckim numerem identyfikacji podatkowej, nadanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Spółka będzie miała prawo do zastosowania 0% stawki podatku, stosownie do powołanych regulacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.