Prawo do zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży nieruchomości.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach: 26 kwietnia i 6 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest właścicielem nieruchomości, na której znajduje się ogrodzenie żelbetonowe z metalową bramą wjazdową oraz drzewa. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka jest przeznaczona pod zabudowę usługową o uciążliwości ograniczonej do granic własnej nieruchomości i niekolidującej z zabudową mieszkaniową lokalizowaną na działkach sąsiednich lub zabudowę mieszkaniową wielorodzinną. Działka została nabyta w drodze komunalizacji w 1990 r., przy jej nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie ponoszono również wydatków na ulepszenie budowli. Przedmiotowe ogrodzenie znajdowało się na nieruchomości w momencie jej nabycia. Nieruchomość pozostaje w posiadaniu Gminy, nie stanowi przedmiotu dzierżawy, ani najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Gmina będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ ogrodzenie spełnia definicję budowli, zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 2016 ze zm.), a z treści art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wynika, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków i budowli trwale z gruntem związanych, w przedmiotowym przypadku dostawa budowli będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji zwolniona będzie również dostawa gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, iż sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ww. ustawy). A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli, które się na nim znajdują.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, wg art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie np. sprzedany, jako że jest to czynność podlegająca opodatkowaniu.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina planuje sprzedaż nieruchomości, na której znajduje się ogrodzenie żelbetonowe z metalową bramą wjazdową oraz drzewa, przeznaczonej pod zabudowę usługową lub mieszkaniową wielorodzinną. Działka, wraz z ww. ogrodzeniem, została nabyta przez Gminę w drodze komunalizacji w 1990 r. Przy jej nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponoszono wydatków na ulepszenie budowli. Ww. nieruchomość pozostaje w posiadaniu Gminy, nie stanowi przedmiotu dzierżawy, ani najmu.

W rozpatrywanej sprawie podstawą do zastosowania właściwego zwolnienia od podatku jest ustalenie, czy dostawa przedmiotowej nieruchomości zabudowanej wraz z gruntem będzie dokonywana przez Gminę w ramach pierwszego zasiedlenia, czy po nim.

Ponieważ została ona nabyta w 1990 r., tj. w okresie, kiedy w Polsce nie funkcjonował podatek od towarów i usług, w drodze komunalizacji, a więc w wyniku czynności niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, nie jest przedmiotem dzierżawy, ani najmu oraz nie ponoszono wydatków na ulepszenie, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, znajdującej się na działce budowli, jej planowana dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w jej wyniku będzie miało miejsce po raz pierwszy oddanie do użytkowania tego obiektu, w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, co skutkuje brakiem możliwości skorzystania przy dokonywaniu tej transakcji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jakkolwiek zamierzona sprzedaż nie może być objęta zwolnieniem od podatku na podstawie wskazanego powyżej przepisu, należy rozważyć możliwość zastosowania zwolnienia przewidzianego dyspozycją art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Należy mieć na względzie fakt, iż ustawodawca związał powyższą możliwość od przysługującego podatnikowi prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponieważ z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż przy nabyciu ww. nieruchomości Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponoszono wydatków na ulepszenie, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, znajdującej się tam budowli, zostaną spełnione przesłanki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Reasumując, pomimo, że w niniejszej interpretacji potwierdzono stanowisko Urzędu w zakresie możliwości skorzystania przez Gminę ze zwolnienia od podatku przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, należy zauważyć, że - wbrew stanowisku Urzędu - dostawa ta nie będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.