Sposób wykazania w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej przywozu do polski materiałów do (...)

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2009 r., został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 26 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wykazania w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej przywozu do Polski materiałów do produkcji łożysk ślizgowych zaimportowanych z kraju trzeciego, dopuszczonych do obrotu na terytorium innego państwa członkowskiego.

W złożonym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka (zarejestrowana jako podatnik VAT-UE w Polsce) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży łożysk ślizgowych do silników spalinowych. W styczniu 2009 r. dokonała nabycia od kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych Ameryki materiałów do produkcji. Surowce zostały odprawione w Belgii w trybie procedury 42, gdzie opłacono cło. Zaimportowany towar na terytorium Belgii uzyskał status unijny T2L i został zwolniony z VAT. W dokumencie SAD wpisano w polu nr 8 jako odbiorcę Spółkę, a w polu 14 jako zgłaszającego agencję celną. Następnie surowce zostały odpłatnie przetransportowane do fabryki Spółki. Nie będąc zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Belgii, Spółka dokonała rozliczenia podatku w Polsce, występując jednocześnie w roli unijnego dostawcy i nabywcy. Po otrzymaniu surowców wystawiła fakturę wewnętrzną, w której wystąpiła jako sprzedawca i nabywca. Wewnątrzwspólnotową dostawę wykazała w deklaracji VAT-7 w poz. 30 oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie w poz. 32 i 48, podatek należny w poz. 33, a podatek naliczony w poz. 49. W kwartalnej informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach i dostawach VAT UE, Spółka wykazała wartość zakupu surowców po stronie WNT oraz po stronie WDT z własnym numerem NIP.

Również w przyszłości Spółka zamierza przeprowadzać transakcje na identycznych zasadach, tj. będzie przemieszczała towar do Polski, wcześniej importując go z kraju trzeciego na terytorium innego państwa członkowskiego w trybie procedury 42 (dopuszczenia do obrotu na terenie UE).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przywóz do Polski surowców nabytych od dostawcy z USA, odprawionych w Belgii w trybie procedury 42, należy wykazać w deklaracji VAT-7 w poz. 30 jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów...
2. Czy przemieszczenie towarów do Polski, uprzednio zaimportowanych z kraju trzeciego na terytorium innego państwa członkowskiego, gdzie Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej, odprawionych w innym kraju członkowskim, gdzie towar otrzymuje status unijny, należy wykazać w deklaracji VAT-7 w poz. 30 jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów...
3. Czy w kwartalnej informacji podsumowującej VAT UE, należy wykazać transakcję w części C ? informacji o wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów z podaniem własnego numeru NIP oraz w części D ? informacji o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów z podaniem własnego numeru NIP...

Zdaniem Wnioskodawcy opisana w stanie faktycznym transakcja zakupu surowców z USA, zaimportowanych na terytorium Belgii, gdzie Spółka nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, a towarowi zostaje nadany status unijny, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę. Z tego tytułu powinna wykazać wartość dostawy w poz. 30 w deklaracji VAT-7, na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast w kwartalnej informacji podsumowującej w części C - informacji o wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, z podaniem własnego numeru NIP oraz w części D ? informacji o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, z podaniem własnego numeru NIP.

Zdaniem Spółki w przypadku zdarzeń przyszłych przemieszczanie towarów do Polski, uprzednio zaimportowanych z kraju trzeciego na terytorium innego kraju członkowskiego, gdzie Spółka nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej, stanowi też wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Wskazała, że występując w roli unijnego dostawcy i nabywcy towarów, powinna wykazać wartość dostawy w poz. 30 w deklaracji VAT-7, oraz w kwartalnej informacji podsumowującej w części C - informacji o wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, z podaniem własnego numeru NIP i w części D ? informacji o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, z podaniem własnego numeru NIP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego, w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do treści ust. 3 powołanego artykułu, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle art. 100 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

1. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.
2. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W ust. 3 pkt 2 cytowanego artykułu wskazano, że informacja podsumowująca powinna zawierać w szczególności: właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka będąc podatnikiem VAT-UE, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży łożysk ślizgowych do silników spalinowych. W styczniu 2009 r. dokonała nabycia od kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, surowców do produkcji, które zostały objęte procedurą dopuszczenia do obrotu na terenie UE w Belgii, gdzie nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej. Z tytułu zaimportowania towaru pobrano cło i zastosowano zwolnienie z VAT. Następnie dokonano jego przemieszczenia na terytorium Polski. W przyszłości Spółka również zamierza przeprowadzać transakcje na identycznych zasadach.

Z przytoczonej regulacji zawartej w art. 13 ust. 3 ustawy wynika, iż przemieszczenie towarów, które stanowią jego własność, przez podatnika, w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu w Polsce tylko wtedy, gdy przemieszczenie nastąpi z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, co nie ma i nie będzie miało miejsca w przedmiotowej sprawie.

Biorąc pod uwagę fakt, iż przemieszczenie towarów z USA na terytorium Belgii stanowi import towarów na terytorium tego kraju członkowskiego uznać należy, że dla tej transakcji Spółka będzie działa w charakterze podatnika od wartości dodanej mimo, że transakcja ? jak wynika z wniosku - została zwolniona od podatku. Nie ma przy tym znaczenia, czy podatnik dokonując importu towarów na terytorium danego państwa członkowskiego, a następnie przemieszczając te towary na terytorium innego państwa członkowskiego UE, zarejestrował się dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terenie państwa, w którym dokonano odprawy celnej.

W związku z faktem, iż przedmiotowe towary pozostają od chwili ich nabycia - od kontrahenta z państwa trzeciego (USA) - własnością Spółki i są przemieszczane przez nią z innego państwa członkowskiego UE (z Belgii), na terytorium Polski, czynność ta stanowić będzie dla Spółki z jednej strony dostawę towarów na terytorium Belgii, a z drugiej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy w związku z art. 11 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego Spółka, będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, w oparciu o art. 100 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, zobowiązana jest do złożenia informacji podsumowującej jedynie z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W zaistniałym stanie faktycznym, jak i zdarzeniu przyszłym mamy i będziemy mieć do czynienia z nietransakcyjnym przemieszczeniem towarów z państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, dokonane przez podatnika, który wcześniej dokonał importu tych towarów. W takim przypadku dostawcą i nabywcą towarów jest i będzie ten sam podmiot. Z uwagi na fakt, że zgłaszającym towar jest agencja celna, w informacji podsumowującej należy wskazać agencję jako kontrahenta dokonującego dostawy, jeżeli jest ona zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, podając jej właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonano wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz kod tego kraju. W przeciwnym przypadku należy pominąć rubrykę z numerem NIP kontrahenta.

W związku z faktem, że w przyszłości Spółka będzie dokonywała transakcje na identycznych zasadach, powyższe rozwiązania będą również miały do nich zastosowanie.

Reasumując należy uznać, że przedmiotowa transakcja (przemieszczenie towarów z Belgii do Polski), jak i transakcje tego typu, które będą miały miejsce w przyszłości, nie stanowią i nie będą stanowiły wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13 ustawy, podlegającej opodatkowaniu w Polsce. W konsekwencji powyższego transakcji tych nie należy wykazywać: w poz. 30 deklaracji VAT-7 jako wewnątrzwspólnotowych dostaw, a jedynie jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów oraz w informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach/nabyciach towarów w części D informacji o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, natomiast w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.