Uznanie składników majątkowych i niemajątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i wyłączenie (...)

Uznanie składników majątkowych i niemajątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i wyłączenie z opodatkowania czynności ich zbycia.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 17 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia składników majątkowych i niemajątkowych przedsiębiorstwa ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 17 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania czynności zbycia składników majątkowych i niemajątkowych przedsiębiorstwa.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Podatnik - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Podatnik) prowadzi restaurację szybkiej obsługi (dalej: Restauracja) w ramach sieci restauracji zbudowanej na podstawie licencji franczyzowej. Zamierza zawrzeć do końca czerwca 2014 r. umowę sprzedaży Restauracji pod warunkiem zawieszającym, że nabywca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), uzyska od franczyzobiorcy zgodę na prowadzenie Restauracji. Zgodnie z postanowieniami warunkowej umowy sprzedaży, skutki prawne sprzedaży powstaną ostatniego dnia miesiąca, w którym spełniony zostanie warunek zawieszający. Na majątek Restauracji składają się w szczególności prawo najmu lokalu, w którym prowadzona jest restauracja oraz prawo własności ruchomości (w tym urządzeń, materiałów, towarów, etc.), jak również prawa wynikające z umów handlowych łączących Podatnika z franczyzodawcą oraz z dostawcą napoi. W wyniku ziszczenia się warunku dojdzie do ?przejścia? Restauracji na Spółkę, jak również nastąpi przejście zatrudnionych w restauracji pracowników. Restauracja jest restauracją sieciową, prowadzoną na podstawie licencji otrzymanej od franczyzodawcy. Umowa franczyzowa i na jej podstawie uzyskana licencja nie były przedmiotem warunkowej umowy sprzedaży pomiędzy Podatnikiem a Spółką. Franczyzodawca wykluczył bowiem możliwość zbycia praw i obowiązków wynikających z umowy, bezpośrednio pomiędzy franczyzobiorcami, a innym podmiotem. Zgodnie z umową, Franczyzodawca w umowie zawartej z Podatnikiem dopuszcza możliwość dalszego prowadzenia Restauracji w ramach sieci przez nowego właściciela, ale wymagane jest zawarcia nowej umowy franczyzy z nabywcą na aktualnie obowiązujących u Franczyzodawcy warunkach. Podatnik prowadzi księgi rachunkowe, w których na odrębnych kontach prowadzone są zapisy pozwalające przypisać koszty i przychody sprzedawanej Restauracji, odrębnie od innych restauracji prowadzonych przez Spółkę. Na podstawie wyżej wskazanej dokumentacji istnieje możliwość wyodrębnienia majątku Restauracji, stanu kasy, należności, zapasów, ustalenia jej wyniku finansowego i zobowiązań krótkoterminowych. Wraz z ?przejściem? Restauracji planowane jest również przejście zatrudnionych pracowników i przeniesienie zobowiązań związanych z prowadzeniem Restauracji na nowego nabywcę - Spółkę. Uzgodniona pomiędzy stronami cena sprzedaży nie jest wyłącznie sumą wartości rynkowej poszczególnych składników, lecz została przez Podatnika i Spółkę skalkulowana przy uwzględnieniu wartości całości majątku i praw stanowiących zorganizowaną już jednostkę o ugruntowanej pozycji na rynku, w bardzo dobrej lokalizacji, na podstawie której Spółka będzie mogła od razu prowadzić działalność gospodarczą, nie ponosząc kosztów na organizację przedsiębiorstwa, szukanie lokalizacji, szkolenie kadry i prowadzenie akcji marketingowej na miarę wchodzenia na rynek.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy w przedstawionym stanie faktycznym Restauracja stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym, czy sprzedaż Restauracji nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług?


Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym Restauracja stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w związku z tym do sprzedaży Restauracji nie stosuje się ustawy o podatku od towarowi usług. Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dalej ustawa o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zgodnie z powyższą definicją, na gruncie podatkowym mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:


  • istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
  • zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
  • składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
  • zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.


Zorganizowana część przedsiębiorstwa to przede wszystkim zespół składników materialnych i niematerialnych. Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 10 października 2008 r., sygn. ILPB3/423-446/08-2/HS ?(...) zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, które w przyszłości mogą służyć do prowadzenia odrębnego zakładu, lecz zorganizowany, autonomiczny zespół tych składników. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki czyli kadra pracownicza?. Zespół składników materialnych i niematerialnych musi być dodatkowo organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. IP-PB3-423-816/08-2/MB uznał, że: ?Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w ?istniejącym przedsiębiorstwie?, a więc w ramach działalności prowadzonej przez Podatnika i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa?.

W przedsiębiorstwie Podatnika wydzielona część przedsiębiorstwa jest wyodrębniona w postaci oddzielnej jednostki organizacyjnej, Restauracji. Podatnik nie posiada skomplikowanej struktury organizacyjnej, jednak do Restauracji są ściśle przypisani zarówno pracownicy, jak również środki trwałe, wyposażenie, lokal. Przepis prawa nie rozwija pojęcia wyodrębnienia finansowego części przedsiębiorstwa.

Przyjmuje się, że ?Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.? (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, indywidualna interpretacja z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. IPPP3/443-29/09-4/SM).

Księgi rachunkowe i dokumentacja wewnętrzna sporządzana na bieżąco przez Podatnika umożliwia ścisłe przyporządkowanie przychodów i kosztów, jak również należności i kosztów związanych z prowadzeniem Restauracji. Wobec powyższego Restauracja posiada, w ocenie Podatnika, wewnętrzną samodzielność finansową. Restauracja, w opinii Podatnika, może stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, gdyż będzie samodzielnie prowadziła działalność gastronomiczną, jak również będzie prowadziła samodzielną gospodarkę finansową (w szczególności będzie pokrywała koszty swojego działania ze swoich przychodów). Podsumowując, zdaniem Podatnika, sprzedaż Restauracji będzie stanowiła sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w związku z czym nie będzie podlegała ustawie o VAT, podatek ten więc nie zostanie naliczony w chwili, gdy na skutek ziszczenia się umownego warunku dojdzie do sprzedaży Restauracji.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika