Czy opisane w zdarzeniu przyszłym transakcje sprzedaży nieruchomości będą podlegały opodatkowaniu (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 5 listopada 2013 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka planuje sprzedaż całego swojego majątku nieruchomego, w skład którego wchodzą:

• prawo wieczystego użytkowania działki zabudowanej dwoma budynkami biurowymi,
• budynek A częściowo wynajęty od dnia 6 sierpnia 2012 r., natomiast pozostała część tego budynku wcześniej nigdy nie była wynajmowana, gdyż była i nadal jest w fazie realizacji inwestycji,
• budynek C (niewynajęty budynek biurowy, w którym trwają prace budowlane) jest budynkiem w rozumieniu prawa budowlanego,
• drogi dojazdowe i place wokół ww. budynków.

Planowany do sprzedaży majątek został zakupiony od poprzedniego właściciela w dniu 4 kwietnia 2013 r. Poprzedni właściciel nieruchomości (czynny podatnik podatku od towarów i usług) zakończył budowę nowo wybudowanego budynku A uzyskując pozwolenie na użytkowanie w dniu 31 lipca 2012 r., natomiast budowy nowo wybudowanego budynku C do dnia 4 kwietnia 2013 r. nie dokończył. Nabycie nieruchomości opodatkowane było 23% stawką podatku. Planowana dostawa będzie obejmowała całą inwestycję, tj. ww. nieruchomości oraz przyłącza, ogrodzenie, drogi dojazdowe, place i obiekty małej architektury, które stanowią budowle w rozumieniu prawa budowlanego. Dostawa rzeczy ruchomych związanych z tymi nieruchomościami, potrzebnych do jej korzystania, będzie przedmiotem osobnej transakcji. Przy nabyciu nieruchomości oraz w toku realizacji inwestycji Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przedmiotem działalności Spółki jest:

• wynajem nieruchomości,
• budowa budynków,
• pozyskiwanie nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży.

Spółka jest stroną następujących umów:

• najmu lokalu, w której zarejestrowana jest jej siedziba,
• zarządzania wynajętym budynkiem,
• dostaw wszelkich mediów do budynku wynajętego i niewynajętego,
• dostaw materiałów i usług budowlanych służących kontynuacji prac budowlanych w niewynajętym budynku,
• dostaw usług serwisowych służących utrzymaniu sprawności technicznej budynków, tj.:

1. serwis dźwigów osobowych,
2. serwis klimatyzacji,
3. serwis wentylacji,
4. serwis agregatu prądotwórczego,
5. nadzór nad instalacjami elektrycznymi.

Do czasu sprzedaży nieruchomości Spółka nie dokona cesji praw i obowiązków wynikających z ww. umów.

Nie zatrudnia pracowników, a w celu prowadzenia działalności ma podpisane następujące umowy z podmiotami zewnętrznymi:

• o zarządzanie budynkiem (wynajętym),
• o prowadzenie inwestycji dot. budynku niewynajętego,
• o prowadzenie księgowości.

Spółka nie dokona cesji praw i obowiązków wynikających z ww. umów.

Obecnie Spółka planuje dokonać sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej zabudowanej wraz z własnością dwóch posadowionych na tym gruncie budynków, z których jeden jest częściowo wynajęty, a w drugim prowadzone są roboty wykończeniowe i nie ma wydanej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie (dalej łącznie: ?Nieruchomości?) oraz rzeczy ruchomych związanych z przedmiotowymi Nieruchomościami.

Dodatkowo, z mocy prawa, w wyniku planowanej sprzedaży na przyszłego nabywcę przejdą również prawa i obowiązki z umów najmu Nieruchomości, których stroną jest Spółka (w szczególności gwarancje bankowe lub inne, złożone przez najemców, jak również wpłacone przez nich kaucje - tytułem zabezpieczenia zobowiązań najemców z tytułu najmu). Nabywcy zostanie przekazana dokumentacja związana z Nieruchomościami i ich wynajmem, tj. w szczególności dokumenty prawne dotyczące Nieruchomości, umowy najmu, oryginały decyzji administracyjnych, dokumentacja techniczna, projektowa i powykonawcza budynku (w szczególności projekty budowlane z majątkowymi prawami autorskimi do nich). W ramach planowanej transakcji Spółka nie zamierza dokonywać przeniesienia na nabywcę jakichkolwiek innych składników majątku, w tym w szczególności niedotyczących Nieruchomości. W związku z planowaną transakcją na nabywcę nie zostaną przeniesione w szczególności:

• nazwa przedsiębiorstwa Spółki,
• umowy o zarządzanie Nieruchomościami, ubezpieczenie Nieruchomości, umowy serwisowe dotyczące Nieruchomości (związane z funkcjonowaniem i obsługą budynku, np. sprzątanie, ochrona) i umowy o dostawy mediów do Nieruchomości (przy czym nie można wykluczyć, że część umów zostanie jednak przeniesiona na nabywcę w drodze aneksu do umowy zawartego między Nabywcą, a dostawcą mediów),
• umowy rachunków bankowych Spółki;
• środki pieniężne należące do Spółki (czy w kasie, czy na rachunkach bankowych), inne niż kaucje najemców wspomniane powyżej,
• zobowiązania inwestycyjne z tytułu zaciągniętych pożyczek/kredytów związanych z przedmiotowymi Nieruchomościami,
• instrumenty finansowe zabezpieczające spłatę wyżej wymienionych kredytów/pożyczek zaciągniętych przez Spółkę,
• księgi handlowe Spółki,
• umowy i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej Spółki (nabywcy zostanie przekazana jedynie dokumentacja techniczna i prawna związana z Nieruchomościami oraz ich wynajmem, wspomniana powyżej).

Zarówno Spółka (zbywający) jak i nabywający będą na moment sprzedaży Nieruchomości czynnymi podatnikami VAT. W chwili obecnej nie została jeszcze podjęta ostateczna decyzja dotycząca dalszej działalności Spółki po sprzedaży Nieruchomości. W zależności od różnych czynników, w szczególności warunków rynkowych, mogą zostać podjęte różne kroki takie jak restrukturyzacja obejmująca przekształcenie Spółki, jej połączenie z innym podmiotem lub ewentualnie postawienie Spółki w stan likwidacji.

Nieruchomości przeznaczone do sprzedaży objęte są jedną księgą wieczystą, w dziale IV wpisane jest, i po sprzedaży w dalszym ciągu będzie wpisane, obciążenie hipoteczne na rzecz banku finansującego budowę budynków ww. budynków biurowych wraz z infrastrukturą.

Spółka nie planuje przenosić swoich jakichkolwiek dotychczasowych zobowiązań na nabywcę Nieruchomości, co oznacza, że po ich sprzedaży będzie zobowiązana do uregulowania następujących płatności z tytułu:

• podatku od nieruchomości,
• dostaw materiałów i usług budowlanych,
• otrzymanych pożyczek,
• zaciągniętego kredytu.

Jednakże, w planowanej umowie sprzedaży Nieruchomości zostanie wpisany sposób zapłaty przez Nabywcę na rzecz Zbywającej Spółki ceny poprzez zapłatę przez Nabywcę należności bezpośrednio na rachunki bankowe wierzycieli Zbywającej Spółki, według sporządzonego wykazu, co stanowić będzie spełnienie przez Nabywcę obowiązku zapłaty ceny, a nie stanowi przejęcia tych zobowiązań.

Ponadto Spółka nie sprzeda nabywcy know-how, związanego z zawarciem kolejnych umów najmu dotyczących komercjalizacji niewynajętego budynku. Jeśli nabywca o to wystąpi, może to być przedmiotem osobnych negocjacji i późniejszej transakcji.

Do dnia transakcji, ani w dniu transakcji Zbywająca Spółka nie przeniesie na Nabywcę Nieruchomości praw i obowiązków wynikających z umowy kredytowej, natomiast zgodnie z określonym w umowie sprzedaży sposobem uiszczenia ceny sprzedaży Nabywca będzie zobowiązany do zapłaty ceny w części obejmującej wartość kredytu bezpośrednio na rachunek służący obsłudze kredytu, co stanowić będzie spełnienie obowiązku w zakresie zapłaty ceny. Za spełnienie obowiązku zapłaty ceny w części dotyczącej wartości kredytu uznane będzie również przejęcie kredytu w całości wraz ze zwolnieniem Spółki z długu wobec banku.

W umowie sprzedaży Nieruchomości zostanie wprowadzony zapis, że koszty odsetek kredytowych po sprzedaży ponosi Nabywca Nieruchomości.

Umowa kredytowa nakłada na właściciela Nieruchomości obowiązek uzyskania, w określonym terminie, z bieżących wpływów z najmu Nieruchomości, odpowiedniej nadwyżki przychodów nad kosztami utrzymania nieruchomości, która pozwoli na obsługę raty kredytowej. W przeciwnym wypadku bank będzie mógł wypowiedzieć kredyt, a w dalszym etapie - wszcząć egzekucję. Obecnie wymagania wobec właściciela nieruchomości dot. nadwyżki finansowej nie są spełnione i Spółka przewiduje, że w dniu sprzedaży Nieruchomości również nie będą one spełnione. Nabywca zostanie poinformowany o ww. wymaganiach kredytodawcy przed zawarciem umowy sprzedaży Nieruchomości.

Powyższe wiąże się z przewidzianym zakresem inwestycji, która wymaga dalszego finansowania dla osiągnięcia pełnego celu inwestycyjnego i zapewnienia powstania źródła przychodów umożliwiających spłatę zaciągniętych zobowiązań kredytowych. Zatem etap realizacji w jakim znajdzie się inwestycja w dniu transakcji jest dopiero etapem pośrednim do stworzenia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części zapewniającej osiąganie celów gospodarczych, w tym gwarantujących spłatę zaciągniętych zobowiązań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

• Czy opisane w zdarzeniu przyszłym transakcje sprzedaży nieruchomości będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy?
• Czy dla opisanej w zdarzeniu przyszłym dostawy właściwa będzie 23% stawka podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu rozstrzygnięcia, czy transakcje sprzedaży Nieruchomości mogą podlegać opodatkowaniu VAT, konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy wspomniane transakcje mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy, a także, czy żadne z wyłączeń z opodatkowania VAT, wskazanych w art. 6 ustawy, nie znajdzie zastosowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część (dalej: ?ZCP?) nie podlega opodatkowaniu VAT.

Klasyfikacja przedmiotu transakcji.

Ustawa o podatku od towarów nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Praktyka organów podatkowych wskazuje, że przy wykładni terminu przedsiębiorstwo, użytego w art. 6 pkt 1 ustawy, należy odwołać się do art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm. dalej: ?kc?). Zgodnie z art. 55¹ kc, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej i obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² kc, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych

Zdaniem Spółki, sprzedaż przedsiębiorstwa (wyłączona z zakresu opodatkowania VAT) ma miejsce jedynie wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ kc elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy. Jeżeli jakiekolwiek istotne składniki tworzące przedsiębiorstwo nie zostaną zbyte, sprzedaży takiej nie należy postrzegać jako zbycia przedsiębiorstwa. Podkreśliła, że nie planuje przeniesienia wszystkich elementów, które zgodnie z przepisami kc stanowią przedsiębiorstwo. W szczególności, nie planuje przeniesienia na nabywcę podstawowych elementów składających się na przedsiębiorstwo zgodnie z przepisami kc, tzn. nazwy przedsiębiorstwa, umów związanych z zarządzaniem i funkcjonowaniem Nieruchomości (przy czym nie można wykluczyć, że część umów zostanie ostatecznie przeniesiona na Nabywcę w drodze odrębnego aneksu zawartego z Nabywcą), części aktywów wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności wierzytelności niezwiązanych z Nieruchomościami, środków na rachunkach bankowych (innych niż kaucje najemców), a także, co do zasady, praw z pozostałych umów, których Spółka jest stroną, innych niż umowy najmu, jak również innych elementów będących integralną częścią jej przedsiębiorstwa (np. zobowiązania z tytułu kredytu inwestycyjnego). Ponadto Spółka nie zbywa ksiąg, ani dokumentów związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, innych niż związanych z Nieruchomościami. Przedmiotem transakcji obejmującej sprzedaż Nieruchomości, w ocenie Spółki, będzie tylko i wyłącznie określona liczba składników majątkowych niezdolna do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, ani nawet realizacji określonych funkcji w ramach takiej działalności. Planowana transakcja będzie dotyczyć wyłącznie zabudowanych działek, a nie innych składników przedsiębiorstwa. Prawa i zobowiązania wynikające z umów najmu zostaną przeniesione na nabywcę wyłącznie na skutek regulacji prawnych - ex lege, niejako wtórnie do transakcji zbycia Nieruchomości. To samo, o ile strony umowy nie postanowią inaczej, dotyczy również rzeczy ruchomych związanych z Nieruchomościami, potrzebnych do korzystania z Nieruchomości zgodnie z ich przeznaczeniem, tj. przynależności. Przedmiotem transakcji nie będą natomiast m.in. umowy o zarządzanie budynkiem i parkingiem, umowy ubezpieczenia Nieruchomości, umowy serwisowe i dotyczące dostaw mediów (przy czym nie można wykluczyć, że część umów zostanie ostatecznie przeniesiona na nabywcę), księgi handlowe, czy też dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa w zakresie obsługi administracyjnej i prawnej.

Stanowisko Spółki, zgodnie z którym zbywane składniki majątkowe nie stanowią przedsiębiorstwa, jest poparte interpretacją przepisów prawa dokonaną przez Ministra Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską, która była niejednokrotnie przytaczana przez organy podatkowe (Odpowiedź Ministra Finansów na zapytanie poselskie nr 1778 z dnia 13 czerwca 2003 r.). Odpowiedź udzielona przez Ministra Finansów dotyczy treści art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże, w przekonaniu Spółki, konkluzja zawarta w tej odpowiedzi może mieć również zastosowanie w rozpatrywanym przypadku. Z odpowiedzi Ministra Finansów na interpelację poselską można wywnioskować, że za sprzedaż przedsiębiorstwa nie można uznać sprzedaży samego budynku, nawet wówczas, gdy jest on przeznaczony pod wynajem. Przedsiębiorstwem może być budynek wraz ze wszystkimi wierzytelnościami i zobowiązaniami, zawartymi umowami najmu, zarządzania, dostawy mediów i innymi umowami związanymi z tym budynkiem i działalnością polegającą na wynajmie.

Tymczasem - jak zaznaczono w stanie faktycznym - w analizowanym przypadku przedmiotowej transakcji nie będzie towarzyszył transfer żadnych wierzytelności oraz zobowiązań Spółki. W świetle powyższego, w ocenie Spółki, planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

W celu stwierdzenia, czy planowana transakcja sprzedaży będzie podlegać opodatkowaniu VAT należy dodatkowo ustalić, czy przedmiot rozpatrywanej transakcji nie może zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP). Zdaniem Spółki, składniki majątku będące przedmiotem analizowanej transakcji nie mogą być uznane za ZCP, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Z przepisu tego wynika zatem, że za ZCP można uznać wchodzący w skład przedsiębiorstwa taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest jednocześnie:

• wyodrębniony organizacyjnie,
• wyodrębniony finansowo,
• samodzielny, tzn. może stanowić niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo.

Zdaniem Spółki, odrębność organizacyjna oznacza możliwość ustalenia w każdym momencie, które składniki majątkowe przedsiębiorstwa przynależą do danej ZCP. Co więcej, odrębność organizacyjna wymaga, by możliwe było przyporządkowanie do takiego odrębnego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych odrębnej dokumentacji, łącznie z księgami rachunkowymi, umowami stanowiącymi źródło praw i obowiązków dotyczących wyłącznie zakresu działalności prowadzonej przez ten zespół składników, bądź wyłącznie z wykorzystaniem tego zespołu. Zauważyła, że w przypadku planowanego zbycia Nieruchomości, o ile jest zdolna w każdym momencie wyodrębnić ze swojego przedsiębiorstwa budynek biurowy, parking i grunt, na którym przedmiotowy budynek oraz parking się znajdują, wraz ze ściśle związanymi z nimi innymi składnikami majątkowymi i niemajątkowymi, które staną się przedmiotem sprzedaży, to w żadnym wypadku nie można uznać, że ten zespół składników stałby się zdolny do samodzielnego funkcjonowania jako przedsiębiorstwo.

Odrębność finansową, zdaniem Spółki, należy rozpatrywać na płaszczyźnie formalnej. Tak rozumiana odrębność oznacza wymóg prowadzenia odrębnej księgowości, która pozwalałaby na rozdzielenie przychodów i kosztów działalności ZCP od przychodów i kosztów całego przedsiębiorstwa. W przedmiotowym stanie faktycznym nie można wskazać odrębności finansowej przedmiotu planowanej transakcji, Spółka nie prowadzi osobnych ksiąg w stosunku do sprzedawanych Nieruchomości.

Samodzielność ZCP oznacza, że wyodrębnione składniki muszą posiadać pełną zdolność do niezależnego funkcjonowania jako samodzielne przedsiębiorstwo. Zdaniem Spółki, pozostawienie poza zakresem transakcji takich elementów działalności gospodarczej Spółki jak; środki na rachunku bankowym (inne niż kaucje najemców), prawa z umów, których Spółka jest stroną inne niż umowy najmu (tj. umowy o zarządzanie, umowy serwisowe i o dostawę mediów - przy czym nie można wykluczyć, że część umów zostanie ostatecznie przeniesiona na nabywcę), księgi i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, pozbawia zbywane Nieruchomości zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Dopiero w gestii nabywcy będzie leżało takie ich zorganizowanie i dodanie nowych składników, aby mogły być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji, przedmioty planowanej sprzedaży nie mogą zostać uznane za samodzielną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując zdaniem Spółki, przedmiot planowanej transakcji, tj. Nieruchomości nie wykazują odrębności organizacyjnej, finansowej, ani nie stanowią zespołu składników majątkowych, wraz ze zobowiązaniami, który mógłby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone cele gospodarcze. W rezultacie planowane transakcje sprzedaży Nieruchomości nie będą mogły zostać uznane za zbycie ZCP, o którym mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Skoro przedmiot planowanych transakcji nie będzie stanowił, ani przedsiębiorstwa, ani ZCP, jego zbycie nie będzie podlegało wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, w ocenie Spółki, planowana sprzedaż Nieruchomości, jako transakcja zbycia obejmująca zespół składników majątkowych, podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka wskazała, że jej stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacjach z dnia 9 grudnia 2011 r. znak IPPP1/443-1427/11-2/ MP, z dnia 24 lutego 2010 r. znak IPPP3/443-1233/09-2/KC, z dnia 20 grudnia 2011 r. znak IPPP3/443-1299/11-2/KT i z dnia 16 kwietnia 2013 r., znak IPPP1/443-83/13-2/JL wydanych przez Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.

Reasumując zdaniem Spółki, planowana sprzedaż Nieruchomości stanowić będzie sprzedaż składników majątkowych, ponieważ nie będzie można jej zakwalifikować jako transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. do transakcji tej nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy.

Przed dokonaniem transakcji sprzedaży nieruchomości Spółka nie przewiduje bowiem dokonania wydzielenia ze swojej struktury samodzielnego oddziału lub wydziału zajmującego się administrowaniem wynajmowanego budynku i nadzorowaniem/koordynacją budowy drugiego budynku. Ponadto, nie zamierza wprowadzać zmian w prowadzonej ewidencji księgowej i nadal ewidencja należności i zobowiązań prowadzona będzie bez uwzględnienia kryterium rodzaju działalności. Innymi słowy, nie będzie prowadziła ewidencji należności i zobowiązań z podziałem na: dotyczące działalności finansowej, inwestycyjnej, budowlanej lub w zakresie najmu. Również ewidencja operacji gotówkowych i bezgotówkowych nie będzie w ten sposób zmieniona, tzn. że w stosunku do operacji gotówkowych, nadal na jednym koncie księgowym będą ewidencjonowane wszystkie operacje kasowe firmy bez względu na cel wydatkowania środków pieniężnych, a w stosunku do operacji bezgotówkowych - nie będą zakładane osobne rachunki bankowe dla rozdysponowywania i przyjmowania środków związanych z finansowaniem różnych rodzajów działalności Spółki.

Ewidencja kosztów Spółki prowadzona jest tylko według kryterium rodzaju kosztu, tj. np. koszty zużycia energii, koszty usług obcych, która nie przewiduje podziału według celu poniesienia kosztu, czyli np. na służące prowadzeniu działalności w zakresie wynajmu lub budowlanej - i nie zostanie zmieniona.

Ponadto, zdaniem Spółki, przeznaczone do sprzedaży Nieruchomości nie będą mogły stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, gdyż w dniu sprzedaży:

• nie zostaną przeniesione na nabywcę umowy zapewniające funkcjonowanie wynajętego budynku, tj. umowa zarządzania budynkiem i umowy serwisowe,
• nie zostaną przeniesione umowy na dostawę towarów i usług budowlanych, co spowoduje konieczność zatrzymania budowy do czasu zawarcia umów przez nabywcę nieruchomości,
• po zakupie Nieruchomości nabywca nie będzie mógł samodzielnie zapewnić dostaw energii i mediów oraz wywozu śmieci.

Zdaniem Spółki, odnoszącej się do pytania drugiego, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie ?transakcja zbycia? należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu ?dostawa towarów? w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. ?zbycie? obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w spawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W świetle art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że użyte w ww. przepisie określenie ?w szczególności? wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, nie wymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl zapisów art. 55² ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z powyższego wynika, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 - wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Według art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Jak wynika z ust. 11 powyższego artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak stanowi art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 3 pkt 4 ww. ustawy, przez obiekt małej architektury - należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

1. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
2. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
3. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Przez urządzenia budowlane - należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki zabudowanej dwoma budynkami biurowymi, tj. budynkiem A (częściowo wynajęty od dnia 6 sierpnia 2012 r., pozostała część jest w fazie realizacji inwestycji), budynkiem C (trwają prace budowlane) oraz budowlami (przyłącza, ogrodzenie, drogi dojazdowe, place i obiekty małej architektury). Planowany do sprzedaży majątek został zakupiony od poprzedniego właściciela w dniu 4 kwietnia 2013 r., który zakończył budowę nowo wybudowanego budynku A uzyskując pozwolenie na jego użytkowanie w dniu 31 lipca 2012 r., natomiast budowy nowo wybudowanego budynku C nie dokończył. Nabycie nieruchomości opodatkowane było 23% stawką podatku. Dostawa rzeczy ruchomych będzie przedmiotem osobnej transakcji. Przy nabyciu nieruchomości oraz w toku realizacji inwestycji Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przedmiotem działalności Spółki jest wynajem nieruchomości, budowa budynków oraz pozyskiwanie nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży. Spółka jest stroną umów najmu lokalu, w której zarejestrowana jest jej siedziba, zarządzania wynajętym budynkiem, dostaw wszelkich mediów, materiałów i usług budowlanych służących kontynuacji prac budowlanych w niewynajętym budynku, dostaw usług serwisowych służących utrzymaniu sprawności technicznej budynków. Dodatkowo, z mocy prawa, w wyniku planowanej sprzedaży na przyszłego nabywcę przejdą prawa i obowiązki z umów najmu Nieruchomości (w szczególności gwarancje bankowe lub inne, złożone przez najemców, jak również wpłacone przez nich kaucje - tytułem zabezpieczenia zobowiązań najemców z tytułu najmu). Nabywcy zostanie przekazana dokumentacja związana z Nieruchomościami i ich wynajmem, tj. w szczególności: dokumenty prawne dotyczące Nieruchomości, umowy najmu, oryginały decyzji administracyjnych, dokumentacja techniczna, projektowa i powykonawcza budynku (w szczególności projekty budowlane z majątkowymi prawami autorskimi). W związku z planowaną transakcją na nabywcę nie zostaną przeniesione w szczególności nazwa przedsiębiorstwa Spółki, umowy o zarządzanie Nieruchomościami, ubezpieczenie Nieruchomości, umowy serwisowe (związane z funkcjonowaniem i obsługą budynku, np.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro - jak wynika z treści wniosku - przedmiotem zbycia nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ani przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ kc, to transakcja ta - jak słusznie Spółka wskazała - podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na okoliczność, że transakcja dostawy budynków, o których mowa we wniosku, nie będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ dokonywana będzie przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia (nabycie nieruchomości w dniu 4 kwietnia 2013 r. opodatkowane było 23% stawką podatku), ani na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż w związku z ich nabyciem Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zatem podlegać będzie opodatkowaniu 23% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy, stawka podstawowa będzie miała zastosowana także do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione są ww. budynki.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 ze zm.), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że obiekty, o którym mowa we wniosku, stanowią budynki w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.