Brak obowiązku udokumentowania czynności wymiany pieniędzy na punkty, za które klienci otrzymują (...)

Brak obowiązku udokumentowania czynności wymiany pieniędzy na punkty, za które klienci otrzymują bony towarowe uprawniające do nabycia towaru.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 26 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku udokumentowania czynności wymiany pieniędzy na punkty, za które klienci otrzymają bony towarowe uprawniające do zakupu towaru ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 26 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku udokumentowania czynności wymiany pieniędzy na punkty, za które klienci otrzymają bony towarowe uprawniające do zakupu towaru.


W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Spółka zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w ramach marketingu i obsługi programów lojalnościowych (dalej: Program). Kontrahentom - Partnerom wydawać będzie Punkty, o określonym terminie ważności. Punkty będą wydawane odpłatnie. W zamian za określoną kwotę Partner otrzyma pewną ilość Punktów.

Następnie Partnerzy będą rozdawać Punkty swoim Klientom - Uczestnikom, którzy będą mogli określoną ilość Punktów wymienić na Bony Towarowe, które również będą miały określony termin ważności. Bony będą umożliwiały dokonanie zakupu np. sprzętu elektronicznego w wybranych sklepach.

Bony Towarowe również będą dostarczane przez Spółkę. Spółka będzie operatorem całego programu.

W przypadku dokonania zakupu towaru przez Uczestnika za Bon Towarowy, kupujący odbierze towar płacąc Bonem. Następnie sprzedawca zwracać się będzie do Spółki o wymianę Bonu na pieniądze. W wyniku tego Spółka wykupi Bon, przez co dojdzie do zapłaty za towar odebrany w sklepie przez Uczestnika.

Przysporzenie majątkowe po stronie Spółki może powstać, gdy ilość wydanych Punktów będzie niższa od kwoty wpłaconej przez Partnera.


Gdy ilość Punktów zakupionych przez Partnera, zebranych i wymienionych przez Uczestnika na Bony Towarowe, będzie równa wartości wpłaconej kwocie, przysporzenie nie powstanie. Na przykład:


100 złotych wpłacone przez Partnera Spółce = 10.000 Punktów = Bon Towarowy o wartości 100 złotych = 100 złotych zapłaty za towar przez Uczestnika = 100 złotych zostaje zwrócone przez Spółkę Sprzedającemu towar dla Uczestnika


lub w innym przypadku na przykład:


200 lub więcej złotych wpłacone przez Partnera Spółce = 10.000 Punktów = Bon Towarowy o wartości 100 złotych = 100 złotych zapłaty za towar przez Uczestnika = 100 złotych zostaje zwrócone przez Spółkę Sprzedającemu towar dla Uczestnika.


Sprzedawane będą Punkty dla partnerów w różnych cenach, od 1 gr za Punkt do 5 gr za Punkt. Natomiast przelicznik dla Uczestnika jest zawsze 1 pkt = 1gr.

Przysporzenie majątkowe po stronie Spółki związane z realizacją Programu powstanie również w sytuacji, gdy Uczestnik pomimo zebrania określonej ilości Punktów nie wymieni ich na Bony Towarowe lub nie skorzysta z możliwości zakupu towaru za Bony Towarowe po ich otrzymaniu.

W takiej sytuacji (to jest braku wymiany Punktów na Bony lub nie użycia Bonów) Spółka, w dniu następującym po dniu upływu terminu ważności Bonu zamierza zaliczyć wartość w złotych niewykorzystanych przez Uczestnika Punktów lub Bonów do przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Spółka za przeprowadzenie obsługi Programu od momentu wydania Punktów aż do przekazania Sprzedawcy towaru na rzecz Uczestnika otrzyma wynagrodzenie za czynności marketingowe, na które zostanie wystawiona faktura VAT lub rachunek (w razie gdyby Spółka zdecydowała skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT).


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Spółka w momencie odpłatnego wydania Punktów na rzecz Partnera powinna na kwotę otrzymaną wystawić rachunek (lub w wypadku utraty prawa do zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT w wyniku przekroczenia wartości sprzedaży w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 złotych - fakturę VAT)?


Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wydaniem Punktów będzie zobowiązany do wystawienia faktury VAT lub rachunku (w razie gdyby zdecydował skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT) dokumentującego transakcję.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


W myśl art. 106a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:


  1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
  2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
  1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
  2. państwa trzeciego.


Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:


  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).


Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ? w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy ? rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że pojęcie ?świadczenie usług? ma charakter dopełniający pojęcie ?dostawa towarów? i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Usługami w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jest obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy, zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji jest uznawane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Dana czynność podlega opodatkowaniu tym podatkiem wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy czynnością, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za czynności wykonywane w ramach stosunku prawnego. Zatem otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania usługi (wynagrodzenie musi być należne za jej wykonanie).

Ponadto, aby dana czynność była czynnością opodatkowaną, musi zaistnieć transakcja, przedmiotem której jest konkretny towar bądź konkretna usługa.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego prowadzi do stwierdzenia, że w chwili wydania przez Spółkę Partnerom punktów, nie jest nawet pewne, czy klienci w przyszłości skorzystają z przysługującego im prawa, tzn. czy nastąpi zakup towaru. W związku z powyższym ? w świetle powołanych przepisów prawa ? czynności wydania Partnerom punktów z chwilą otrzymania od nich środków pieniężnych nie można utożsamiać z dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, czy też świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. W konsekwencji czynności tej nie należy dokumentować fakturą.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O., ul. E., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika