Opodatkowanie transakcji dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 6 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek przeznaczonych pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W 2004 r. nabyła Pani wraz z mężem do majątku wspólnego, niezabudowaną nieruchomość, w celu lokaty środków finansowych. Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego w 2007 r., nieruchomość położona jest na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W 2008 r. została ona podzielona na 16 działek, z których 2 niezabudowane zostały zbyte. Areał nieruchomości wynosi 2.2622 ha. Nie była ona wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, nie była też przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów. Nieruchomość stanowią grunty rolne, które leżą odłogiem od dnia zakupu. Zamierza Pani zbyć pozostałe niezabudowane działki. Przeznaczony do sprzedaży grunt będzie przedmiotem jednej umowy - wszystkie działki zakupi Gmina. W związku z powyższym nie będzie Pani oferować działek na rynku nieruchomości, ani nie planuje dokonać innych czynności mających na celu przygotowanie ich do sprzedaży. W przeszłości nie nabywała Pani i nie zbywała innych nieruchomości. W przyszłości nie zamierza zbywać innych, niewymienionych we wniosku nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu sprzedaży wydzielonych z nieruchomości działek ciąży na Pani obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może Pani zostać uznana za podatnika z tej tylko przyczyny, że jest współwłaścicielem nieruchomości na zasadach ustawowej własności małżeńskiej, a mąż został uznany za podatnika. Nadmieniła Pani, iż mąż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu drewnem oraz usług montażu podłóg i z tego tytułu jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2009 r. wydanej na wniosek męża, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że w związku ze sprzedażą wydzielonych działek wystąpi on w charakterze podatnika. W interpretacji zastrzeżono jednak, że dotyczy ona wyłącznie męża. Podkreśliła Pani, że nie prowadzi działalności gospodarczej i nabywając wraz z mężem nieruchomość do majątku wspólnego, nie działała z zamiarem jej dalszej odsprzedaży, po podziale w stały i zorganizowany sposób. W Pani ocenie, podatek powinien zostać naliczony jedynie od #189; wartości nieruchomości, tj. od udziału męża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 06. 347. 1), ?podatnikiem? jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. ?Działalność gospodarcza? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) cyt. Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub wykonujący wolny zawód.

Jednocześnie w świetle powołanych regulacji dopuszczalne jest uznanie przez państwo członkowskie za podatnika osobę, która dokonała okazjonalnej dostawy terenów budowlanych, w warunkach wskazujących, że czynność ta nie była związana z zaspokajaniem potrzeb osobistych tej osoby. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości gruntowej, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem np. do działalności handlowej.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w 2004 r. nabyła Pani wraz z mężem do majątku wspólnego, niezabudowaną nieruchomość, w celu lokaty środków finansowych. Zgodnie z ustaleniami, uchwalonego w 2007 r., miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nieruchomość położona jest na terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a jej areał wynosi 2.2622 ha. W 2008 r. została ona podzielona na 16 działek, z których 2 niezabudowane zostały zbyte. Nieruchomość ta nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, nie była też przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów. Grunt leżał odłogiem od dnia zakupu. Obecnie zamierza Pani wraz z mężem zbyć pozostałe niezabudowane działki na podstawie jednej umowy - wszystkie działki zakupi Gmina.

Zaznaczenia wymaga fakt, że ? jak wskazano we wniosku - przedmiotowa nieruchomość została nabyta ?w celu lokaty środków finansowych?. Powyższe stwierdzenie pośrednio przeczy stanowisku zaprezentowanemu we wniosku, że zakup nie był dokonany w celu dalszej odsprzedaży. Sformułowania ?lokata środków finansowych? nie można interpretować inaczej niż jako zamiar osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych. Powyższe wskazuje, że zamiar wykorzystania przedmiotowej nieruchomości gruntowej dla celów zarobkowych powzięto już w momencie zakupu gruntu. We własnym stanowisku podniosła Pani, iż nie prowadzi działalności gospodarczej, jednakże nabycie nieruchomości w celu uzyskania korzyści majątkowych, jej podział (wydzielenie 16 działek) oraz czynności zmierzające do ich sprzedaży wskazują, iż rozporządza Pani majątkiem w celu osiągnięcia zysku. Ponadto z treści wniosku wynika, że od momentu zakupu w 2004 r. nie podjęto żadnych działań, które wskazywałyby na osobisty (prywatny) cel nabycia przedmiotowej nieruchomości - grunt leżał odłogiem i nie służył zaspokajaniu Pani osobistych potrzeb.

Zatem zarówno dokonaną już dostawę 2 działek, jak i planowaną sprzedaż pozostałych, należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług, a Pani dokonując tych czynności uzyskuje status podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Należy również zauważyć, iż bezzasadnym byłoby przyjęcie przez ustawodawcę, iż ta sama czynność w przypadku podmiotu, który zarejestrował się jako podatnik VAT czynny i zgłosił działalność w zakresie handlu nieruchomościami, byłaby traktowana inaczej, niż w przypadku podmiotu, który takiego zgłoszenia nie dokonał, kiedy zamiar i efekt zarobkowy obydwu transakcji jest identyczny, bowiem różnica dotyczy tylko kwestii formalnych (rejestracji i zgłoszenia działalności w tym zakresie). Jeśli odpłatna dostawa towarów została dokonana w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą, przez osobę działającą w charakterze podatnika, to nawet jeśli dokonano tych czynności bez zachowania warunków i form określonych przepisami prawa (np. bez oficjalnego zarejestrowania działalności gospodarczej), czynność taka podlega opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując należy stwierdzić, że zarówno dokonana, jak i zamierzona sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę, stanowi dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jest dokonywana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.